W krainie bajek i baśni - projekt edukacyjny

Projekt edukacyjny
W krainie bajek i baśni

Spis treści

Wstęp
1. Projekt jako metoda nauczania 3
2. Charakterystyka placówki, w której będzie realizowany projekt....... 7
3. Wybór tematu. 8
4. Określenie celów projektu. 11
5. Metody i formy pracy 13
6. Zawarcie kontraktu . 14
7. Opracowanie harmonogramu działań 17
8. Rola logopedy w projekcie 19
9. Ewaluacja 23
10. Kosztorys 25
Bibliografia
Aneks












Wstęp

Zadaniem nauczycieli jest przygotowanie dzieci do życia we współczesnym świecie . Proces wychowania i nauczania powinien rozwijać ich samodzielność, kreatywną postawę, umiejętność samokształcenia i doskonalenia. Nauczanie sprzyjające rozwojowi to takie, które wyprzedza rozwój. Aktywność dzieci powinna być ukierunkowana na te obszary, które dopiero zaczynają się rozwijać i wymagają wsparcia z zewnątrz.
Nauczyciel powinien być organizatorem, przewodnikiem i doradcą w prowadzeniu dziecka do osiągnięcia sukcesu. Aby osiągnąć sukces wskazane jest stosowanie aktywizujących metod pracy. Jedną z nich jest metoda projektów.
W edukacji przez projekt rozumie się metodę nauczania, w której dzieci realizują określone duże i czasochłonne przedsięwzięcie w oparciu o przyjęte wcześniej założenia. Wiedza zdobyta w wyniku własnej aktywności jest zdecydowanie bardziej znacząca i trwała. Staje się ona nie celem samym w sobie, lecz środkiem pomocniczym w kształtowaniu umiejętności . Nawet najbardziej nieśmiałe dzieci, najmniej aktywne, pracując metodą projektów chętnie odgrywają swoje role, wykonują przydzielone zadania. Każdy uczestnik może wykonać to , co lubi, w czym jest dobry, wnosić tyle do pracy zespołowej na ile go stać. Uczestnicy mogą obserwować nie tylko , w jaki sposób udało się osiągnąć sukces, ale także , jakie były przyczyny porażek. Zatem nauka tym sposobem przygotowuje do dobrej pracy w życiu dorosłym.
Mamy nadzieję, że metoda projektów zagości w naszej pracy. Każdy kto przeprowadzi projekt, na pewno będzie dążył do realizacji następnego. Życzymy powodzenia i sukcesów!


1. Projekt jako metoda nauczania.

Słowo ,,projekt’’ oznacza zamierzony plan działania lub postępowania, bądź też plan, szkic czegoś, np. przedsięwzięcia. Taka jest definicja językowa, zaś terminu ,,projekt’’ używa się najczęściej na określenie:
- pewnego sposobu realizowania zadań przez firmy, organizacje i inne instytucje,
- jednej z metod nauczania, a szerzej jednego ze sposobów realizacji określonego fragmentu szkolnego programu nauczania.
Istota projektu jako metody nauczania polega na tym , iż uczniowie realizują określone zadanie, znacznie obszerniejsze niż tradycyjne zadanie realizowane w klasie czy w domu i na ogół w dłuższym czasie ( kilku tygodni, semestr).
Zadanie takie można nazwać projektem wówczas, gdy:
- uczniowie znają jego cele, metody i formy pracy (projekt może być realizowany indywidualnie lub w grupach),
- określone są terminy realizacji całości zadania i poszczególnych jego etapów,
- uczniowie znają kryteria i formy oceniania (wiedzą, co konkretnie powinni zrobić, aby otrzymać określoną ocenę, za pomocą jakich narzędzi będzie mierzona ich praca, jakie inne informacje będą mogli otrzymać dzięki systemowi oceniania),
- uczniowie znają zasady prezentacji wyników swojej pracy ( jaki jest czas i warunki techniczne prezentacji, kto weźmie w niej udział w roli publiczności?).
Wymienione wyżej założenia projektu zazwyczaj przygotowuje nauczyciel w formie tzw. instrukcji (opisu). Niektóre z nich mogą jednak określić sami uczniowie, np.
• Szczegółowy temat spośród podanych zagadnień czy fragmentu programu nauczania.
• Organizacje wewnętrzną i podział zadań wewnątrz grupy.
• Dokładną formę rezultatu, jaki chcą osiągnąć.
• Sposoby i techniki prezentacji rezultatów projektu.

Biorąc pod uwagę przebieg i rezultaty projektu oraz możliwość ich publicznej prezentacji można przyjąć , że istnieją dwa różne rodzaje projektów - metod nauczania.
Projekt badawczy, który polega na zebraniu i usystematyzowaniu informacji o pewnych zagadnieniach. Jego rezultaty mają charakter różnego rodzaju opracowań (esejów, wywiadów, rysunków, albumów, gier, itp.), które uczniowie przygotowują, by zaprezentować je w klasie szkolnej.
Projekt działania lub akcji polega na podjęciu jakiegoś działania w środowisku lokalnym (także w samej szkole). Efekty lokalnych działań nie zawsze dają się bezpośrednio zaprezentować w klasie szkolnej. Prezentacja jest możliwa w miejscu działania, czyli np. terenie, natomiast w szkole można zaprezentować zdjęcia, ilustracje pokazujące zmiany jakie zaszły w wyniku podjętych działań.

Instrukcja projektu działania lokalnego powinna zawierać następujące elementy:
• Szczegółowe określenie celów, jakie uczniowie chcą osiągnąć w rezultacie podjętych działań.
• Listę osób i instytucji, które mogą pomóc w realizacji projektu oraz ustaloną kolejność i zasady kontaktu z tymi osobami i instytucjami.
• Listę trudności związanych z poszczególnymi etapami realizacji projektu oraz sposobów radzenia sobie z nimi.
• Dokładny opis poszczególnych etapów działania. Określenie czasu ich realizacji oraz osób za nie odpowiedzialnych.

Jeśli projekt działania lub akcji wiąże się ze zdobyciem pieniędzy i wydaniem ich na jakiś cel, uczniowie powinni przygotować dokładny budżet, wyszczególniając w nim, jakie sumy i na co mają zostać wydane. Powinni uzgodnić też z ewentualnym sponsorem formę sprawozdania z realizacji budżetu, a także wybrać we własnym gronie osobę odpowiedzialną za sprawy finansowe ( skarbnika).
W każdym projekcie edukacyjnym ważny jest wybór tematu , który powinien uwzględniać potrzeby, możliwości i zainteresowanie tej konkretnej grupy uczniów, do których projekt jest adresowany. To , czy będzie łatwo sprostać wymogom związanym z określonym tematem projektu, zależy od zasobów środowiska, w którym projekt będzie realizowany (szkoły, społeczności lokalnej ), a także własnych zasobów osobistych ( umiejętności, zainteresowań, doświadczeń ). Wybierając temat, warto przeprowadzić analizę tych zasobów. Uczniowie mogą też sami dokonać wyboru tematu z przedstawionej im alternatywy. Łatwiej będzie realizować projekt, jeśli od początku będzie on bazował na naturalnej motywacji uczniów wynikającej z ich zainteresowań i jeśli będą oni współdecydowali o wyborze konkretnego tematu.
Przygotowując projekt należy ustalić także ogólny cel zadania, które mają wykonać uczniowie i jaki ma być efekt ich pracy oraz cele określające, czego uczniowie się dowiedzą (wiedza) i co będą umieli robić ( umiejętności ) , w wyniku realizacji projektu.
Istotą metody projektów jest samodzielna praca uczniów ( często w grupach), w trakcie której mają oni możliwość praktycznego wykorzystania wielu umiejętności . Jeśli uczniowie realizują swe zadanie w grupach , wówczas cały czas rozwijają następujące umiejętności :
• podejmowanie decyzji grupowych,
• rozwiązywanie konfliktów,
• wyrażanie własnych opinii i słuchanie opinii innych osób,
• dyskutowanie
• poszukiwanie kompromisu,
• dzielenie się rolami w grupie
• dokonywanie oceny pracy grupy.

