Scenariusz hospitacji diagnozującej w grupie dzieci sześcioletnich - "Obcemu mówię Nie!"

Cel ogólny : uświadomienie dzieciom niebezpieczeństw mogących wypływać z kontaktów z dorosłymi

Cele operacyjne:
Dziecko:
• Wie, co należy robić w sytuacji gdy napotka na swej drodze „Osobę niebezpieczną”
• Wie, kto może być dla niego osobą niebezpieczną
• Wie, że nie należy ulegać propozycjom i namowom osób nieznajomych

Środki dydaktyczne:

cyfry „lizaki” 1,2,3, buzie uśmiechnięte i smutne, teksty sytuacji niebezpiecznych, szablony znaku, kredki, napis „Nie obcemu”, ilustracje „Obcy”


PRZEBIEG:

1. SŁUCHANIE WIERSZA j.Herman „Obcy”

Na podwórko przyszedł obcy powiedzieli mali chłopcy.
Chciał rozdawać im cukierki, obiecywał dwa rowerki,
Ale Staś i Janek wiedzą no i innym też powiedzą,
Że rozmowa z takim obcym źl się skończyć może
Powiedz o tym swojej mamie – ona ci pomoże.
Nauczycielka zawiesza na tablicy napis „ Nie obcemu” oraz kilka ilustracji przedstawiających kontakty z osobą nieznajomą .

2. Rozmowa na temat wiersza . Przypomnienie kim jest obcy.

3. Quiz dla dzieci – sprawdzający , czy są przygotowane do uniknięcia niebezpieczeństw , które im grożą ze strony dorosłych . wybór właściwego zachowania - wykorzystanie cyfr 1,2,3. przez podniesienie właściwej

• Co robisz z kluczem do mieszkania, kiedy wychodzisz na podwórko?
1. chowam pod wycieraczkę, tam go nikt nie znajdzie
2. wieszam na szyi, żeby go nie zgubić
3. wkładam głęboko do kieszeni , zapinam ją , żeby nie wypadł i nikt go nie widział

• Jesteś sam w domu. Do domu puka pan , który mówi , że jest ze spółdzielni . Co robisz?
1. wpuszczam go
2. zakładam łańcuch i proszę aby pokazał legitymację
3. mówię , żeby przyszedł a chwilę , kiedy będą rodzice , kiedy będą rodzice.

• Miły pan zagaduje cię na podwórku i proponuje , że da ci kilka „superfajnych” gier komputerowych. Co robisz?
1. idziesz z nim, żeby zobaczyć te gry
2. mówisz, gdzie mieszkasz i zapraszasz pana do domu,
3. mówisz , by najpierw omówił to z rodzicami i odchodzisz

• Jesteś sam w domu, ktoś obcy telefonuje i pyta , gdzie są rodzice i o której wracają do domu. Co powiesz?

1. powiem , że są w pracy i nie wiem, o której wrócą,
2. powiem , że są w domu , ale nie mogą teraz podejść , bo akurat są zajęci , proszę o przedstawienie się pana i mówię , że rodzice oddzwonią za chwilę.

4. Zabawa ruchowa „ Nie - obcemu” - marsz po obwodzie koła do piosenki. Na przerwaną melodię dzieci zatrzymują się i odwracają do środka koła. Nauczycielka czyta różne sytuacje dzieciom , których zadaniem jest prawidłowa ich ocena, poprzez podniesienie „lizaka – buzi uśmiechniętej bądź smutnej”.

• Pewien pan na spacerze ze swoim psem podchodzi do ciebie i mówi: „Pewnie lubisz psy. Mam w domu kilka szczeniaczków. Chodź , pobawisz się z nimi i dam ci jednego”
• Biegniesz do domu chodnikiem w pobliżu drogi. Samochód zatrzymuje się koło ciebie i kierowca proponuje , że cię podwiezie.
• Uśmiechnięta pani woła cię po imieniu i prosi, żebyś ją zaprowadził do swojego domu. Twoja mama zapomniała bardzo ważnych dokumentów, ma je w szufladzie, a ta pani jej zaniesie.
• Uprzejma pani podchodzi do ciebie na podwórku . Uśmiecha się i mówi, że jest koleżanką mamy z pracy i że mama ją przysłała po ciebie. „Chodź , musimy się bardzo spieszyć”.
• Miły pan podchodzi do Ciebie i mówi : „Lubisz cukierki czekoladowe? Poczęstuj się”


5. Podsumowanie zajęcia - prezentacja ilustracji na tablicy, dzieci omawiają jak zachować się i co zrobić , aby uniknąć podobnych sytuacji. Przypięcie zasad do ilustracji
• Nie rozmawiaj z nieznajomymi,
• Nie przyjmuj słodyczy od nieznajomego,
• Powiedz o zdarzeniu rodzicom.

6. Praca przy stolikach – wykonywanie znaku (ostrzegawczego , nakazu bądź zakazu) pt. „Obcemu mówię NIE”. Dzieci otrzymują gotowy szablon znaku oraz napis – obcemu mówię NIE . prezentacja skończonych prac na tablicy.
Na zakończenie nauczyciel odczytuje wiersz „Sami w domu”
„Kiedy jesteście sami w domu nie otwierajcie drzwi nikomu
I nie wpuszczajcie do mieszkania, jeśli nie znacie tego pana.
Dzwońcie do taty , czy też sąsiada , nie myśl sobie , że to nie wypada.
Czy na ulicy , czy przy huśtawce , a nawet w parku gdzieś na ławce
Musicie zawsze być świadomi, że kiedy pyta nieznajomy:
Gdzie mieszkasz , albo czy masz klucze?
Czy ktoś jest w domu? Czy masz komputer?
To nie nigdy nic nikomu. WTEDY BEZPIECZNY BĘDZIESZ W DOMU!”

Scenariusz został opracowany w oparciu o następującą bibliografię: „Wychowanie w przedszkolu”, „Edukacja w przedszkolu”, Internet.