„Jest taki dzień...”
scenariusz wieczoru wigilijnego
1. ”Jest taki dzień...” - pastorałka wprowadzająca wykonawców na scenę.
2. „Ten nastrój” K. Chojecka
Są święta w naszym kalendarzu
Najdroższe i najbliższe
Bo wywołują falę marzeń
Najczulszych i najmilszych.
Ich dziwny czar ten nastrój stwarza
Dla życia najważniejszy,
Rozlewa się na ludzkich twarzach
Uśmiechem najpiękniejszym.
Ten nastrój wszystkim się udziela,
Ogarnia serca, dusze
Radością, szczęścia i wesela
I czystych, wielkich wzruszeń.
3. Prowadząca I
Ta wzruszająca pieśń Seweryna Krajewskiego, piękne, proste słowa siedleckiej poetki, pani Krystyny Chojeckiej, blask kolorowej choinki wprowadzają nas w inny, niecodzienny nastrój. Zbliżają się tak ulubione przez wszystkich święta Bożego Narodzenia. A święta te kojarzą się zawsze z wieczorem wigilijnym.
Oderwijmy się więc na chwilę od kłopotów dnia codziennego, posłuchajmy pięknej poezji p. Chojeckiej, posłuchajmy kolęd, przypomnijmy niektóre zwyczaje, tak bardzo charakterystyczna dla polskiego Bożego Narodzenia.
4. „Grudniowa noc” – w tle „Cicha noc”
Grudniowa piękna noc
Z kolędą przyszła do nas
Grudniowa piękna noc
Przez ludzi wymarzona
I wokół cały świat
Pierzynką otuliła
Zmieniła w bajkę sad
I gwiazdy zapaliła.
5. „Najpiękniejszy wieczór” - w tle „Cicha noc”
Kiedy wieczór jest zimowy,
Chaty w śniegu drzemią,
Nastrój dziwny, wyjątkowy
Snuje się nad ziemią.
Lecz najmilszy, wigilijny
Wieczór przed świętami
Jest tak piękny, taki inny,
Tak oczekiwany.
6. Prowadząca II
Dla dzieci jest to chyba najpiękniejszy wieczór w roku. Wówczas atmosfera baśni urzeczywistnia się na parę godzin, w blasku kolorowych światełek choinki, pod którą kochające ręce położyły dla wszystkich obecnych dary takie, na jakie kogo stać.
Ale najskromniejszy nawet upominek ma w ten wieczór wartość wyjątkową, stając się symbolem łączącej ludzi miłości i przyjaźni.
7. „Choineczka”
Choineczka przyszła do nas
Z zielonego lasu,
Teraz pięknie ustrojona
Stoi w tęczy blasków.
I uśmiecha się wesoło,
Struny serc porusza
I roztacza na około
Radość w ludzkich duszach.
Choineczka przypomina
Wieczór przy kolędzie,
Gdy na świecie biała zima
Królowała wszędzie.
(...)
Choineczka romantyczna,
Jak marzenia dzieci
Kolorowa i prześliczna
Dziś najpiękniej świeci.
Żeby miłość dojrzewała,
Ludzi pogodziła,
Żeby radość pozostała,
Zgoda zagościła.
8. Prowadząca I
To drzewko, zwane inaczej „podłaźniczką”, „jutką”, „jeglijką” lub „wiechą” ( w zależności od regionu), tak naprawdę przyszło z lasu, ale tradycja ubierania choinki przywędrowała do nas z Niemiec dopiero 100 lat temu. W ten uroczysty wieczór wybaczano sobie wszelkie urazy i przewinienia, pieczętując zgodę pocałunkiem. Pamiętajmy i dziś o tym.
Zaczynano od dzielenia się opłatkiem, składając sobie życzenia. Jest to chwila wzruszająca, jak żadna inna w roku, wywołująca wiele wspomnień, sięgających dzieciństwa i młodości, chwila przesłonięta smutkiem po tych, którzy już na zawsze odeszli.