Kiedy mamy już określony szczegółowy temat projektu i jego cele należy teraz ustalić zadania dla uczniów, które mają wykonać w ramach realizacji projektu i jaki ma być wynik realizacji projektu.
Wszystkie szczegóły związane z realizacją zadania przez uczniów należy spisać i przekazać im w postaci instrukcji zawierającej wszystkie informacje ważne dla treści i formy realizowanego projektu.
Niezależne od sposobu, w jaki zostanie zapisana , instrukcja powinna dawać uczniom wskazówki, co mają zrobić, aby wynik ich pracy był najlepszy, a tym samym - by mogli otrzymać najwyższą ocenę.
Standardowa instrukcja powinna zawierać następujące elementy:
• temat projektu i jego cele,
• zadania, które mają wykonać uczniowie, by osiągnąć cele,
• źródła, do których powinni sięgnąć podczas zbierania informacji,
• termin prezentacji oraz ewentualne terminy poprzedzające konsultację z nauczycielem, możliwe sposoby prezentacji projektu i czas, jaki na nią przeznaczono,
• sposoby i kryteria oceny na poszczególnych etapach.

Ostatnim etapem realizacji projektu jest prezentacja. Nie musi to być etap najważniejszy , warto jednak podkreślić, że ważna jest przede wszystkim systematyczna, efektywna praca w ciągu całego czasu przeznaczonego na przygotowanie projektu oraz dobra atmosfera pracy grupy. Nie mniej jednak, zachęcając uczniów do włożenia odpowiedniego wysiłku w przygotowanie prezentacji, warto wyjaśnić, że bywają sytuacje, w których jesteśmy oceniani za to , jak potrafimy przedstawić efekty pracy w czasie krótkiej prezentacji. Dlatego też warto doskonalić umiejętność przedstawiania własnych osiągnięć, a taki charakter ma prezentacja projektu.
A o to kilka przykładowych form prezentacji :
• wystawa prac wykonanych przez uczniów (albumów, plakatów, rysunków, schematów, itp. z ich komentarzem),
• inscenizacja,
• wykład,
• odczytanie pracy pisemnej,
• pokaz filmu video,
• prezentacja muzyki lub innych nagrań ( wywiadów) z taśmy magnetofonowej,
• prezentacja modelu (np. zamku średniowiecznego) lub planu ( np. sąsiedztwa, gminy),
• różnego rodzaju gry i zabawy angażujące innych uczniów,
• książki, broszury, itp.

Projekt edukacyjny jest więc szansą na uczynienie z procesu uczenia się wspólnej zabawy i pracy w grupie na gruncie znacznie bliższym niż treści zawarte w podręcznikach szkolnych.


2. Charakterystyka placówki, w której będzie realizowany projekt.

Projekt edukacyjny pt. ,,W krainie bajek i baśni” będzie realizowany w Publicznej Szkole Podstawowej im. St. Żeromskiego , która jest placówką oświatową położoną w niewielkiej gminie liczącej około 10 tys. mieszkańców. Jest to gmina typowo wiejska , a jej podstawową funkcją jest rolnictwo.
Obecnie w szkole tej naukę w klasach I - VI pobiera 220 uczniów. W placówce funkcjonuje również oddział specjalny, do którego uczęszczają uczniowie niepełnosprawni intelektualnie w stopniu umiarkowanym i znacznym w wieku od 7 do 15 lat.
W szkole zatrudnionych jest 34 nauczycieli posiadających pełne kwalifikacje do prowadzenia zajęć oraz 12 osób związanych z działalnością administracyjno- gospodarczą.
Uczniowie klas I – VI uczą się 2 języków : niemieckiego i angielskiego. W klasach I - II nauczanie odbywa się wg nowej podstawy programowej. Na terenie placówki organizowane są dodatkowe zajęcia dydaktyczno - wyrównawcze , logopedyczne, gier i zabaw, gimnastyki korekcyjnej i świetlicowe. Działa również szkolny klub sportowy, kółko teatralne, zespół muzyczny, kółko plastyczne. Uczniowie mogą korzystać z porad pedagoga i psychologa, a w wolnych chwilach odwiedzić bibliotekę.
Placówka ta zapewnia swoim wychowankom dobre warunki nauczania, gdyż posiada dobrze wyposażone klasopracownie : polonistyczną, przyrodniczą, matematyczną , informatyczną , języków obcych, historyczną . Oprócz tego zajęcia dla uczniów mogą odbywać się na sali gimnastycznej i audiowizualnej . Uruchomiony jest także gabinet lekarski, w którym uczniowie mogą skorzystać z pomocy pielęgniarki szkolnej, a także gabinet logopedyczny, z którego korzystają uczniowie z zaburzeniami i wadami wymowy.
Na terenie szkoły funkcjonuje także stołówka szkolna, w której wydaje się obiady dla około 80 % dzieci. Z posiłku korzystają także nauczyciele oraz personel niepedagogiczny.
Teren wokół szkoły jest bardzo duży i dobrze zagospodarowany. Znajdują się dwa boiska: do piłki nożnej i do siatkówki, a także plac zabaw dla młodszych dzieci.
Jednym ze standardów określających funkcjonowanie szkoły jest otwartość na kontakty ze środowiskiem lokalnym. Co roku szkoła bierze udział w dożynkach, a prócz tego organizuje : Spotkania Opłatkowe, Dzień Babci, Dzień Dziadka, Dzień Matki i Ojca , Dzień Dziecka. Każdego roku społeczność szkolna i Rada Rodziców zaprasza środowisko lokalne na Festyn Rodzinny, z którego dochód przeznaczony jest na pomoce dydaktyczne i terapeutyczne, a także modernizację budynku szkolnego .


