"Dzień powietrza" - dzień biały

Grupa: 4, 5, 6-latki
Prowadząca: Lucyna Harlejczyk
Tematyka: „Dzień powietrza” – dzień biały
Środki dydaktyczne: miska z wodą, butelki, słomki, wiersz L.J. Kerna „Piotruś i powietrze”, taśma klejąca, sznurek, tamburyno, krzesła, woreczki śniadaniowe, balon.
Forma: grupowa, indywidualna
Metody: podająca, instrukcja słowna, opis, praktycznego działania, samodzielnych doświadczeń
Cele:
- potrafi wymienić przedmioty, w których zastosowano praktyczne wykorzystanie powietrza;
- wie, że powietrze jest, ale go nie widzimy;
- bierze udział w doświadczeniach,
- wyraża swoja zdanie po obserwacji doświadczeń.

Przebieg zajęć
1. Rozpoczęcie zajęć „ Przekazujemy powietrze”
Dzieci siadają w kole. Nauczyciel łapie powietrze do rąk. Następnie podaje je dziecku, które siedzi obok niego. Zadaniem dzieci jest przekazanie powietrza (zgodnie ze wskazówkami zegara) tak, aby wróciło do nauczyciela.

2. Wysłuchanie wiersza pt. „Piotruś i powietrze”

„Piotruś i powietrze”

Był pewien chłopiec w różowym swetrze,
którego raz zapytano:
- Czym chciałbyś zostać Piotrusiu?
- Powietrzem!
- Dlaczego powietrzem?
- Ano, dlatego tylko, proszę mamusi,
że powietrze nic robić nie musi!

Pobladła biedna mama z wrażenia.
Oj, los mieć syna lenia.
Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka, mamusia światło
Zgasiła,
i zasnął Piotruś, a Dobra Wróżka,
w powietrze go zamieniła.
I nagle patrzcie, co to się dzieje:
Piotruś po świecie wieje...
W miastach uderza o domów mury,
w górze na niebie rozpędza chmury,
na morzu białe spostrzega żagle,
więc mocno dmucha w te żagle nagle,
Na szosach siwe podnosi kurze,
organizuje trzy groźne burze,
porusza liście na wszystkich drzewach,
we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa.

Jest jednocześnie we wszystkich stronach,
w samochodowych siedzi oponach.
Wierci się, kręci, tańczy jak fryga,
aeroplany na sobie dźwiga,
i - to już chyba największa heca
- dmucha jak wiatr we wszystkich piecach...
Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy
I rzekł:
- Zmęczyłem się bardzo w nocy.
Nie przypuszczałem, proszę mamusi,
że tak powietrze pracować musi...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
· Kim chciał zostać Piotruś?
· Dlaczego chciał zostać powietrzem?
· W co Dobra Wróżka zamieniła Piotrusia?
· Co mu się przyśniło?
· Czy Piotruś zmienił zdanie kiedy obudził się rano.

3. Zabawy badawcze
· „ Co jest w pustej butelce?”

Dzieci zaglądają do butelki, którą ma nauczyciel. Nauczyciel dmucha w butelkę i obraca ją dnem do góry. Nauczyciel zanurza butelkę w misce z wodą, przyciska do dna i puszcza. Zadaje pytanie dzieciom:
„Dlaczego butelka wypłynęła na powierzchnię wody?”
Wyjaśnia, że w butelce znajduje się powietrze, które powoduje unoszenie się butelki.

· „ Skąd te bąbelki?”
Nauczyciel wybiera 3 dzieci, które mają przed sobą kubki z wodą. Nabierają powietrze
i dmuchają do kubka przez słomki. Następnie dyskutują dlaczego powstały bąbelki
w szklance z wodą?

· „ Czy słychać powietrze?”
Nauczyciel wybieram dzieci z grupy. Rozdaje woreczki śniadaniowe. Każde z nich ma za zadanie nadmuchać woreczek i uderzyć w niego aby strzelił.
Po wykonanym zadaniu wyjaśnianie:
Dlaczego woreczek zrobił się duży?
Czy woreczek bez nadmuchania powietrza również spowodowałby taki huk?

4. „Powietrze” – zabawa ruchowa. Dzieci biegają po sali w rytm tamburyna. W przerwie
w muzyce na hasło nauczyciela dzieci naśladują :

· wiatraki, ( zatrzymują się w miejscu i naśladują wiatrak)
· samoloty, (rozkładają ręce naśladując lot samolotem)
· nadmuchiwanie balonów ( udają , że wdmuchują powietrze do balonów)

5. „ Balonowa rakieta”
Nauczyciel wraz z dziećmi buduje rakietę z balonu. Omawia każdy krok z dziećmi, a następnie prezentuje dzieciom jak działa „balonowa rakieta”.

Wykonanie:
1. Linkę przeciągnij między dwoma krzesłami. Powinna być mocno naprężona.
2. Nadmuchaj balon i mocno zaciśnij otwór wylotowy.
3. Taśmą klejącą przymocuj „brzuch” balonu do słomki, cały czas szczelnie zatykając otwór balonu.
4. Trzymając wylot, umieść balon na jednym końcu linki, następnie odetkaj wylot i puść balon.
„Co się będzie działo?”
Pod wpływem wylatującego powietrza balon będzie przesuwał się do przodu.

6. „ Przekazywanie powietrza” – na zakończenie nauczyciel w drugą stronę przekazuje powietrze ( przeciwnie do wskazówek zegara). Kiedy powietrze wróci do niego wypuszcza je i dziękuje dzieciom za wspólne zajęcia.