Szkoła dla rodziców - problem rozwodu oraz macochy i ojczyma

Rozwodzący się rodzice nie zawsze zdają sobie sprawę z tego , jak rozwód wpłynie na ich dzieci .Ich decyzja może( ale nie musi ) mieć na nie negatywny wpływ .Ważne jest , aby wiedzieli , że nie mogą zapomnieć o tym ,że są najważniejszymi osobami dla własnych dzieci , które w jakiś sposób zawsze zostaną dotknięte skutkami zaistniałej sytuacji.
Dla rozwodzących się małżonków rozwód nie zawsze bywa porażką , często natomiast jest wyzwaniem do podjęcia zdecydowanych kroków w celu ułożenia sobie na powrót życia. Dzieci przeżywają to na swój sposób – rozstanie rodziców prawie zawsze napawa je lękiem i poczuciem niepewności . Jeśli dorośli nie wyjaśnią im , co się dzieje i co z nimi będzie po rozwodzie , młodzi ludzie zazwyczaj gubią się wtedy we własnych interpretacjach zaistniałego stanu rzeczy. Sytuacja znacznie pogarsza się wtedy , gdy matka lub ojciec zrzucają na dzieci ciężar wsparcia dla swojej decyzji .
Bardzo często zdarza się , że dzieci dochodzą do wniosku , że to one są przyczyną rozwodu rodziców . Wykazują wtedy wszelką gotowość do ratowania ich związku . Robią wszystko , aby doprowadzić do zgody – potrafią się poświęcić temu bez reszty. Boją się utracić matkę lub ojca i tego co potem z nimi może być . Boją się o to , z którym z rodziców zostaną i czy będą widywać drugiego. Mogą wtedy przejawiać zmiany w zachowaniu i są znacznie bardziej podatne na choroby psychiczne i somatyczne.
Ważne jest , aby rozstający się małżonkowie potrafili się na tyle zmobilizować , aby pokazać dzieciom , że są one nadal kochane i nie będą wciągane we wszelkie „ rozgrywki”rozwodowe. Muszą pokazać swoim zachowaniem , że mimo rozwodu nadal będą pełnić funkcje rodzicielskie
W okresie trwania sprawy rozwodowej małżonkowie powinni zwrócić szczególną uwagę na zachowanie dzieci i na to , czy nie przejawiają one oznak stresu. Mogą one wtedy stracić zainteresowanie szkołą , zabawą , rozrywką , kontaktami interpersonalnymi z rówieśnikami . Mogą przejawiać problemy ze snem , jedzeniem lub zacząć zachowywać się w sposób społecznie nieakceptowany poprzez łamanie norm i zasad.
W sytuacji wystąpienia niepokojących zmian w zachowaniu dzieci małżonkowie powinni zwrócić się o fachową pomoc do psychiatry dziecięco – młodzieżowego , który podejmie odpowiednie kroki w kierunku postępowania terapeutycznego. Doradzi on rodzicom , jak postępować , aby sytuacja rozwodowa jak najmniej obciążyła członków rodziny.
Wraz z rosnącą liczba rozwodów wzrasta także liczba rodzin zakładanych przez osoby rozwiedzione. Członkowie takich rodzin stają wobec specyficznych problemów wynikających z faktu konieczności dostosowania się do nowej sytuacji .
Nie mają jeszcze wspólnych doświadczeń , nie znają swoich przyzwyczajeń , mają różne upodobania , zainteresowania. Nowi małżonkowie „ docierają się ” , a wraz z nimi „ docierają się ” ich dzieci , które często czują się rozdarte pomiędzy rodzicem , z którym mieszkają , a tym którego tylko odwiedzają ( bo mieszka gdzie indziej ).
Zdarza się , że w nowej sytuacji dzieci rozwiedzionych rodziców nie mogą sobie poradzić z faktem , że mają ojczyma lub macochę. Czują się osamotnione , wykluczone z życia rodziny , skrępowane lub zażenowane w kontaktach z naturalnymi rodzicami i rodzeństwem oraz macochą lub ojczymem i ich dziećmi .Są wewnętrznie rozdarte , zagubione w ocenach nowej sytuacji . Zamykają się w sobie w poczuciu gniewu i winy.
Kryzys może się pogłębić , gdy dzieci wyraźnie dają do zrozumienia , że nie akceptują działań naturalnego lub przysposobionego rodzica i kierują ku niemu swój gniew. Nie zawsze również naturalni rodzice są w stanie sprostać zwiększonym potrzebą emocjonalnym dzieci , a ojczym lub macocha nie czują potrzeby wspierania ich w tej sytuacji. Może to prowadzić wszystkich członków nowej rodziny do poczucia braku przyjemności i satysfakcji z codziennych zajęć .
Okazuje się jednak , że większość rodzin założonych przez ludzi rozwiedzionych , ma szansę na szczęśliwe życie. Muszą jednak mieć odpowiednią ilość czasu na wypracowanie nowych więzi i stworzenie nowych rodzinnych zwyczajów oraz tradycji. Aby to osiągnąć wszyscy członkowie rodziny powinni lepiej poznać się nawzajem i emocjonalnie zbliżyć się do siebie . Ważne jest także wspieranie się w różnych sytuacjach oraz wypracowanie wspólnych metod podejmowania decyzji w nowej rodzinie.