Wesołe zabawy na pochmurne dni - improwizacje rytmiczno - ruchowe

TEMAT: „Wesołe zabawy na pochmurne dni” - improwizacje rytmiczno-ruchowe

CELE:
- dz. śpiewa piosenkę regulując prawidłowo oddechem;
- dz. rozpoznaje i nazywa stany emocjonalne;
- dz. aktywnie uczestniczy w zabawach;
- dz. reaguje na przerwę w muzyce;
- dz. maszeruje, biega, podskakuje w rytm usłyszanej muzyki;
- dz. wykonuje ilustrację do piosenki;
- dz. ruchem reaguje na zmianę w muzyce: wolno- szybko; dźwięki niskie – wysokie;
- dz. rozróżnia muzykę smutną i wesołą;
- dz. wystukuje rytm;
- dz. współpracuje w grupie, czerpie radość ze wspólnej zabawy.

FORMY:
- śpiew;
- improwizacje rytmiczne;
- ruch z muzyką;
- aktywne słuchanie muzyki.

POMOCE: smutna i wesoła buzia, kolorowe kółka, kartki dla każdego dziecka i kredki, gazety, tamburyno i bębenek, płyty CD.


PRZEBIEG ZAJĘCIA:

1. Piosenka na powitanie – dz. zaprasza kolejne dziecko do zabawy:
„Witaj ........., witaj .........! Jak się masz?
Złap mnie za rękę i dokończ piosenkę.”

2. „Przedstaw się!”- rytmizacja własnego imienia (dz. wymienia swoje imię i wystukuje rytm na bębenku, za każdym razem powtarzają wszystkie dzieci.

3. „Smutna i wesoła piosenka” – śpiewanie piosenki na zasadzie powtarzania za nauczycielem:
Chłopcy i dziewczynki – śpiewa nauczyciel;
Chłopcy i dziewczynki – śpiewają dzieci;
Jakie mają minki? – śpiewa nauczyciel;
Jakie mają minki? – śpiewają dzieci;
Smutne (wesołe) mają minki - śpiewa nauczyciel, a dziecko pokazuje mimiką twarzy określony nastrój.

4. „Dobierz kolor” – dz. dopasowuje kolorowe kółko do smutnej i wesołej miny (na tablicy umieszczona jest twarz uśmiechnięta i smutna).

5. „Smutna i wesoła muzyka” – improwizacja taneczna na postawie utworów: „Marsz turecki”; „Eine Kleine Nachtmusic” W. A. Mozarta; „Księżycowa sonata” L. van Bethoven; „Autumn funk” i „Minut”.

6. „Słoneczko, uśmiechnij się!” (CD „Jedyneczki i dwójeczki”) – słuchanie piosenki (dz. po wysłuchaniu, opowiada treść piosenki, zna budowę piosenki).

7. „Dokończ obrazek” – dz. na przerwę w muzyce rysuje kolejny brakujący element obrazka na kartce, która znalazła się przed nim (kartek i kredek tyle ile dzieci).

8. „Jesienny spacer” – reagowanie na zmiany w muzyce, zabawa z gazetą; podczas muzyki zagranej w rejestrze wiolinowym dzieci maszerują z gazetą zwiniętą w rulon (słońce świeci), natomiast w rejestrze basowym (deszcz pada) dzieci maszerują z gazetą trzymaną oburącz nad głową jak parasol.

9. Granie na gazecie:
- uderzanie palcami jednej ręki o kartkę gazety trzymanej w drugiej ręce (deszcz);
- szeleszczenie trzymaną oburącz gazetą- wiatr, wietrzyk, wichura.

10. Gazety na wietrze – dziecko w kole prezentuje swoją propozycję; pozostałe dzieci naśladują ( np. poruszanie gazety w dół, w górę, na boki, zataczanie kół przed sobą, nad głową, kołysanie gazetą, stukanie palcami, ugniatanie, głaskanie, dmuchanie, przekładanie z ręki do ręki).

11. „Deszcz imion” – dziecko rozpoznaje swoje imię wśród innych imion i umieszcza je, jako promyk obok słońca wesołego lub smutnego w zależności od nastroju.

12. Rytmiczne pożegnanie: „Do-wi-dze-nia dzie-ci” – „Do-wi-dze-nia pa-ni”.


Opracowała: Jolanta Bąkowska