9. „Podzielimy się opłatkiem” – na tle „Raduj się dzisiaj”
Podzielimy się opłatkiem,
Jak przodkowie nasi
Bo dziś pokój idzie światem,
Żale, spory gasi.
(...)
Podzielimy się opłatkiem,
Jak promieniem słońca,
Aż spod powiek ze wzruszenia
Spłynie łza gorąca.
Podzielimy się wzajemnie
Tym okruchem szczęścia,
Niech odmieni nas i ziemię,
Kraje, społeczeństwa.
Wykonawczyni rozpoczyna dzielenie się opłatkiem
10. „Kiedy wieczór wigilijny” - na tle „Raduj się dzisiaj”.
Gdy opłatkiem się łamiemy,
To życzymy bliskim,
Żeby pokój był na ziemi
I niósł miłość wszystkim.
Żeby słońce nam świeciło,
Raj był naokoło
Żeby ludziom tutaj było
Dobrze i wesoło.
11. „Świąteczne życzenia” - na tle „Raduj się dzisiaj”
Ci, którzy lubią coś wspólnie tworzyć,
By coraz pełniej być sobą,
Pragną dziś szczere życzenia złożyć
Wielu im bliskim osobom.
(...)
Ojcom, spełnienia planów i marzeń,
Sukcesów w różnych zawodach,
Osiągnięć w sporcie i miłych wrażeń,
I niech im sprzyja pogoda.
Matkom, by miały trochę wytchnienia
I mniej kłopotów codziennych,
By też spełniły się ich marzenia
W dzieciach rozsądnych i dzielnych.
Rodakom, w Polsce i w innych krajach,
Ziemi spokojnej i żyznej,
Szczęśliwych lotów tym, co latają,
I pomyślności Ojczyźnie.
I życzę również całemu światu
Tego, co wszystkim potrzeba,
Ładu, uśmiechów, słońca i kwiatów,
Braterstwa, pracy i chleba.
Żeby już zawsze spokój panował
I wojen więcej nie było,
Żeby świat ludziom przyszłość zbudował
Jasna i trwałą, przez MIŁOŚĆ.
12. Prowadząca I i II odczytują przesądy i wierzenia związane z Bożym Narodzeniem.
- Kto w ranek wigilijny zerwie się dziarsko z łóżka, ten potem nie będzie miał kłopotów ze wstawaniem.
- Dobrze było ochlapać nogi wodą ze strumyka, żeby później chodziło się zdrowo.
- W noc nie zapomniano o zwierzętach. Zwyczaj nakazywał zanieść im opłatek i resztki ze stołu, aby zapewnić zwierzętom zdrowie i piękny przychówek.
- Panowało powszechne przekonanie, ze tej nocy zwierzęta przemawiają ludzkim głosem.
- Woda w studni zmieniała się o północy w najlepsze wino, dostępne tylko dla tych, którzy nie popełnili grzechu.
13. Prowadząca I
Śmieszą nas dzisiaj te wierzenia, przesądy, ale pamiętajmy, że ludzie traktowali je jako zabawę, nawet jeśli w część przepowiedni w skrytości wierzyli.
Do dziś przetrwał piękny polski zwyczaj śpiewania kolęd. Są nadal utworami bardzo lubianymi i niezwykle popularnymi, mimo że śpiewa się je tylko przez kilka tygodni. Przez całe lata śpiewne były w okresie świąt w każdym domu w gronie rodzinnym i wśród przyjaciół. Jedna z najbardziej popularnych, wszystkim znaną, jest kolęda „Wśród nocnej ciszy”.
14. „Wśród nocnej ciszy” – śpiew z towarzyszeniem fletu
15. „Kolędo polska”
Po polach, lasach się snujesz
Tęsknotą wieczna niezmienną.
Po drogach z nami wędrujesz
I płyniesz w ciszy nad ziemią.
(...)
Kolędo polska, zamknięta
W najprostszych nutach i słowach,
Królujesz w domach we święta,
By ludzi wzruszać od nowa.
