Pojęcie sztuki dziecka

W licznych opracowaniach spotyka się różne stanowiska, na temat terminu sztuka dziecka . Autorzy publikacji spierają się ,czy można określić plastyczne przedstawienia dziecięce mianem sztuki . Pojęcie to jest często pomijane , stosowane umownie , brane w cudzysłowie . Jednak w niektórych pozycjach używane jest celowo i świadomie, podkreślając wartość , sens i styl tej wypowiedzi artystycznej . Pojawiają się opracowania , w których rozpatruje się, czym tak naprawdę są wytwory plastyczne dziecka i jak należy je postrzegać . Uznaje się , że działalność artystyczną dziecka należy odbierać jako sztukę , podobnie jak określana tym mianem jest twórczość plastyczna ludów pierwotnych , sztuka ludowa , oraz inne działalności artystyczne osób nie posiadających kierunkowego wykształcenia . Podobnie, jak artysta prymitywny, dziecko nie używa wszystkich środków wyrazu plastycznego . Niektóre zdolności dziecka , są jeszcze ukryte , dlatego ich nie wykorzystuje , natomiast twórca nieprofesjonalny często celowo zmniejsza stosowane przez siebie środki wyrazu artystycznego.1 Nie należy , więc postrzegać sztuki dziecka w odniesieniu do prac profesjonalistów , gdyż działa ona na innych płaszczyznach . Dziecko podobnie ,jak artysta amator nie posiada wykształcenia kierunkowego ,oraz głębokiej wiedzy technicznej . Jednakże ,twórczość dziecka , podobnie, jak twórczość artysty jest wynikiem pracy wyobraźni , w oparciu o wiedzę na temat świata zewnętrznego i wewnętrznego , którą w dany sposób porządkuje .2 Zainteresowanie, jakim dorośli darzą rysunki dziecięce analizując je , organizując wystawy , konkursy , świadczy o ciągłym rozwoju tej dziedziny artystycznej . Jest to zjawisko szerokie i powszechne , budzące podziw , zainteresowanie ,jak również rozległą krytykę , dlatego właśnie należy je określać mianem sztuki . „Należy uznać , ze rysunek dziecka jest przedmiotem autentycznej i wartościowej sztuki . Dowodem tej autentyczności jest fakt ,że my , ludzie dorośli sprawdzamy siebie według dziecięcych rysunków .”3 Zdanie Ferdynanda Leger podkreśla nie tylko wartość, ale też autentyzm sztuki dziecka , która oddziałuje na ogół społeczeństwa , podobnie , a może nawet tak samo ,jak twórczość wielkich, sławnych artystów , których się podziwia i szanuje , których twórczość wzbudza wiele emocji , podobnie jak dziecięca .Twórczość dzieci zadziwia nieskrępowaniem i oryginalnością , oraz świeżością rozwiązań , natomiast sztukę profesjonalną wyróżnia ponadto zręczność manualna i rozbudowany warsztat artysty. Jedna z definicji tak określa pojęcie sztuki : jest to dekoracyjny kształt ,przypadkowo , lub celowo nadany przez określoną osobę , nazywaną artystą .4
Pojecie sztuki jest więc bardzo szerokie , można je interpretować w różny sposób , podobnie ,jak pojęcie artysty . Dlatego, jeśli założono, że może istnieć sztuka ludowa , prymitywna , ludów pierwotnych , to także twórczość dziecka przejawia się, jako sztuka. W opracowaniu tym twórczość dziecka potraktowana zostanie ,jak pełnoprawna sztuka , zanalizowane zostaną jej charakterystyczne cechy formalne i treściowe , analogicznie ,jak rozpatrywana jest sztuka tworzona przez profesjonalistów .

Przypisy
1 por. P. Wallon, A. Cambier ,D. Engelhart , Rysunek dziecka. Warszawa 1993 ,WSiP , s.132
2 por. R. Gloton , C. Clero , Twórcza aktywność dziecka. Warszawa 1988 ,WSiP, s. 68
3. tamże , s. 140
4. por. H. Read , Wychowanie przez sztukę . Wrocław 1976, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk , s. 22