3. Wybór tematu.

Na całokształt rozwoju dziecka i jego powodzenia szkolne w dużej mierze wpływa mowa. Jest ona wyznacznikiem myślenia i atutem w nawiązywaniu kontaktów społecznych, daje możliwość precyzyjnej komunikacji, stanowi narzędzie w zdobywaniu informacji, pozwala na wyrażanie własnych sądów, uczuć i upodobań. Mowa ma istotne znaczenie dla umysłowego i uczuciowego rozwoju jednostki. Wszelkie zaburzenia mowy przeszkadzają w porozumiewaniu się, zaspokajaniu potrzeb fizycznych i duchowych, a tym samym utrudniają osiąganie sukcesów w szkole . Problem prawidłowej wymowy u dzieci uważamy za bardzo ważny dla ich funkcjonowania w życiu, dlatego też zainteresowałyśmy się tym tematem. Wiodącą rolę w rozwoju mowy dziecka odgrywa kontakt ze słowem od najwcześniejszych lat , poprzez np. książkę. Za pośrednictwem książki dziecko kontaktuje się z literaturą i wkracza w świat sztuki. Literatura to niezwykły świat, pełen bajek i baśni. To one były inspiracją do napisania przez nas projektu edukacyjnego pt. ,, W krainie bajek i baśni ”.
Bajki i baśnie kształtują i rozwijają osobowość dziecka. Dzieci słuchając pięknej, literackiej mowy czytanej przez nauczyciela, uczą się jej, mają wzór do naśladowania, wzbogacają swój słownik, zarówno bierny, jak i czynny, rozwijają pamięć słuchową. Najczęściej po wysłuchaniu utworu stawiają pytania, formułują oceny, często odtwarzają treść utworu w zabawie. Bajki pobudzają także spontaniczną aktywność werbalną dziecka. Czytając utwory literackie, ucząc się wierszy czy fragmentów tekstów na pamięć, dzieci uczą się modulacji głosu, odpowiedniej intonacji, stosowania pauz i akcentowania. Literatura jest więc sprzymierzeńcem terapii. Kontakt dziecka z literaturą polega przede wszystkim na mobilizowaniu dziecka przez lekturę do działania, odkrywania, przeżywania i tworzenia.
Bajki i baśnie stanowią wspaniałą metodę terapeutyczną. Są doskonałym materiałem na zajęciach grupowych czy indywidualnych.
Poprzez pryzmat bajek i baśni dziecko poznaje świat, doświadcza bycia w różnych środowiskach. Zapoznaje się z celami, do których dąży człowiek, poznaje sens egzystencji, uczy się wzorów zachowań , poznaje normy moralne, które są oczekiwane i nagradzane , doskonali swój język . Mówiąc prawidłowo i dysponując bogatym słownictwem, dziecko będzie chętniej wypowiadało się na forum klasy, sprawniej przekaże wiadomości, których się nauczyło, przez co może osiągnąć lepsze oceny. Chętniej również będzie nawiązywało kontakty towarzyskie.
Bajki i baśnie stanowią również bogate źródło do inspiracji twórczości plastycznej. Dzieci z radością rysują i malują ulubionych bohaterów. Tworząc plastyczne dzieła, wypowiadają po swojemu własne myśli, przeżycia i odczucia, odsłaniają cechy swojej osobowości. Ekspresja plastyczna umożliwia dziecku wyrażanie przeżyć, których nie było w stanie wyrazić słowami.
Dzięki bajkom i baśniom dziecko zaspokaja swoje potrzeby psychiczne – poczucie, że jest kochane, akceptowane i bezpieczne. Bajki i baśnie dają mu wsparcie, poczucie siły i nadzieję.
Dzięki czytaniu tej pięknej literatury dziecko staje się lepsze, bogatsze wewnętrznie i pragnie aby nad całym światem tryumfowało dobro i sprawiedliwość.
Wyobraźnia, fantazja, spostrzegawczość, pamięć, myślenie, mowa, a przede wszystkim uczucia – oto jak rozległe jest oddziaływanie bajek i baśni. A ponieważ są one bardzo lubiane przez dzieci, stają się ważnym środkiem wychowawczym współczesnego człowieka. Dlatego już od najmłodszych lat powinniśmy wprowadzać dzieci w krainę bajek i baśni. Jest to niezastąpione pożywienie dla dziecięcego serca. ,,Czym chleb dla ciała , tym baśń dla duszy”.


Projekt edukacyjny
dla uczniów klasy I szkoły podstawowej

„W krainie bajek i baśni”

„ Pisać dla dzieci to tak,
jak pisać dla dorosłych,
tylko lepiej.”
(J. Cieślikowski)

4. Określenie celów projektu.

W celach zawarta jest informacja dotycząca konkretnych działań uczniów, czego się dowiedzą , jakie umiejętności zdobędą i gdzie je będą mogli wykorzystać. Cele sfery poznawczej i emocjonalno- motywacyjnej oraz działaniowej określają rozwój kreatywny uczniów.

Cel główny :
- kształcenie kompetencji komunikacyjnej na poziomie wypowiadania się w sytuacji publicznego występu
- promowanie dziecięcej twórczości artystycznej

Cele ogólne:
- budzenie i rozwijanie zainteresowań czytelniczych
- poznanie twórczości dziecięcej w literaturze polskiej i światowej
- stymulowanie rozwoju i inspirowanie twórczych działań dzieci
- rozwijanie wyobraźni dzieci
- rozwijanie umiejętności słuchania języka literackiego i posługiwania się nim
- kształcenie umiejętności wypowiadania się w małych formach teatralnych
- doskonalenie czytania z podziałem na role
- wzbogacanie biernego i czynnego słownika dzieci
- kształcenie umiejętności wyrażania myśli w formie zdania.

Cele szczegółowe:
Dzięki różnorodnym działaniom uczeń :
- interesuje się książką
- interesuje się czytaniem
- korzysta z biblioteki
- uważnie słucha czytanych utworów ( np. bajek, baśni) i wypowiedzi innych uczniów
- korzysta z przekazywanych informacji
- czyta utwory wskazane przez nauczyciela z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji
- czyta z podziałem na role
- mówi na temat, zadaje pytania i odpowiada na pytania innych osób, moduluje głos
- uczestniczy w rozmowie na tematy inspirowane literaturą : poszerza zakres słownictwa i struktur składniowych
- dba o kulturę wypowiadania się : poprawnie artykułuje głoski, akcentuje wyrazy, stosuje pauzy i właściwą informację w zdaniach
- uczestniczy w zabawie teatralnej, ilustruje mimiką, gestem, ruchem zachowania bohatera literackiego
- odtwarza z pamięci teksty dla dzieci
- śpiewa piosenki z repertuaru dziecięcego
- wyraża nastrój i charakter muzyki pląsając i tańcząc
- ilustruje sceny i sytuacje ( realne i fantastyczne) inspirowane wyobraźnią , baśnią, bajką
- wykonuje proste rekwizyty i umie posłużyć się nimi w odgrywanej scence
- wykorzystuje znane techniki plastyczne w pracy nad scenografią i plakatem
- aktywnie pracuje w grupie w celu wykonania zadania.


