"Styczeń" - nauka wiersza Jerzego Ficowskiego metodą "Dzieci uczą misie wierszy"

Temat zajęć: „Styczeń”- nauka wiersza Jerzego Ficowskiego metodą „Dzieci uczą misie wierszy”

Cele:
- rozwijanie pamięci mechanicznej,
- doskonalenie umiejętności budowania zdań złożonych na temat treści wiersza,
- wdrażanie do dostrzegania piękna w utworach poetyckich ;
- zapewnienie dzieciom satysfakcji i radości poprzez ciekawy sposób szybkiego opanowania treści wiersza ;
- wdrażanie do pracy w skupieniu i ciszy

Podstawa Programowa:
- odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem; umie posługiwać się rekwizytami (np. maską) 7.2
- przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej. Stara się współdziałać w zabawach i sytuacjach zadaniowych oraz w świecie dorosłych. 1.2
- zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym, gramatycznym, fleksyjnym i składniowym 3.1
- mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji. 3.2
- jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich możliwości, jeżeli jest dzieckiem mniej sprawnym ruchowo 5.3
- dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraża je, pląsając lub tańcząc;8.2
- umie wypowiadać się w różnych technikach plastycznych i przy użyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych; 9.2

Metody pracy:

- podające – rozmowa , objaśnienia,
- problemowe – zadań stawianych uczniowi
- praktyczne - samodzielnych doświadczeń

Formy pracy :
- indywidualna
- zbiorowa

Pomoce: pluszowe misie dla każdego dziecka oraz prowadzącego, płyta CD, odtwarzacz CD, szablony okien, białe farby, pędzle, kubki na wodę, podkładki, krążki gimnastyczne

1. „Iskierka przyjaźni”- zabawa integracyjna
Zapraszam wszystkie dzieci do koła. Podajcie sobie ręce. Poproszę teraz jedną osobę aby „przekazała iskierkę przyjaźni” wypowiadając słowa „Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci ona do moich rąk”
Dzieci siadają na ustawione w półkolu krzesełka, trzymając się za ręce. Po słowach: Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci ona do moich rąk dziecko rozpoczynające zabawę lekko ściska dłoń osoby obok, ta z kolei następnej. Zabawa kończy się w momencie, gdy iskierka wróci do osoby rozpoczynającej zabawę.

2. Rozmowa na podstawie wiersza
Opowiem wam dzisiaj o pewnym bardzo ciekawym miesiącu. Posłuchajcie uważnie wiersza i zwróćcie uwagę na charakterystyczne dla tego miesiąca zjawiska.
Nauczyciel recytuje głośno wiersz inscenizując go gestem i ruchem, dzieci i misie uważnie słuchają.
Dzieci siedzą w kole, na środku koła położone są misie- po jednym dla każdego dziecka i jeden dla nauczyciela. Dzieci uważnie słuchają treści wiersza i starają się zapamiętać cechy charakterystyczne dla stycznia.

Jerzy Ficowski
Styczeń

Nowy rok zawitał wreszcie,
stary sobie poszedł.
Co tam rośnie w mrozach stycznia?
Dzień rośnie po trosze!
Wróbelkowi serce rośnie,
że wiosny doczeka,
chociaż jeszcze droga do niej
mroźna i daleka.
Rosną w styczniu zaspy śniegu,
że wóz w nich ugrzęźnie,
a na szybach rosną srebrne
liście i gałęzie.
Więc na inne pory roku
nie patrzy zazdrośnie
mroźny styczeń: bo w nim także
mnóstwo rzeczy rośnie!

Potem nauczyciel pyta dzieci: O jakim miesiącu była mowa w wierszu?; Jakie cechy charakterystyczne stycznia opisane są w wierszu?; Jaka jest styczniowa pogoda?; Co autor wiersza miał na myśli mówiąc, że na szybach rosną srebrne liście i gałęzie?

3. Nauka wiersza metodą „ Misie uczą dzieci wierszy”
Każde dziecko sadza misia na swoich kolanach, tuli do siebie, mocno trzyma za łapki, co pomaga dzieciom w redukowaniu niepokoju ruchowego i skupianiu uwagi na słuchaniu wiersza.
Następnie nauczyciel bierze misia siedzącego najbliżej i pyta go: Czy podoba ci się wiersz o styczniu ? A może chcesz się go nauczyć ?
Przykłada pyszczek misia do swojego ucha ( na niby słucha, co miś mówi ), a potem oświadcza: On mi powiedział, że wierszyk o styczniu podoba mu się i bardzo chce się go nauczyć na pamięć. Następnie zwraca się do dzieci z propozycją : Wszystkim misiom wierszyk podoba się i chcą się go nauczyć. Misiów jest dużo a każdego trzeba uczyć osobno. Sama sobie nie poradzę i dlatego proszę was o pomoc. Niech każde z was weźmie misia i usiądzie na swoim krzesełku.

I powtórzenie
Prowadzący recytuje wiersz w całości, a dzieci uważnie słuchają.

II powtórzenie
Teraz każdy z was spróbuje powiedzieć misiowi wiersz, patrząc mu prosto w oczy.
W trakcie drugiego słuchania wiersza, inscenizowanego przez nauczyciela gestem i ruchem, wiele dzieci próbuje już mówić wiersz, wtórując prowadzącemu.

III i IV powtórzenie
Teraz powiemy wiersz do prawego ucha misia.
Kolejne powtórzenie: nauczyciel i dzieci mówią do lewego ucha misia.

V i VI powtórzenie
Nauczyciel chce sprawdzić, czyje misie zapamiętały wiersz. Proponuje, aby najpierw powiedziały wiersz misie dziewczynek, a potem misie chłopców.

VII powtórzenie
Nauczyciel mówi: zobaczymy czy mój miś ( pokazuje na swojego misia) nauczył się wiersza. Jeżeli umie, mówcie razem z nim.
Spoglądając w oczy swojemu misiowi dzieci mówią wiersz razem z prowadzącym, który także patrzy w oczy swojemu misiowi.

VIII powtórzenie
Nauczyciel chwali wszystkie misie i mówi: Proszę, aby wszystkie misie razem powiedziały wiersz

4. „Kulig”- zabawa ruchowa
Zapraszam wszystkie dzieci do zabawy w kulig. Ustawiamy się jeden za drugim i łapiemy się za biodra. Gdy będziecie słyszały muzykę poruszacie się w różnych kierunkach sali ale musicie omijać przeszkody. Gdy muzyka ucichnie zatrzymujemy się, druga osoba z kuligu będzie prowadziła go dalej ale w innym kierunku, a poprzednia prowadząca osoba idzie na koniec kuligu.

5. „Styczniowe okno”- praca plastyczna
Kochani na stolikach rozłożone są szablony okien. Zamienię was teraz w styczniowych malarzy i waszym zadaniem będzie namalować na oknach białą farbą wzory, takie jak maluje mróz

6. Podsumowanie zajęć
Jestem bardzo zadowolona z waszej dzisiejszej pracy. Podobało mi się że tak pięknie uczestniczyliście w zajęciach . W nagrodę rozdam wam teraz naklejki. Dziękuję za zajęcia. Dzieci siadają na ustawione w półkolu krzesełka, trzymając się za ręce. Po słowach: Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech wróci ona do moich rąk dziecko rozpoczynające zabawę lekko ściska dłoń osoby obok, ta z kolei następnej. Zabawa kończy się w momencie, gdy iskierka wróci do osoby rozpoczynającej zabawę.