Jak radzić sobie z uczuciem złości? - Kodeks złości. Scenariusz zajęcia z obszaru społeczno-emocjonalnego

emat; „Jak radzić sobie z uczuciem złości?”- KODEKS ZŁOŚCI

Prowadząca: Jadwiga Pokrzywińska
Grupa wiekowa; 6-latki

Zagadnienia programowe:
EMOCJE I UCZUCIA
Uczenie się sposobów radzenia sobie z emocjami oraz właściwego reagowania na przejawy zachowań innych, np. utożsamianie się z bohaterami opowiadań, analiza zachowań bohaterów utworów literackich.

Cele:
-dz. uświadamia sobie własne uczucia,
-dz. panuje nad swoją złością
-dz, poznaje skutki agresywnego zachowania,
-dz odkrywa możliwości opanowywania i wyładowywania złości
-dz, odpręża się w zabawach i ćwiczeniach

Metody:
Czynna – zadań
Słowna – opowiadanie, rozmowa
Oglądowa – kodeks, pokaz

Pomoce dydaktyczne:
Dużo niepotrzebnych kartek, karta do wypisana tekstu kodeksu

Formy pracy; grupowa


Przebieg zajęcia:

1. dzieci słuchają opowiadania „Dwie przyjaciółki”

2. rozmowa kierowana:

kto był bohaterem opowiadania?
W jaki sposób zachowywała się Małgosia, gdy coś ją zdenerwowało?
Co robiła Kira w chwili, kiedy coś jej się nie podobało?
O opowiadała Kira?
A Ty, w jaki sposób uspokoisz swojego robaka?

Tłumaczymy dzieciom, że takie złe –negatywne uczucia jak: złość, zdenerwowanie, niezadowoleni, wściekłość mogą być w człowieku i muszą być. Gdyby ich nie było to nie wiedzielibyśmy o nich, że np. teraz jestem zdenerwowana.
Możemy jednak nauczyć się je sprawdzać, kontrolować kiedy do nas przychodzą i wtedy je pokonujemy innym sposobem.
Pytamy dzieci:
- dlaczego się złościmy?
- co wówczas czujemy?
- co można zrobić, aby pozbyć się złości?

3. „papierowa wojna” – zabawa wyładowując emocje
Dzieci otrzymują kartkę niepotrzebnego papieru, gniotą kule i dzielimy dzieci na dwie grupy. Dzieci obrzucają się nawzajem kulami. Grupa, która po zakończeniu starcia będzie miała mniej kul zwycięża.

4. opracowanie „kodeksu złości”

1. Każdy ma prawo się złościć.
2. Złość wolno tylko okazywać w bezpieczny sposób tj:
..................................
...................................
..................................


3. Gdy jesteśmy zdenerwowani nie wolno:

........................................
........................................
........................................

4. „Uliczka przyjaźni”- zabawa wyrażająca pozytywne emocje

Dzieci tworzą dwa rzędy naprzeciw siebie. Przez utworzoną uliczkę przechodzi jedno dziecko, wszyscy po drodze do niego się uśmiechają i przyjaźnie dotykają. Kiedy dziecko zatrzyma się przed innym dzieckiem, musi nu spojrzeć w oczy i powiedzieć coś miłego. Zmiana dziecka.

Opowiadanie „Dwie przyjaciółki”

„W dużym mieście mieszkały dwie dziewczynki, Małgosia i Kira .
Jedna z niebieskimi oczami, jasnymi kręconymi włosami, szybka, zwinna i bardzo ruchliwa. Kiedy się nie denerwowała była miłą dziewczynką, ale wystarczyło, że ktoś na nią spojrzał, niechcący potracił, wpadała w straszna złość, wrzeszczała, piszczała, tupała nogami, wyzywała. To była Małgosia.
Druga miała czarne proste włosy i ciemne oczy. Była cicha, często się uśmiechała. Nigdy nie krzyczała. Na imię było jej Kira, urodziła się w Japonii, stad jej niezwykłe imię. Kiedyś coś się jej nie podobało, po prostu o tym mówiła- nigdy nie krzyczała. Zawsze nad sobą panowała. Dziewczynki różniły się, ale również bardzo się lubiły.
Któregoś dnia Małgosia była bardzo rozgniewana: pogniotła zeszyt, potargała rysunek, który do niej nie należał, zrzuciła ze stołu, gdyż okazało się, że przegrała.
Wówczas Kira opowiedziała jej historię.
W każdym z nas drzemie mały robaczek. Tylko od nas zależy jaki on jest. Jeśli go dobrze traktujesz jest miły i ciągle śpi. W dziecku, które kopie, krzyczy, żyje nie dobry robak.
Jeśli jednak tylko chcesz możesz jednak ze swoim robaczkiem zawrzeć pokój.
W jaki sposób?- zapytała Małgosia.
- ja chodzę na karate, wtedy on jest zmęczony i śpi- odrzekła Kira.
Małgosia zrozumiała – ten dziwny smok jest zieje jadowitym ogniem, krąży w nas, podpowiada złe zachowania.
- ja będę tańczyć! – oświadczyła Małgosia. Przecie tańczący robak jest lepszy niż rozzłoszczony.”