5. Metody i formy pracy.

,,Metody bez powiązania z celami, treściami, zakresem organizacyjnym , a przede wszystkim z potrzebami ucznia i preferencjami nauczyciela nie mają wartości”.
Termin ,, metoda’’ pochodzi z greckiego słowa methodos, co znaczy badanie, sposób badania, droga dochodzenia do prawdy.
Według W. Okonia : ,, metoda kształcenia jest to wypróbowany i systematycznie stosowany układ czynności nauczycieli i uczniów, realizowanych świadomie w celu spowodowania założonych zmian w osobowości uczniów’’.

Realizacja projektu edukacyjnego ,, W krainie bajek i baśni ” polega na stosowaniu różnorodnych metod pracy.

1. Metody słowne:
• opowiadanie
• opis
• dyskusja
• praca z książką

2. Metody aktywizujące :
• drama
• prezentacja
• zadań stawianych do wykonania

Jedną z kluczowych metod w tym projekcie jest drama. Polega ona na wczuwaniu się w role, na improwizacji, która angażuje ruch, gest, mowę, myśli i uczucia. Drama uczy rozumienia siebie i innych na poziomie emocji i uczuć. Głównym sposobem pracy w dramacie jest bycie w roli. Polega ono na tym, że dziecko jest sobą w nowej roli, nieznanej sytuacji.
Drama jest:
• doskonałym ćwiczeniem językowym
• rozwija myślenie i wyobraźnię
• uczy komunikatywności
• ułatwia zapamiętywanie odgrywanych ról
• pozwala zrozumieć przeżycia i zachowania innych ludzi .

Formy pracy zastosowane w projekcie:
- praca indywidualna
- praca grupowa (triady, diady)
- praca zbiorowa.
6. Zawarcie kontraktu.

W metodzie projektów kontraktem jest umowa spisana pomiędzy nauczycielem (nauczycielami) a uczniem ( uczniami ) jako zobowiązanie dla obu stron.
Za spisanie kontraktu odpowiedzialny jest nauczyciel. W przypadku projektu edukacyjnego pt. ,,W krainie bajek i baśni’’ kontrakt będzie zawierał następujące informacje:
• temat projektu
• cele, metody i formy pracy
• realizatorów projektu
• czas realizacji projektu
• formę wykonania projektu
• zadania do wykonania dla poszczególnych osób, grupy
• źródła informacji
• terminy spotkań z nauczycielami
• sposób prezentacji
• kryteria oceny .

Koordynatorzy projektu:
• logopeda mgr Marta Słyk
• nauczyciel plastyki mgr Beata Bartkiewicz

Realizatorzy projektu :
• 14 osobowa grupa uczniów z klasy I szkoły podstawowej
• nauczyciele: logopeda, nauczyciel plastyki , nauczyciel muzyki, nauczyciel bibliotekarz

Czas realizacji projektu:
• 05.10.2011 – 20.01.2012

Forma wykonania projektu:
• inscenizacja przedstawienia pt. ,, Pani Zima i jej przyjaciele ”.

Zadania dla uczniów:
• odwiedzą bibliotekę i zapoznają się z literaturą dziecięcą ( bajki i baśnie)
• przeczytają wskazane przez nauczyciela bajki z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji
• nauczą się na pamięć fragmentu wybranej bajki
• wcielą się w wybraną przez siebie postać bajkową i odegrają jej rolę
• zilustrują dowolną techniką plastyczną wybraną bajkę lub baśń
• zaprojektują i wykonają plakat
• wykonają proste rekwizyty i wykorzystają je w odgrywanej scence
• przygotują scenografię i stroje do przedstawienia
• zatańczą i zaśpiewają wybrane piosenki dziecięce
• nauczą się na pamięć przydzielonych ról
• zaprezentują przedstawienie

Zadania dla nauczycieli :
• opracują i zapoznają uczniów z projektem
• przygotują niezbędne materiały i pomoce dydaktyczne
• będą nadzorować i pomagać w trakcie realizacji zadań
• opracują scenariusz przedstawienia podsumowującego realizację projektu
• przydzielą uczniom role
• przygotują i przeprowadzą prezentację .

Źródła informacji :
• biblioteka ( literatura dziecięca)
• płyty CD z bajkami i baśniami
• Internet .

Terminy spotkań z nauczycielami :
• spotykamy się 2 razy w tygodniu ( wtorek i czwartek w godz.
15 00 – 16 30 ) .

Sposób i miejsce prezentacji :
Rezultatem pracy uczniów w ramach projektu edukacyjnego pt. ,, W krainie bajek i baśni ” będzie inscenizacja przedstawienia pt. ,, Pani Zima i jej przyjaciele’’. Prezentacja odbędzie się 20.01.2012 roku na sali gimnastycznej w Publicznej Szkole Podstawowej w Wierzbicy.

Kryterium oceny:
• dokładnie i starannie wymawiaj wyrazy
• zatrzymuj się na znakach przestankowych
• akcentuj zdanie pytające i wykrzyknikowe
• moduluj głos tak, aby było słychać nastrój czytanego lub wygłaszanego tekstu, np. smutek, radość, zdziwienie.

Charakterystyka uczniów biorących udział w projekcie:
Uczniowie prezentują różną dojrzałość psychofizyczną, społeczną i emocjonalną. Wśród nich znajdują się dzieci o nieharmonijnym rozwoju, nadpobudliwe i zahamowane, u których występują błędy wymowy. Wymawiają wszystkie głoski, ale niezbyt wyraziście i dokładnie, często mówią zbyt szybko, co powoduje, że trudno ich zrozumieć. Prezentują też różny poziom czytania, czytają wolno, często sylabizują, nie stosują się do znaków przestankowych, nie potrafią modulować głosu adekwatnie do nastroju czytanego czy wygłaszanego tekstu.


7. Opracowanie harmonogramu działań.

(Tabela - dop. red.)

