Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny na rok 2011/2012 dla ucznia z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim realizującego obowiązkowe roczne przygotowanie przedszkolne

Imię: .....................
Nazwisko:................................
Data urodzenia: .......................
Adres: ...............................
Podstawa objęcia uczenia wczesnym wspomaganiem rozwoju: Orzeczenie o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju wydane przez Poradnię Psychologiczno- Pedagogiczną z ...............................dnia................

Diagnoza psychologiczno- pedagogiczna dziecka: po przeprowadzonych badaniach u chłopca stwierdza się upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim. Podczas badania ma duże trudności w koncentracji uwagi na zadaniu, rozumie i wykonuje proste polecenia, trudności ma z nieco bardziej złożonymi poleceniami. Rysunek człowieka charakterystyczny jest dla wcześniejszego okresu rozwojowego i plasuje się na etapie głowonogów. Chłopiec nie rozróżnia podstawowych kolorów. Występują liczne braki w zakresie wiedzy o najbliższym otoczeniu, o sobie samym i najbliższych. Opóźnione są funkcje wzrokowo- przestrzenne, oraz zakres bezpośredniej pamięci wzrokowej. Kacper nie rozumie pojęcia dłuższy- krótszy, nie rozróżnia głosek w nagłosie wyrazu, nie potrafi dokonać analizy najprostszych wyrazów.
Mocną stroną jest motoryka dużą. Sprawność fizyczna chłopca jest na wysokim poziomie. Równie dobrze Kacper radził sobie z motoryką małą przekładającą się na ćwiczenia z materiałem nieliterowym np. nawlekania koralików, ale nie radził sobie z zadaniami na materiale literopodobnym typu szlaczki. W zakresie umiejętności matematycznych Kacper potrafi porównać zbiory więcej- mniej, ma jednak problem ze zrozumieniem pojęcia liczby. Chłopiec jest jednostronnie zlateralizowany prawostronnie ale nie rozróżnia strony prawej od lewej co powoduje, że nie orientuje się w odniesieniu do własnego ciała i stron na płaszczyźnie i w relacjach przestrzennych.
Rozwój mowy u chłopca przebiega prawidłowo.
Diagnoza prowadzącego zajęcia z dzieckiem: Kacper jest wesołym i pogodnym dzieckiem, lubi kontakty z innymi dziećmi i potrafi się z nimi w zgodzie bawić. W rozwoju społecznym nie obserwuje się nieprawidłowości, potrafi rozstać się z matką i pozostać w przedszkolu lub u kolegów bez rodziców. Chłopiec dość szybko się męczy podczas wysiłku umysłowego, a doświadczając porażki zniechęca się i wymaga wielu zachęt by podjąć dalszy wysiłek.
Zalecenia PPP:
•Wszechstronne stymulowanie rozwoju poznawczego dziecka, poszerzanie podstawowej wiedzy o najbliższym otoczeniu,
•Doskonalenie świadomości i pamięci fonologicznej (zdolność rozpoznawania rymów, rozpoznawania aliteracji, umiejętności dokonywania analizy i syntezy sylabowej i głoskowo- fonemowej słów, zdolności abstrahowania głosek).
•Stymulowanie rozwoju percepcji wzrokowej oraz integracji wzrokowo- ruchowej- obserwowanie, segregowanie, składanie według wzoru (klocki, puzzle), rozwijanie myślenia przez analogię
•Podnoszenie poziomu sprawności manualnych i grafomotorycznych, odwzorowywanie wzorów, szlaczków, rysowanie po śladzie, przez kalkę, kolorowanie itp.
•Ćwiczenia różnicowania i nazywania kolorów,
•Kształtowanie orientacji w schemacie swojego ciała, orientacji w kierunkach na płaszczyźnie i w przestrzeni, ćwiczenia umiejętności określania relacji przestrzennych,
•Stymulowanie rozwoju myślenia operacyjnego, porównywanie zbiorów, kształtowanie pojęć krótszy- dłuższy,
•Kształtowanie właściwej sfery motywacyjnej dziecka do podejmowania wysiłku umysłowego, operowanie częstymi wzmocnieniami pozytywnymi za każdy, nawet najmniejszy sukces, podkreślanie mocnych stron chłopca,
•Nawiązywanie systematycznej współpracy z matką chłopca w celu przekazania informacji prowadzenia dodatkowej pracy w domu- udzielanie bieżącego instruktażu,
W oddziaływaniach wychowawczych PPP zaleca:
•Ograniczanie bodźców dekoncentrujących i wzmacniających poczucie chaosu w najbliższym otoczeniu,
•Stosowanie konsekwencji w postępowaniu, stawianie jasnych granic co wolno a czego nie,
•Systematyczne przyzwyczajanie do kończenia rozpoczętych zadań,
•Stała kontrola i przypominanie o obowiązkach oraz niesienie pomocy w ich realizacji,
•Na nieodpowiednie zachowanie reagować konsekwencją, ale pamiętać należy aby dostrzegać pozytywne zachowania chłopca i koniecznie je nagradzać,
•Stopniowe wydłużanie czasu pracy dziecka i czasu w który koncentruje swoją uwagę na zadaniu.

