W czasach gdy ogromne znaczenie przywiązuje się do uczenia dzieci języków obcych pojawia się problem jak robić to efektywnie i skutecznie, a jednocześnie w sposób przyjazny dziecku, ciekawy i dostosowany do możliwości percepcyjnych młodych uczniów.Trudno przecenić znaczenie pierwszego kontaktu dziecka z językiem obcym.Jeśli uczeń odbierze pierwsze lekcje pozytywnie będzie chętnie w nich uczestniczyło i poddawało się nauczaniu. W przeciwnym razie zniechęci się i trudno będzie go motywować do pracy.
Jednym z wypróbowanych przeze mnie sposobów, który zawsze przynosi pozytywne efekty jest wprowadzenie do nauki języka obcego maskotki-pacynki. Może to być dowolna postać lubiana przez dzieci, dobrze sprawdza się w tej roli pluszowy miś(jest powszechnie lubiany, akceptowany przez dzieci, nie budzi kontrowersji). Zabawka taka wywołuje ciepłe emocje, ułatwia zaakceptowanie nowego nauczyciela. Pierwszy kontakt z obcym językiem, który może być przyczyną stresu staje się miłym, naturalnym doświadczeniem. Jeśli dzieci nadadzą maskotce imię, a nauczyciel przedstawi ją jako mówiącą wyłącznie w języku obcym dzieci zaczynają odbierać ją jako"native speaker". Tworzy to w sztucznych warunkach klasy szkolnej naturalne środowisko dla komunikacji w języku obcym. Moje doświadczenia wskazują, że chęć dotknięcia, pogłaskania czy rozmowy z misiem jest tak duża, że przełamuje wszelkie opory i bariery nawet u nieśmiałych dzieci. Maskotka staje się przyjacielem, kimś ciepłym, serdecznym i miłym.
Pacynka staje się partnerem dla nauczyciela. Dzięki niej staje się możliwy dialog w języku obcym(nauczyciel-pacynka). To ona wprowadza obce słowa, nauczyciel je objaśnia.Pacynka inicjuje różne zabawy, jest wesoła, gdy dzieci są grzeczne lub smutna gdy zachowują się niewłaściwie, pomaga więc utrzymać dyscyplinę w klasie. Krótko mówiąc wykonuje wiele obowiązków nauczyciela.
Nauczyciele nie powinni obawiać się, że nie podołają zadaniu aktorskiemu, jakim jest posługiwanie się zabawką. Jeśli w sposób przekonywujący wprowadzimy te postać, lekcje staną się niekończącym się przedstawieniem, w którym nasi widzowie stają się również aktorami, a my jedynie reżyserami tych spektakli.