Lp.
Działania
Termin realizacji
Osoby odpowiedzialne

1. Przedstawienie projektu dyrekcji szkoły w celu uzyskania akceptacji.
październik
koordynatorzy projektu
2. Zapoznanie nauczycieli, rodziców, dzieci z celami i zadaniami projektu:
- podpisanie zgody przez rodziców na udział ich dzieci w projekcie (Aneks) i zgody na przetwarzanie danych dziecka do celów dydaktycznych , wychowawczych i opiekuńczych (Aneks).
październik
koordynatorzy projektu
3. Wycieczka do biblioteki:
- zwiedzanie czytelni i wypożyczalni
- zapoznanie z księgozbiorem w bibliotece
- poznanie aktorów z różnych stron świata, którzy pisali bajki i baśnie.
październik
nauczyciel-bibliotekarz, koordynator projektu (logopeda)
4. Zapoznanie dzieci z twórczością
H. Ch. Andersena i braci Grimm :
- czytanie bajek przez nauczycieli
- oglądanie bajek i baśni na płytach CD
- samodzielne czytanie bajek przez dzieci
- inscenizowanie wybranych bajek
- wygłaszanie fragmentów tekstów utworów na pamięć z właściwą intonacją, wyraziście, z odpowiednią dykcją
- wcielanie się w różne postacie bajkowe i naśladowanie ich poprzez ruch, gest, mimikę i słowa ( zabawy dramowe)
- założenie słowniczka trudnych pojęć.
październik listopad nauczyciel-bibliotekarz, koordynator projektu (logopeda)
5. Przeprowadzenie konkursu plastycznego pt. ,, Dziecko w świecie baśni’’ :
- wykonanie ilustracji do wybranej bajki lub baśni dowolną techniką plastyczną
- umieszczenie prac dzieci na wystawie dla rodziców na korytarzu w szkole
- mały wernisaż.
listopad
koordynator projektu (nauczyciel plastyki)
6. Przygotowanie przedstawienia podsumowującego realizację projektu:
- opracowanie scenariusza (Aneks)
- przydzielenie ról do przedstawienia
- nauczenie się swoich ról na pamięć
( uczniowie)
- przydzielenie zadań do wykonania w ramach przedstawienia ( plakat, scenografia, rekwizyty, stroje, oprawa muzyczna).
grudzień
koordynatorzy projektu (logopeda, nauczyciel plastyki)
7. Wykonanie plakatu, rekwizytów, przygotowanie elementów do scenografii i strojów do przedstawienia:
- zaprojektowanie i wykonanie plakatu
- umieszczenie plakatu na tablicy informacyjnej w szkole
- wykonanie rekwizytów do przedstawienia
- przygotowanie elementów do scenografii i strojów
- przygotowanie sali na przedstawienie
grudzień styczeń
koordynatorzy projektu (nauczyciel plastyki, logopeda)
8. Przygotowanie piosenek do przedstawienia:
- nauczenie się tekstów piosenek na pamięć
- interpretacje ruchowe i formy taneczne do wybranych piosenek.
grudzień styczeń
nauczyciel muzyki koordynator projektu (logopeda)
9. Prezentacja przedstawienia:
- wystawienie przedstawienia pt.
,, Pani Zima i jej przyjaciele’’ dla rodziców, nauczycieli, uczniów klas I- III i zaproszonych gości
- mały finisaż: zakończenie wystawy prac dzieci, prezentacja zdjęć z przedstawienia, wręczenie dyplomów wszystkim uczestnikom projektu.
styczeń
20.01.2012.
koordynatorzy projektu (nauczyciel plastyki, logopeda), nauczyciel muzyki , nauczyciel
-bibliotekarz
8. Rola logopedy w projekcie.

O tym , jak istotny wpływ ma prawidłowy rozwój mowy na edukację wczesnoszkolną nie trzeba nikogo przekonywać. Dla wielu dzieci rozpoczynających naukę szkolną zaburzenia mowy stanowią poważną przeszkodę w funkcjonowaniu w roli ucznia i kolegi. Dzieci z zaburzeniami często nie są w stanie sprostać społecznym, motywacyjnym, emocjonalnym, poznawczym i werbalnym wymaganiom, które stawia przed nimi szkoła. Zapobieganie i korekcja wad wymowy, to również zapobieganie trudnościom i niepowodzeniom szkolnym. Bowiem dziecko źle mówiące najczęściej pisze z błędami, słabo czyta, przejawia zahamowania w swobodnym wypowiadaniu się. I tu ogromna rola logopedy, na którym spoczywa obowiązek opieki nad rozwojem mowy dziecka.
Do głównych zadań logopedy należy przede wszystkim:
- profilaktyka (zapobieganie powstawaniu wad i czuwanie nad prawidłowym rozwojem mowy)
- stymulowanie procesu nabywania kompetencji i sprawności warunkujących prawidłowy przebieg komunikacji językowej - czuwanie nad rozwojem mowy i doskonalenie jej - zapobieganie dysharmonii rozwojowych - stymulowanie rozwoju poznawczo – językowego - prowadzenie ćwiczeń kształtujących prawidłową mowę i doskonalących mowę już ukształtowaną (ortofonicznych , słuchowych , rytmicznych , usprawniających narządy mowy)
- diagnostyka ( rozpoznawanie zakłóceń lub zaburzeń językowych) - terapia (usuwanie, likwidowanie wszelkich zakłóceń i zaburzeń komunikacji, pomoc w przezwyciężaniu problemów dzieciom, w których występują trudności z mówieniem, rozumieniem, pisaniem i czytaniem).
W projekcie edukacyjnym pt. ,, W krainie bajek i baśni’’ logopeda będzie prowadził głównie zajęcia logopedyczne w ramach, których będą prowadzone ćwiczenia kształtujące mowę, doskonalące mowę już ukształtowaną i ćwiczenia mające na celu opanowanie techniki wymowy i czytania.
Wśród nich należy wyróżnić ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia fonacyjne (głosowe), ćwiczenia artykulacji i ćwiczenia intonacji.
Technika wymowy jest jednym z elementów kultury żywego słowa, czyli nauki o wygłaszaniu utworów literackich w sposób artystyczny, a także o artystycznym mówieniu w życiu codziennym, tzn. starannie, z wyraźną artykulacją, z odpowiednią intonacją, poprawnie, sugestywnie i bez zmęczenia.
Do wyrazistej wymowy należy zaliczyć: - odpowiednie tempo mówienia - prawidłowe frazowanie - odpowiednie modulowanie siły głosu (akcentowanie) - odpowiednią intonację.

Prawidłowe oddychanie jest podstawą dobrej wymowy. Stosując odpowiednie ćwiczenia można zwiększyć pojemność płuc, nauczyć się ekonomicznego zużywania powietrza.
Oto niektóre propozycje ćwiczeń oddechowych:
1. Ćwiczenia kształtujące prawidłowe nawyki w czasie spoczynku
– oddychanie przez nos.
2. Ćwiczenia kształtujące prawidłowe nawyki oddechowe w czasie mówienia:
– ćwiczenia zwiększające pojemność płuc – dmuchanie i chuchanie ; – ćwiczenia na rozruszanie przepony – ziewanie i śmiech oraz energiczne wypowiadanie szeptem spółgłosek zwartych, bezdźwięcznych: wargowych lub przedniojęzykowych, np. stuk- puk, tik- tak;
– ćwiczenia wzmacniające wydech – chuchanie i dmuchanie np. na skrawki papieru, piórko; zdmuchiwanie np. płomienia świecy z coraz dalszej odległości;
– ćwiczenia wydłużające fazę wydechową – wypowiadanie na jednym wdechu pojedynczych głosek , np. sss...; wypowiadanie na jednym wydechu coraz dłuższych ciągów, np. wyliczanie dni tygodnia; – ćwiczenia różnicujące siłę wydechu – wypowiadanie pojedynczych głosek z jednakową i różną głośnością;
– ćwiczenia z pauzami - długa wymowa głosek z chwilowym zatrzymaniem powietrza, np. s s s ; wypowiadanie sylab i wyrazów z chwilowym zatrzymaniem powietrza.

