Recenzja książki "Konsekwencja w wychowaniu dzieci" Hermann Liebenow, Kraków 2006

„Wychowujemy dla niepewnej przyszłości” – oto fragment książki, który w jednym zdaniu pokazuje rozterki rodziców pracujących na sukces życiowy swoich dzieci.

Każdy z nas (rodziców) potrafi sobie zapewne odpowiedzieć na pytanie, kim chciałby aby jego dziecko było? Jakie powinno mieć cechy charakteru? Zwykle chcemy aby było: prawdomówne, życzliwe, radosne, odważne, pracowite, pilne... Czasami napotykamy pewne sprzeczności, np. chcemy aby było śmiałe ale też ostrożne. Z tym jednak łatwo sobie poradzić. Gorzej, jeśli zaczniemy się zastanawiać w jaki sposób możemy to osiągnąć, bo nasze dziecko będzie miało coraz więcej do powiedzenia na temat naszych wymagań i oczekiwań wobec niego. No właśnie jak osiągnąć to, żeby nasza córka, lub syn stali się pracowici? Jedni z pełnym optymizmem tłumaczą, inni energicznie wyrażają swoje oczekiwania a jeszcze inni sami wykonują to, co według nich powinno zrobić dziecko.
Pewnie jest wiele sposobów postępowania przy wypracowywaniu tej konkretnej cechy charakteru. Ale autor książki, którą chcę Państwu przedstawić zwraca uwagę na konsekwencję w postępowaniu, właściwe artykułowanie własnych oczekiwań i planowanie własnych działań. Podaje przykłady dzieci unikających wypełniania poleceń dorosłych. Dzieci, które „nie słyszą” wołania, poleceń, wymówek... „Wpierw działać, potem dalej dyskutować?” – oto dewiza według autora dla dzieci, które przy pomocy potoku słów chętnie uchylają się od wysiłku. A My?
My mamy działać konsekwentnie. Autor podaje kilka zasad, których warto przestrzegać, aby być słyszanym i aby dziecko uczyło się właściwego postępowania wobec pojawiających się zadań. W rozdziale „Bardziej konsekwentne podejście” podaje konkretne przykłady sytuacji, w których rodzice odpowiednio motywują swoje dzieci do wykonywania zadań. Zwraca uwagę na kilka ważnych czynników: koncentracja uwagi, rozmowa o zaistniałej sytuacji, dobry wysiłek, rzeczowe negocjacje i stanowcze decyzje. „... kluczem do współżycia społecznego jest wiążąca rozmowa. Dlatego dzieci, o ile tylko sobie życzą, powinny właściwie brać w niej udział. Jeżeli wnoszą użyteczne rozwiązania, to mogą one zostać przyjęte. Jednak tylko dobrze przemyślane propozycje są negocjowane, w przeciwnym razie stanowczo rozstrzygacie Państwo”. I oto jasna granica, oparta na dobrej znajomości własnego dziecka i naszych względem niego wymagań.
Autor zwraca też uwagę, na to, że „niektóre bardzo pobudliwe charaktery potrzebują o wiele więcej konsekwencji w wychowaniu, niż temperamenty bardziej zrównoważone”, dlatego też potrzebny jest rodzicom wachlarz pomysłów. Pokazuje sprawdzone sposoby, a nawet sztuczki, które można wykorzystać. Zwraca też uwagę na coś bardzo ważnego, na zadośćuczynienie, które powinno pojawić się po każdej sytuacji, w której wyrządzono jakąkolwiek krzywdę.
Książka jest ciekawa z punktu widzenia pedagoga, ponieważ przypomina o właściwych granicach postępowania z wychowankami, a także podaje gotowe rozwiązania, z których można czerpać podczas codziennych zmagań. Ciekawa jest także z punktu widzenia rodziców, ponieważ pokazuje jak powinien przebiegać przemyślany proces wychowania w stosunku do małych, starszych dzieci i nastolatków. W zrozumiały sposób przekazuje te informacje, za każdym razem podkreślając znaczenie konsekwencji w wychowaniu każdego młodego człowieka.