Światło i mrok - Norwid śpiewany

I scena

Pusta scena , mnóstwo starych świec różnej wielkości, drewniane deski , stare skrzynki. Pojawiają się grzmoty, odgłosy burzy, na scenę wchodzi grupa chłopców i dziewcząt ubranych na biało – czarno, zapalają kilka świec, ustawiają się w małe grupki , pojawia się wokalistka śpiewająca piosenkę
„ Bema pamięci...”, postaci w tym czasie znieruchomione

II scena

W tle „Pielgrzym” Niemena, po chwili wchodzi pielgrzym, ,włóczęga , trzyma kostur i różaniec, idzie powoli , przysiada na pniaku, wyciąga symbole związane z Polską; korale , chusty, krzyż , chleb i zaczyna recytować

III scena

Recytacja „ Moja ojczyzna” , wyciszenie muzyki, samo słowo . Po skończonej recytacji , wstaje i powolnym krokiem schodzi ze sceny
IV scena

W momencie gdy pojawiają się mocne akordy, postaci na scenie skulają się , tworząc miejsce na scenie dla rockowego zespołu
„ Gromy i pyłki” De Press – piosenka wykonana przez szkolny zespół z wokalistką , perkusją i gitarami
Po zejściu zespołu, postaci powstają , tworząc dalej rzeźby

V scena
Nowoczesna wersja „ Mojej piosnki ” ( De Press lub stan Borys ) - wokalistka szkolna wykonuje utwór przy akompaniamencie kolegi ( gitara)

VI scena

Gitara, śpiew „ Ostatnie dni Norwida” Kaczmarskiego, duet – w wykonaniu gimnazjalistek

VII scena
Postaci – rzeźby schodzą na tył sceny , ustawiają się w półkole, podnoszą wzrok ku górze , mają złożone ręce, na scenę wbiegają baletnice z wymalowanymi na biało twarzami i wyraźną czarą łzą na policzku, uczennica zaczyna śpiewać

„ W Weronie” Warskiej, balet wykonuje układ , postaci cały czas patrzą w górę , ręce złożone.

VIII scena

W momencie kiedy kończy się piosenka i układ baletowy wchodzi pielgrzym – tułacz . Gdy dociera na środek sceny i zaczynają bić dzwony, ten zrzuca szaty . Pojawia się piękny , młody Norwid, głośne akordy gregoriańskiego chorału, wszystkie postaci na scenie oddają poecie hołd , tkwiąc w chwilowym ukłonie, po czym powracają na tył sceny i kłaniają się publiczności