Zadaniem ćwiczeń fonacyjnych jest zmniejszenie napięcia mięśni krtani, ustawienie prawidłowej emisji głosu, nauczenie dziecka właściwego posługiwania się głosem, nauka mówienia na wydechu oraz stosowanie w trakcie mówienia przerw na nabranie powietrza w odpowiednich miejscach. Prowadzenie ćwiczeń fonacyjnych pozwala na zlikwidowanie u dzieci głosów zbyt piskliwych, krzykliwych, takich, które utrudniają odbiór mowy.
Przykłady ćwiczeń fonacyjnych :
1. Ćwiczenia wstępne, likwidujące napięcie mięśni krtani i gardła – przedłużona wymowa głoski „m”; ciche mruczenie.
2. Ćwiczenia wyrabiające umiejętność modulowania siły natężenia głosu – przedłużona (płynna) wymowa samogłoski „a” bez zmiany natężenia głosu, kilkakrotna wymowa tej samej samogłoski z krótkimi przerwami (wymowa rytmiczna), np. a a a , wielokrotne powtarzanie określonej samogłoski płynnie i rytmicznie, powoli i szybko.
3. Ćwiczenia wyrabiające umiejętność modulowania wysokości głosu – przedłużona wymowa samogłoski „a” z różną modulacją wysokości głosu (naśladowanie śpiewu kołysanki ); wymawianie na jednym wydechu, z różną wysokością trzech samogłosek, np. aou, eyi, następnie czterech, pięciu i na koniec wszystkich: aoueyi (np. naśladowanie wycia syreny samochodowej).
4. Ćwiczenia wyrabiające nawyk kierowania głosu ,,na maskę’’ - ciche mruczenie przez nos (przy prawidłowym mruczeniu wyczuwa się palcem drganie warg i skrzydełek nosa); przedłużona wymowa głoski m; łączenie przedłużonej wymowy spółgłoski „m” lub „n” z samogłoskami ustnymi , np. mmam, mama, nunu, przy czym sylaby należy wymawiać delikatnie i bez wysiłku.

Ćwiczenia artykulacji lub inaczej dykcji dotyczą wyrazistości i dokładności wymawianych głosek, co uzależnione jest w dużym stopniu od sprawności mięśni narządów mownych (mięśni warg, żuchwy, języka, podniebienie miękkiego) oraz od odpowiedniego tempa mowy. Niesprawność narządów artykulacyjnych przyczynia się do zaburzeń mowy i staje się ona niewyraźna . Osoby słuchające takiej mowy mają trudności ze zrozumieniem wypowiedzi.
Przykłady ćwiczeń artykulacyjnych:
• Ćwiczenia języka – „dotykanie” językiem brody i nosa, kląskanie, „oblizywanie warg”, kierowanie języka w kąciki ust, mlaskanie czubkiem i środkiem języka;
• Ćwiczenia warg – cmokanie, gwizdanie, masowanie warg przez zęby dolne i górne, przesadne wyraźne wymawianie samogłosek, parskanie wargami, granie palcami na wargach, przesuwanie ściągniętych warg na prawo – na lewo;
• Ćwiczenia żuchwy – opuszczanie i unoszenie żuchwy ku górze, wykonywanie ruchów poziomych raz z wargami rozchylonymi raz z zamkniętymi;
• Ćwiczenia podniebienia miękkiego – ziewanie z opuszczoną dolną szczęką, płukanie gardła ciepłą wodą (gulgotanie), chrapanie na wdechu i wydechu.

Po usprawnieniu i wzmocnieniu narządów mownych można przystąpić do ćwiczeń wyrazistej artykulacji samogłosek wymawiamy je bardzo starannie, a nawet z przesadną artykulacją. Potem łączymy je ze spółgłoskami. Staranna artykulacja samogłosek i spółgłosek powoduje zwolnienie tempa mowy. Tempo mowy powinno być dostosowane do pomieszczenia ( im większe pomieszczenie tym wolniejsze mówienie, bo fale głosowe mają dłuższą drogę do przebycia), do możliwości percepcyjnych słuchaczy (atrakcyjność i zrozumiałość omawianego tematu), do stopnia trudności tekstu.
Odpowiednie tempo jest ważne dla wyrazistości wymowy. Dzieci często mówią zbyt szybko i trudno je zrozumieć. Aby zwolnić tempo wymowy ćwiczymy:
• Podziały wyrazów, a potem zdań na sylaby.
• Wypowiadamy zdanie w tempie wolnym i szybkim, a dziecko klaszcze lub gra na bębnie w odpowiedni sposób; potem powtarza zdanie jednocześnie klaszcząc w dłonie.
• Wymawiamy trudne zbitki spółgłoskowe np. - trz, - czy:

Dobrze ty się rozpatrz,
Czy potrzebna rozpacz.
Może ta pogoda wietrzna,
Znów nie będzie taka wieczna.

Nie wystarczy mówić wyraźnie, trzeba jeszcze pamiętać o intonacji, o odpowiednim akcentowaniu wyrazów, całych fraz. W zależności od celu naszej wypowiedzi, od efektu, jaki chcemy wywrzeć, możemy wypowiadać tekst z namaszczeniem, z przekąsem, z lekceważeniem, z zapałem, itp.
Przykłady ćwiczeń:
• Powiedz zdanie „Wracam do domu”, w ten sposób, by widzowie mogli odgadnąć, w jakiej sytuacji zostało wypowiedziane, np.
- wracamy do rodziny po długiej rozłące mocno stęsknieni;
- nie mamy ochoty kontynuować nudnej zabawy;
- obraziliśmy się na kolegów;
- dowiedzieliśmy się, że w domu czeka na nas nowy komputer, itp.
• Przeczytaj zdanie „Spotkałeś dawno niewidzianych przyjaciół”, tak aby wyrażało np. stwierdzenie, pytanie, oburzenie, zadziwienie, żal, zazdrość.

Technika mówienia nie jest czymś łatwym jakby wydawało się na początku. Chcąc być zrozumiałym przez otoczenie w takcie mówienia trzeba połączyć w jedną czynność pracę aparatu oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego. Praca ta musi być dokładna, ponieważ mowa staje się wyrazista, jednocześnie nie może przeciążać naszych narządów oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych.


9. Ewaluacja

Ewaluacja jest badaniem oceniającym realizację projektu. Każdy realizowany projekt powinien być poddany procesowi sprawdzenia postępów podejmowanych działań i ewaluacji osiągniętych wyników. W ramach ewaluacji sprawdzamy realizowane działania w projekcie oraz ich rezultaty, określając czy zostały osiągnięte oraz czy rezultaty przyczyniają się do osiągnięcia celów projektu.
Można zastosować dwa rodzaje ewaluacji:
• Ewaluację kształcącą – prowadzoną w trakcie trwania projektu. Wyniki tej ewaluacji stanowią informację zwrotną dotyczącą prawidłowego przebiegu projektu. Może też posłużyć do wprowadzenia zmian w projekcie.
• Ewaluację zbiorczą - dokonywaną na zakończenie realizacji projektu. Dostarcza ona informacji, które należy uwzględnić planując następne projekty edukacyjne.