Zadanie programu
Zadaniem programu jest wpływanie na wszechstronny rozwój dziecka, ćwiczenia prowadzone są na podstawie znanego materiału językowego, z zachowaniem stopniowania trudności, w formach interesujących dziecko. Ważne jest częste chwalenie za najmniejsze osiągnięcia, jak najczęstsze powtarzanie omówionego materiału, wydawanie prostych poleceń, krótkich informacji i wzmacnianie dobrych zachowań. Dla osiągnięcia zamierzonych celów konieczna jest systematyczna współpraca z nauczycielem prowadzącym i matką dziecka.
CELE EDUKACYJNE PROGRAMU:
Celem edukacji uczenia niepełnosprawnego intelektualnie w stopniu lekkim jest rozwijanie jego autonomii, wdrażanie go do funkcjonowania społecznego, rozumienia i uznawania norm społecznych oraz wyposażenie go, stosownie do jego możliwości, w takie umiejętności i wiadomości, które pozwolą mu na postrzeganie siebie jako niezależnej osoby.

Pracując z Kacprem:
•używamy prostych, krótkich zwrotów,
•podczas zajęć staramy się mobilizować do kontaktu wzrokowego z nauczycielem,
•odczytujemy wszystkie werbalne i niewerbalne komunikaty,
•w toku zajęć rozbudzamy zainteresowania poprzez stwarzanie okazji do poznania rzeczy nowych i nieznanych.

Główne cele edukacji w roku 2011/2012 dla Kacpra to:

CELE OPERACYJNE:

1. SFERA PERCEPCYJNO – PAMIĘCIOWA I MYŚLENIE:
-opanowanie i utrwalenie określonego zasobu wiedzy i umiejętności z ustalonego zakresu,
-rozwijanie zasobu pojęć i adekwatnego operowania nimi,
-doskonalenie umiejętności korzystania z posiadanej wiedzy w nowych sytuacjach,
-ćwiczenie i rozwijanie zdolności pamięciowych, doskonalenie koncentracji uwagi,
-rozwijanie umiejętności stopniowego rozwiązywania prostych zadań matematycznych,
-usprawnianie koordynacji ruchowo- słuchowo- wzrokowej,
-stymulowanie rozwoju myślenia przyczynowo- skutkowego, uświadamianie związków przyczynowo- skutkowych, relacji między elementami, zdarzeniami, sytuacjami.

