Owidiusz Decroly - jako twórca jednego z modeli szkoły alternatywnej

CECHY MODELOWE SZKÓŁ ALTERNATYWNYCH
Wincentego Okonia:

Szkoła Owidiusza Decroly’ego
(została nazwana szkołą życia, a dewizą było wychowanie do życia przez życie)

1.Po co uczyć? (cele kształcenia)
- przygotowanie do warunków życia społecznego,
- odpowiedzialność zbiorowa,
- działalność dziecka oparta na swobodzie(nie krępowanie ich samorzutnych odruchów),
- budowanie relacji w grupie,
- obudzenie w dziecku zrozumienia dla tego co wykonuje i wdrażanie do kierowania samym sobą,
- potrzeba aktywności,
- zapewnienie każdej jednostce szansy sukcesu w życiu,
- rozwijanie pewności siebie,
- klasy jako warsztaty i pracownie,
- mniejsza liczba uczniów w klasach

2.Czego uczyć? (treści kształcenia, materiał)
- zastąpienie podręczników przez dzienniczki obserwacji z wiadomościami,
- rozwijanie procesu(obserwacji, kojarzenia, wyrażania),
- gry wychowawcze,
- globalna metoda nauki czytania i pisania,
- kluczem rozwoju – aktywność
- „pogadanki” tematyczne
- brak podziału wiadomości na odrębne przedmioty nauczania
- metoda ośrodków zainteresowań
- zerwanie z werbalnymi metodami nauczania

3.Czego nauczyliśmy? (ocenianie uczniów, ewaluacja)
- ocenianie zastąpiono opisową charakterystyką postępów ucznia,
- systematyczna, stała ocena zamiast egzaminów,
- regularnie opracowywane raporty zamiast świadectw,

4.Jak uczyć? (organizacja nauczania)
- praca indywidualna,
- praca w małych grupach,
- praca całej klasy,
- dziecko w wieku 15 lat powinno w szkole obserwować zjawiska przyrody,
- stosowanie u dzieci pierwszych czterech klas metody obserwacji

5.Kto ma uczyć? (nauczyciel, jego kompetencje i funkcje)
- nauczyciel, jako obserwator(funkcja diagnostyczna) zarówno świata przyrodniczego, jak i dzieci,
- czuwa i koryguje pracę,
- bezustannie kształci się w tym kierunku,
- posiada łatwość przekazu informacji,
- dyscyplina i porządek w grupie