Wynikiem projektu pt. „ W krainie bajek i baśni” była inscenizacja przedstawienia pt. „Pani Zima i jej przyjaciele”.
W ramach prezentacji uczniowie:
• Interpretowali tekst adekwatnie do odgrywanej roli (słowem, ruchem, gestem, mimiką).
• Odtwarzali nastrój piosenki i tańca.
• Stosowali dialog i monolog.
• Swobodnie poruszali się na scenie.
• Inscenizowali swoją rolę we współpracy z kolegami.
• Sprawnie posługiwali się rekwizytami.
• Identyfikowali się z odgrywaną postacią.
• Dokładnie i starannie wymawiali wyrazy.
• Akcentowali zdania pytające i wykrzyknikowe.
• Modulowali głos tak, aby było słychać nastrój wygłaszanego tekstu, np. smutek, radość, zdziwienie.

Na podstawie osiągnięć uczniów możemy stwierdzić, że cele projektu zostały zrealizowane. Podczas zajęć w ramach projektu dzieci zdobyły wiele ciekawych informacji. Pracując w grupie były adekwatne i twórcze. Wykazywały się swoją pomysłowością i umiejętnościami. Były kreatywne podczas wykonywania scenografii, plakatu czy rekwizytów. Zastosowanie metod dramowych umożliwiło dzieciom uzewnętrznienie swoich uczuć i emocji, otworzenie się i zredukowanie napięć. W czasie wspólnego działania dzieci przezwyciężyły swoje kompleksy, tremę i nieśmiałość. Nauczyły się akceptować siebie i rówieśników. Były mocno zaangażowanie w wykonywanie poszczególnych zadań, co było widoczne w czasie prezentacji. To, że podejmowanie takich działań jest celowe i ma sens, potwierdzają wypowiedzi dzieci: „Ale było fajnie, to jakie teraz robimy przedstawienie?”. Podsumowaniem zajęć w ramach projektu była ocena wydana przez dzieci . Dzieci oceniały zajęcia wybierając kartonik z wizerunkiem wesołej lud smutnej minki i umieszczały go na tablicy:
- zajęcia bardzo mi się podobały
- zajęcia nie podobały mi się

Na tablicy znalazły się same wesołe minki, co potwierdza nasze wnioski i odczucia z obserwacji naszych uczniów na zajęciach.
Uwieńczeniem sukcesu dzieci było zaproszenie ich do przedszkola i Domu Kultury w celu zaprezentowania tak pięknie przygotowanej inscenizacji przedstawienia pt. „Pani Zima i jej przyjaciele”.
Samorodna i nieskrępowana twórczość dzieci zjawia się i przemija, dlatego warto organizować dodatkowe zajęcia, aby jak najdłużej podtrzymać ten proces pięknej zabawy i chronić go, gdyż ma to ogromny wpływ na wszechstronny rozwój dziecka.


10. Kosztorys

Budżet zadaniowy

(Tabela - dop. red.)

LP
WYDATKI
JEDNOSTKA
LICZBA JEDNOSTEK
KOSZT JEDNOSTKOWY W PLN

(zł) KOSZT CAŁKOWITY
(zł) ŹRÓDŁA FINANSOWANIA
DAWCA GRANTU
(zł) WKŁAD WŁASNY LUB INNI SPONSORZY (zł)
1. logopeda
(umowa – zlecenie) godz. 22 50 1.100 1.100 -
2. nauczyciel plastyki (umowa – zlecenie) godz. 16 50 800 800 -
3. nauczyciel muzyki (umowa – zlecenie) godz. 10 50 500 500 -
4. bibliotekarz (umowa – zlecenie) godz. 12 50 600 600 -
5. kamera cyfrowa szt. 1 2.000 2.000 2.000 -
6. stroje do przedstawienia (wypożyczalnia) szt. 5 30 150 150 -
7. gabinet logopedyczny (wynajem) godz. 22 20 440 - 440
8. materiały plastyczne (zestaw) szt. 14 30 420 420 -
9. pianino szt. 1 1.000 1.000 - 1.000

Całkowity koszt wydatków w PLN: 7010.00


Bibliografia

1. Balejko A. : Uczymy się ojczystej mowy; Białystok 1995
2. Bettelheim B. : Cudownie i pożytecznie. O znaczeniach i wartościach baśni; Warszawa 1985
3. Dudzińska J. : Rozwijanie mowy i myślenia dziecka; Warszawa 1977
4. Gołębniak B. : Uczenie się metodą projektów; Warszawa 2002
5. Kozłowska K. : Zabawy logopedyczne i łatwe ćwiczenia; Kielce 2005
6. Królikowski J. : Projekt edukacyjny: materiały dla zespołów między przedmiotowych; Warszawa 2001
7. Pankowska K. : Drama - zabawa i myślenie; Warszawa 1990
8. Potocka B., Nowak L. : Projekt edukacyjny; Kielce 2002
9. Skorek E.M. : Oblicza wad wymowy; Warszawa 2001
10. Skorek E. M. : 100 tekstów do ćwiczeń logopedycznych; Gdańsk 2007
11. Spałek E. Piechowicz - Kułakowska C. : Jak pomóc dziecku z wadą wymowy; Kraków 1996
12. Styczek J. : Logopedia; Warszawa 1979
13. Szymański M. S. : O metodzie projektów; Warszawa 2000
14. Świeca M. : Drama w edukacji; Kielce 1996
15. Tarasiewicz B. : Elementarne ćwiczenia dykcji; Gdańsk 1980
16. Wierzbicka U. : Szkolny teatr małych form w moim doświadczeniu pedagogicznym; Warszawa 1979


ANEKS

Załącznik nr 1.

Scenariusz przedstawienia pt. ,, Pani Zima i jej przyjaciele’’

Cele:
– kształcenie umiejętności współdziałania w grupie – rozbudzanie aktywności dzieci – kształtowanie kompetencji komunikacyjnej na poziomie wypowiadania się w sytuacji publicznego występu.

Osoby: Pani Zima, Śnieżynka, Jaś i Małgosia, Czerwony Kapturek, Calineczka, Kopciuszek, Rybak, trzy krasnoludki w zielonych czapkach, trzy krasnoludki w czerwonych czapkach.

Organizacja: dzieci zbierają się przed salą w przygotowanych do swojej roli strojach, rodzice i inni goście zaproszeni zbierają się na sali pięknie przystrojonej w balony, kolorowe gwiazdy, kokardy z bibuły, po środku stoi chatka Baby Jagi. Przybyłych gości wita koordynator projektu i zaprasza do wspólnej zabawy.

Przebieg:

1. Wejście dzieci na salę: Dzieci wchodzą parami tańcząc i śpiewając piosenkę pt. ,, Razem weselej’’ przy akompaniamencie pianina.

,,Razem weselej’’ 1. Gdy jest ciepło – zagraj w piłkę, Kiedy zimno - puszczaj bańki. Gdy się zmęczysz, usiądź chwilkę, Gdy zagrają, zacznij tańczyć. Ref: Ciesz się z nami, baw się z nami, bo jesteśmy kolegami. Chodź do koła, podaj ręce, będzie o jednego więcej. 2. Weź samochód, albo lalkę, zbuduj z klocków piękny pałac. Żołnierzyków ustaw wartę i wesoło będzie zaraz. Ref: Ciesz się z nami . . .

