W rozwoju dziecka obserwujemy różne płaszczyzny dojrzałości.Jedną z nich , bardzo ważną jest dojrzałość emocjonalna. To ona decyduje o stopniu przystosowania społecznego dziecka.Przyczyną niedojrzałości emocjonalnej dziecka są często zaburzenia emocjonalne, których przyczyny są bardzo złożone.Najwcześniej niedojrzałość emocjonalna zauważalna jest w nauczaniu przedszkolnym, kiedy to dziecko nie jest w stanie osiągnąć pewnego poziomu umiejętności dostosowanych do jego wieku. Podstawą każdej diagnozy jest wyczerpujący wywiad z rodzicami lub opiekunami dziecka.Bardzo ważną rolę w diagnozowaniu zaburzeń emocjonalnych jest rozmowa z psychologiem.Istotna jest też obserwacja relacji między dzieckiem a rodzicami i między dzieckiem a rówieśnikami.Nie zawsze rodzice są w stanie wychwycić istotę problemu.Często widzą, że dzieje się coś niepokojącego, ale nie potrafią tego ując w związki przyczynowo-skutkowe.Wówczas konieczne jest zastosowanie testów psychologicznych ujawniających wewnętrzne problemy dziecka. Dopiero wnikliwa analiza informacji uzyskanych ze wszystkich źródeł pozwoli na stworzenie sylwetki psychologicznej badanego dziecka i określenie jego problemu.
Do stymulacji rozwoju dziecka wykorzystujemy wiele metod. Najbardziej skuteczną jest muzykoterapii, terapia rysunkiem oraz psychodrama.
Jeżeli chodzi o muzykoterapię , to jest to bardzo skuteczna metoda stymulująca rozwój emocjonalny dziecka, ponieważ muzyka towarzyszy nam w życiu codziennym.Odzwierciedla nasze nastroje i poprawia nam humor.Muzyka ma bardzo duży wpływ na nasze samopoczucie i rozwój naszej osobowości. Muzyka rozwija wyobraźnię, kształtuje poprawne emocje, wrażliwość i motorykę.Muzyka ma ogromny wpływ na bagaż przeżyć dziecka. Muzyka przyczynia się do rozwoju emocjonalnego i rozwija wrażliwość na otaczającą rzeczywistość.Muzykowanie bardzo integruje dziecko z grupą rówieśniczą co wzmacnia jego poczucie bezpieczeństwa wśród rówieśników.Zajęcia muzyczne rozwijają percepcję słuchową, strefę intelektualną wdrażają do logicznego myślenia, dokonywania analizy i syntezy.Działalność muzyczna przyczynia się do doskonalenia pamięci, ćwiczenia prawidłowej wymowy. Muzyka ma ogromny wpływ terapeutyczny, może wyciszyć lub pobudzić dziecko do działania, nieśmiałe dzieci uczy asertywności, poprawia nastrój, odreagowuje napięcie, wzbogaca świat uczuć i przeżyć.
Muzyka przyczynia się do rozwoju intelektualnego dzieci, uwalnia od stresu, pomaga w skupieniu uwagi.
Terapia rysunkiem pozwala wprowadzić dziecko do sztuki jako źródła przeżywania świata co jest bliskie dziecku.
Wyzwala ona innowacyjność dziecka, pozwala na wszechstronny rozwój osobowości.
W ostatnim stuleciu powstała inicjatywa wykorzystania procesu twórczego i sztuki dla celów terapeutycznych, oparta na teorii, która określa psychologiczne mechanizmy twórczości. Postępowanie to nazwano arteterapią.
Odnosi się ona najczęściej do działań i sztuk plastycznych.
Do rodzajów arteterapii zaliczamy:muzykoterapię, choreoterapię, biblioterapię oraz estezjoterapię wykorzystującą malarstwo, rzeźbę, teatr i film.
Rola sztuki w terapii wynika z założeń psychoanalizy, które dotyczą konfliktów człowieka, wewnętrznych i nieuświadomionych.
Sztuka obiektywnie odzwierciedla stany emocjonalne , pomaga w pozytywny sposób pozbyć się stanów napięcia emocjonalnego.
Arteterapia wspiera diagnozę i terapię jednostek z zaburzeniami emocjonalnymi.Terapia przez sztukę wzbogaca osobowość dziecka.
Arteterapia jest to metoda, która w sposób rewalidacyjny wpływa na człowieka.Jest potrzebna osobom z zaburzeniami emocjonalnymi oraz tym, którzy chcą rozwijać swoje zdolności.