Pobawmy się, czyli słów kilka o nauce przez zabawę

Zabawa jest podstawową formą aktywności dziecka. Dużo mówi się o zaletach uczenia przez zabawę. Nauczyciele i rodzice zgadzają się, co do tego, iż jest to najatrakcyjniejsza forma spędzania czasu dla przedszkolaków. W tej perspektywie dziwne wydają się komentarze zarzucające przedszkolom, że są to miejsca gdzie dziecko się wybawiło i teraz idąc do szkoły zacznie się czas na naukę. Nic bardziej krzywdzącego zarówno dla dziecka, które przecież najszybciej uczy się właśnie w ten sposób oraz dla nauczyciela, który tak mu tę naukę organizuje.
Oto kilka przykładowych zabaw, które wykorzystuję w swojej pracy i które są bardzo chętnie podejmowane przez dzieci.

I Ćwiczenia grafomotoryczne

1. Rysujemy potwora. Wybieram kolorowy gruby mazak i rysuję potwora. Robię to jednym ruchem, tak aby nie miał on wiele elementów. Następnie daję dziecku cienkopis – dziewczynce koniecznie różowy i proszę, aby objechało kształt narysowany przeze mnie uzupełniając go o szczegóły – oczy, nos itp. Dziecko ma możliwość ćwiczyć precyzję rysowania oraz rozwija małą motorykę.
2. Rysujemy dróżki. Jest to świetne ćwiczenie wprowadzające do szlaczków. Na początku rysuję szkice postaci – np. dziecko, tatę, rodzeństwo. Z drugiej strony dziecko rysuje to co dana osoba lubi np. tata – lody, brat – piłkę, sąsiad – rower. Następnie rysuję dróżki łączące te elementy. Dziecko musi odrysować dróżki po śladzie. Jest to świetna zabawa dla dziecka, a dla nas ćwiczenie szlaczków i inny, atrakcyjniejszy sposób.

II Głoskowanie

1. Zabawa w króla. Przy głoskowaniu często bawimy się w króla. Odwraca to z jednej strony uwagę od tego że GŁOSKUJEMY, a z drugiej zachęca do precyzji. Dzieci siedzą w kółku, na początku głoskuję wyraz. Dziecko, które odgadnie jaki to wyraz siada na moim miejscu. Kolejne słowo – dziecko wybiera osobę która odpowiada i mamy kolejnego króla. Z czasem to nie ja głoskuję, ale dzieci. Bardzo ważne w tej zabawie jest to, iż to dziecko ma możliwość wyboru kolejnej osoby. Jest to atrakcyjna i niezwykle lubiana forma wyrażania swoich sympatii na tle grupy.
2. Łańcuszek – tu dzieci siedzą w dwóch rzędach buziami do siebie. Podaje pierwsze słowo i rzucam piłkę do pierwszego dziecka. Musi ono podać ostatnia głoskę mojego słowa i następnie swoje słowo rozpoczynające się od tej głoski. Zabawa kończy się jak piłka wróci do nauczyciela.
3. Piłka parzy – głoski. Wybieramy sobie głoskę. Następnie mówię wyraz – dzieci łapią tylko wtedy jak zaczyna się na ustalona wcześniej głoskę np. arbuz, Ala, ananas – buda – nie łapiemy.

Kilka zabaw z innej półki, które moje przedszkolaki uwielbiają:

1. Ryzujemy na plecach czyli popularne masażyki. Przedszkolaki siedzą w rzędzie, jedno za drugim. Paluszki kładziemy na plecach koleżanki lub kolegi i rysujemy. Dzieci chętnie rysują to co lubią – najlepszego kolegę, koleżankę, ulubiony podwieczorek, wielkie słońce, dzięki któremu zaraz pójdziemy na plac zabaw. Co ciekawe równie chętnie rysują tez to, co jest trochę mniej przyjemne np. to czego nie lubimy na obiad, czy deszcz, który zatrzymuje nas w przedszkolu. Przy rzeczach nieprzyjemnych zawsze na koniec je skreślają. Oczywiści w między czasie opowiadają o tym co narysowały.
2. Skoro już dzieci siedzą w rzędzie zabawa zawsze kończy się autobusem. Dzieci zapinają niewidzialne pasy jedno siada na prześle na początku rzędu i jedziemy. Kierowca podaje kierunki – w lewo, prawo, hamujemy, przyspieszamy, zakręt. Dla dzieciaków jest to dużo śmiechu, dla mnie możliwość ćwiczenia kierunków.
3. Pada deszczyk czyli kto jest malarzem. Jest to kolejna uwielbiana zabawa typu masażyk. Dziecko siedzi na środku koła, zasłania oczy. Inne podchodzi i rysuje mu na plecach np. deszcz mówiąc deszcz pada, deszcz pada. Następnie należy zgadnąć kim był malarz. I tu znowu wiele mamy wiele wariantów, w zależności od pogody.

Zabawy są doskonałym narzędziem w rękach mądrego nauczyciela. Dzięki nim możemy uatrakcyjniać zajęcia. Pozwalają one dzieciom poczuć się lepiej, pewniej w grupie i dzięki temu jeszcze bardziej chłonąć przekazywane przez nas treści.