2. I Krasnoludek w zielonej czapce:
– Drodzy widzowie, panowie - panie . I wy dzieciaki kochane, zaraz ujrzycie bajkowe postacie i bajki, przedziwne choć wszystkim znane.
3. Jaś i Małgosia wychodzą na środek sali i trzymając się za ręce spacerują. – Jaś : (zatrzymuje się) - Małgosiu, znalazłem czarodziejski dzwoneczek (podnosi dzwoneczek i potrząsa nim) może on pomoże nam przywołać Panią Zimę.
Czary- mary-rum-bum-bum Pani Zimo przybądź tu!

4. Zjawia się Pani Zima i Śnieżynka. – Małgosia: Pani Zimo gdzie się zgubiłaś? Wołamy Cię i wołamy. Jesteśmy braciszek i siostrzyczka , którzy w lesie spotkali chatkę zrobioną z pierniczka. – Pani Zima: Witam Was. Cieszę się, że znaleźliście mój czarodziejski dzwoneczek. Rozsypywałam nowy śnieg, który znosiła mi Śnieżynka i zgubiłam go. – Śnieżynka: Jak tu pięknie u Was. Gwiazdki, balony, kolorowe światła. – Małgosia: Pięknie, bo będzie bal karnawałowy. – Śnieżynka: Bal, uwielbiam tańczyć. – Jaś: W takim razie zapraszamy do koła, będzie zabawa wesoła.
5. Wszystkie dzieci tańczą i śpiewają przy akompaniamencie pianina piosenkę pt. ,,Zimowa piosenka’’.

,,Zimowa piosenka’’ 1. Wielka chmura w niebie dziura, leci biały puch, słońce świeci, chodźcie dzieci, z nami każdy zuch (bis). 2. Biała zima, mrozik trzyma, na saneczki czas, my się zimy nie boimy, dalej wszyscy wraz (bis). 3. Marzną nosy, marzną uszy, pobiegajmy więc, Miękki, biały śnieżek prószy, zima piękna jest (bis).

6. Pani Zima i Śnieżynka wchodzą ponownie na scenę. – Pani Zima: Mam ogromny kłopot. Mikołaj prosił mnie, bym pomogła mu znaleźć chętne do pomocy krasnoludki. Pomożecie mi, jak myślicie, które wybrać , te w czerwonych czapkach (pokazuje rękoma), czy te w zielonych czapkach (pokazuje). – Śnieżynka: Już wiem zrobimy konkurs. Będą nim zagadki. Jeśli czytacie bajki i bajeczki to na pewno odgadniecie moje zagadeczki. Pierwsze pytanie konkursowe: Tylko cal wysokość miała, dlatego też jej imię brzmiało............. – I krasnoludek w czerwonej czapce: Calineczka. – Pani Zima: Brawo! (czaruje różdżką)
Czary -mary-rum-bum-bum Calineczko przybądź tu.
– Calineczka (wchodzi na scenę): Jestem Calineczka mała, co u myszy mieszkała i żoną kreta zostać miała. – I krasnoludek w czerwonej czapce: Chociaż kłopoty z wilkiem miała, wyszła z opresji zdrowa i cała.
– II krasnoludek w zielonej czapce: Już wiem - Czerwony Kapturek. – Pani Zima: Świetnie! (czaruje różdżką)
Czary- mary-rum-bum-bum Czerwony Kapturku przybądź tu.

– Czerwony Kapturek ( wchodzi na scenę ): Jestem Czerwony Kapturek znajoma ptaków i wiewiórek. Mam tu dla babuni w koszyku same smakołyki , ciasto z kruszonką i złote rogaliki. Zapraszam Was do koła będzie zabawa wesoła.
7. Wszystkie dzieci tańczą i śpiewają piosenkę pt. ,,Za oknami biało”.
,,Za oknami biało’’
1. Za oknami biało, śnieg przyprószył drzewa, Wróbel na kominku wesolutko śpiewa. Ref: Tra la la, chop sa, sa zatańczymy razem ty i ja Tra la la, chop sa, sa zatańczymy ty i ja. 2. Choinkę zieloną ubieramy sami, mama piecze ciasto, pachnie już świętami. Ref: Tra la la...
8. Na scenę wchodzą Krasnoludki i Pani Zima. – II krasnoludek w czerwonej czapce: Jaka to dziewczynka ma roboty wiele, a na pięknym balu gubi pantofelek? – III krasnoludek w czerwonej czapce: Już wiem- to Kopciuszek. – Pani Zima: Znakomicie! (czaruje różdżką)
Czary-mary-rum-bum-bum Kopciuszku przybądź tu.
– Kopciuszek (wchodzi na scenę) : Jestem Kopciuszek, pracowita panienka. Dziękuję Ci Pani Zimo za złoty pantofelek i bal, który dał mi radości wiele. – I krasnoludek w zielonej czapce: W jakiej bajce spotkasz dziadka z długą brodą, chałupinę starą i sieci nad wodą? – III krasnoludek w zielonej czapce: W bajce ,,O rybaku i złotej rybce’’. – Pani Zima: Widzę , że czytacie bajki. Jestem Wami zachwycona i niezmiernie urzeczona.(czaruje różdżką)
Czary-mary-rum-bum-bum Rybaku przybądź tu.

– Rybak (wchodzi na scenę): Jestem Rybak co złotą rybkę złowił, lecz moja chciwa żona za dużo chciała i złota rybka ją ukarała.
Dziś złota rybka spełni Wasze trzy życzenia i w postacie bajkowe Was pozamienia. Przeżyjecie przygody jakich mało, w krainie bajek i baśni będzie

9. Kopciuszek śpiewa piosenkę pt. ,,Zima za kierownicą’’. (przy akompaniamencie pianina).
,,Zima za kierownicą’’ 1. Zima, zima surowa, zima- nowoczesna królowa, Samochodem przybędzie w tym roku. Nie chce jeździć saniami Woli płynąć autem szosami. Reflektory zapalać o zmroku. Ref: (wszystkie dzieci śpiewają) Jedzie, jedzie , jedzie super autem piękna zima pędzi autostradą, kierownicę mocno trzyma. Jedzie, jedzie , jedzie nikt jej przecież nie zatrzyma. Gwiazdy tancereczki przysiadają jej na szybach.
10. Dzieci dobierają się w pary, kłaniają się widowni i wychodząc z sali mówią:
– Do zobaczenia!


Opracowały:
mgr Marta Słyk
mgr Beata Bartkiewicz

Załącznik nr 2.

Wyrażam zgodę na udział mojego dziecka w projekcie edukacyjnym pt. ,, W krainie bajek i baśni’’, realizowanego w dniach 05.10.2011 - 20. 01.2012

............................
podpis rodziców


Załącznik nr 3.

Wykaz planowanych do wykorzystania w projekcie utworów literatury dziecięcej (bajek i baśni):
• „Dziewczynka z zapałkami”
• „Calineczka”
• „Brzydkie kaczątko”
• „Czerwony Kapturek”
• „Śnieżka”
• „Kopciuszek”
• „Pani Zamieć”
• „Kot w butach”
• „Jaś i Małgosia”
• „O rybaku i złotej rybce”
• „Śpiąca królewna”.