2. SFERA EMOCJONALNO – MOTYWACYJNA:
-wdrażanie do dokładności w wykonywaniu zadań,
-rozwijanie wytrwałości poprzez stopniowanie trudności oraz zastosowanie pozytywnych wzmocnień,
-rozwijanie zdolności oceny własnego działania,
-kształtowanie właściwej motywacji do nauki, samodzielnej pracy,
-wyrabianie wiary we własne siły poprzez przechodzenie od rzeczy bliższych do dalszych, od łatwiejszych do trudniejszych,
-rozbudzanie ciekawości poznawczej,
-wdrażanie do systematyczności,
-pomoc w łagodzeniu sytuacji trudnych,
-bazowanie na mocniejszych stronach dziecka, nagradzanie nawet nieznacznych postępów,
-obniżenie tendencji do rezygnacji w trudnej sytuacji,
-kształcenie umiejętności pracy w grupie, odpowiedzialności za efekty pracy zespołowej,
-usprawnianie, korygowanie i kompensowanie zaburzonych funkcji,
-wspomaganie rozwoju zdolności i zainteresowań,
-kształtowanie i doskonalenie podstawowych umiejętności niezbędnych do zdobywania wiedzy takich jak: obserwowanie, odtwarzanie i tworzenie,
-kształtowanie umiejętności wchodzenia w interakcje społeczne,
-uświadamianie konieczności wykazania troski o zdrowie, higienę i bezpieczeństwo,
-stała współpraca z matką i nauczycielem prowadzącym, angażowanie rodziny w proces edukacji i terapii dziecka poprzez kontynuowanie oddziaływań w warunkach domowych.

CELE REWALIDACYJNE:
1. Wspomaganie wszechstronnego i harmonijnego rozwoju dziecka na miarę indywidualnych możliwości.
2. Wyrównywanie i kompensowanie dysharmonii rozwojowych, korygowanie zaburzonych funkcji.
3. Rozwijanie autonomii dziecka niepełnosprawnego intelektualnie.
5. Oddziaływanie psychoterapeutyczne i psychoedukacyjne wpływające na rozwój dziecka.

PROCEDURY OSIĄGANIA CELÓW
W procesie adaptacji do życia społecznego dziecka niepełnosprawnego intelektualnie w stopniu lekkim należy stworzyć odpowiednie dla niego warunki poznawania świata poprzez odpowiednią organizację zajęć. Chłopiec zostanie objęty zajęciami rewalidacyjnymi w wymiarze od 2 godzin tygodniowo.W czasie trwania zajęć nauczyciel podkreśla mocne strony dziecka, stara się nawiązać z nim jak najlepszy kontakt, zachęca do pracy, a także nieustannie pomaga pokonywać mu trudności. Zajęcia mają często charakter zabawy i w czasie ich trwania wykorzystuje się edukacyjne programy komputerowe. Zajęcia rewalidacyjne dostosowane są do zaleceń psychologiczno- pedagogicznych zawartych w orzeczeniu. Wszystkie działania poparte są materiałem konkretnym.
Pozostałe zajęcia Kacper realizuje według planu tygodniowego z grupą rówieśniczą.
Przy realizacji programu wykorzystuje się następujące metody, techniki i formy pracy:
- Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz,
- elementy pedagogiki zabawy,
- drama i psychodrama,
- metody samodzielnych doświadczeń,
- metody zadań stawianych do wykonania,
- metody ćwiczeń utrwalających,
- stymulacja polisensoryczna, czyli poznawanie przez patrzenie, słuchanie, dotykanie,
- metoda ośrodków zainteresowań,
- ćwiczenia relaksujące,
- gry symulacyjne,
- gry planszowe i komputerowe,
- organizacje wystaw prac,
- naśladownictwo pozytywnych postaw i zachowań,
- wycieczki,
- ćwiczenia doskonalące percepcję wzrokową, słuchową, umiejętność czytania, pisania i liczenia,
- ćwiczenia logopedyczne,
- ćwiczenia poprawiające orientację w terenie,
- obcowanie z książką, prasą dziecięcą, telewizją, komputerem,
- karty pracy i karty ćwiczeń.
W/w działają uspokajająco, ale również prowokują do działania, rozbudzają zainteresowania oraz wzmacniają spontaniczną i swobodną aktywność.

Opracowała: oligofrenopedagog mgr Justyna Hajdas