(...)
Tak wiele teraz się dzieje
I wokół tyle jest złego,
Kolędo, daj nam nadzieję
Doczekać jutra lepszego.
16. Prowadząca II
Po kolędy sięgali również artyści operowi, nadając im atrakcyjną, własną interpretację. Wielkim powodzeniem cieszą się kolędy w wykonaniu znakomitych zespołów „Śląsk”, „Mazowsze”, popularnych piosenkarzy: Ireny Santor, Jerzego Połomskiego, Anny German, Adama Zwierza, Eleni i wielu innych. Oto jedna z mniej znanych, a jakże piękna kolęda w wykonaniu Eleni – „Lulaj go matko lulaj”.
17. „Lulaj go matko lulaj” –płyta, w trakcie wykonywania pastorałki osoba przedstawiająca Matkę Boską spaceruję wśród widzów z dzieckiem (lalką) na ręku.
18. „Na pasterkę” – na tle wyciszonej kolędy „Pójdźmy wszyscy do stajenki” , po skończonej recytacji, kolęda śpiewana głośno
Miasta, wioski zaśnieżone,
Wszystko białe dookoła,
Na pasterkę biją dzwony,
Zapraszają do kościoła.
Dzwony biją dziś donośnie,
A ich głos daleko niesie,
W całym świecie jest radośnie,
Nawet w sadzie, w polu, w lesie.
Śnieg w odcieniu fioletowym
Jasny blask odbija w mroku,
Słychać śpiewy i rozmowy
I odgłosy ludzkich kroków.
(...)
Nabożeństwo jest radosne
I organy długo grają
I kolędy śliczna, proste
Ludzie z głębi serc śpiewają.
(...)
Rozgrzewają ludzie serca,
Rozpalają blaskiem oczy,
A do domów po pasterce
Wrócą dosyć późno w nocy.
Lecz im będą w duszy grały
Te modlitwy i kolędy
I ten wieczór tak wspaniały
Te zwyczaje i obrzędy.
19. „Jak to dobrze” – na tle mormoranda kolędy „Jezus Malusieńki”
Jak to dobrze, że są święta
W naszym życiu szarym,
Każdy przeżył i pamięta
Wielkie dziwy, czary,
I to światło tajemnicze,
I to ludzkie szczęście,
Gdy ożywia gwar ulice
Nocą, na wsi, w mieście.
Jak to dobrze, że są święta
Z ich urokiem, wdziękiem.
Każdy człowiek zapamiętał
Te kolędy piękne
I choinkę ustrojoną,
Jak na bal czarowny,
I Wigilię wytęsknioną,
I te noc cudowną.
Jak to dobrze, że są święta,
Które godzą wszystkich,
Kiedy ludzie i zwierzęta
Są nam drodzy, bliscy,
Winy sobie przebaczają.
Miłość ludzi łączy
I łzy szczęścia napływają,
Wilgotnieją oczy.
20. Prowadząca I
Pamiętajmy, aby Święta Bożego Narodzenia spełniały tę samą co przed wiekami rolę – zbliżały ludzi do siebie, wyzwalały wzajemną życzliwość, skłaniały do współczucia i pomocy biednym, samotnym, cierpiącym. Pamiętajmy o nich. Bądźmy bardziej sobą.
21. „Grudniowa noc”
W grudniową, cudną noc
Staniemy przy stajence.
W grudniową, cudną noc
Złączymy nasze ręce.
Pragnienia serc i dusz
Poślemy hen ku gwiazdom,
By pokój zamiast burz
Czas przyniósł wsiom i miastom.
W grudniową, dziwna noc
Gwiazdami niebo świeci
W grudniową, dziwną noc
Przybyło Boże Dziecię.
Graj duszo Panu, graj,
Głoś szczęście i pogodę.
Daj świecie ludziom, daj
Prawdziwą miłość i zgodę.
22. „Bóg się rodzi „ –najpierw wolno mówią słowa, następnie śpiewają.
autor: Monika Podlewska