SAMOCHODZIK W WARSZTACIE
Czas 30 min.
Cele ogólne:
- usprawnienie koordynacji ruchowej i zdolności manualnych
- poszerzenie wiedzy o zagadnieniach dotyczących naprawy samochodów
- kształtowanie wyobraźni
- poprawa wymowy niektórych dźwięków
Cele szczegółowe:
- dziecko umie odróżnić stronę lewą od prawej
- zna podstawową budowę samochodu i jego działanie
- poprawnie wypowiada określone dźwięki
Metody pracy: czynna, słowna.
Formy pracy: grupowa.
Pomoce:
- wycięte z kartonu kierownice w formie kół z wyraźnie zaznaczoną średnicą.
Przebieg zajęć:
(dzieci rozpoczynają zajęcia tworząc węża)
Pan Automobilek nie czuł się najlepiej. Kiedy jeździł, od czasu do czasu rzucało go na boki.
(dzieci idą wokół sali od czasu do czasu „wężykując” trochę)
Zaczęło go boleć lewe koło.
(dzieci idą utykając na lewą nogę)
Zaczęło go boleć prawe koło.
(dzieci idą utykając na prawą nogę)
Aż wreszcie zaczął chorować silnik.
(dzieci idąc naśladują według własnego uznania odgłos zepsutego silnika np. puf, puf, zgrzyt, zgrzyt, pi, pi)
Pan Automobilek pojechał więc do warsztatu samochodowego.
(dzieci okrążają salę „podjeżdżając” do wybranego przez nauczyciela miejsca, tak aby mogły usiąść w półkolu na podłodze)
Wsiądźmy do środka - zdecydował Pan Mechanik.
(dzieci siadają w półkolu)
Najpierw trzeba otworzyć maskę silnika – powiedział Pan Mechanik. Gdzie ona jest w tym modelu?
(dzieci rozglądają się jakby czegoś szukały wykonując jednocześnie skręty tułowiem w lewo i w prawo)
Jest. Trzeba ją pociągnąć żeby otworzyć.
(dzieci próbują ciągnąć za rączkę otwierającą silnik)
Coś się zacięło, trzeba mocniej, może dwoma rękoma?
(dzieci ciągną dwoma rękoma)
No, udało się. Teraz wstańmy i podnieśmy do góry maskę silnika.
(dzieci wstają i wykonują gesty jakby próbowały coś podnieść do góry)
W tym modelu maskę trzeba podnieść wysoko – powiedział Pan Mechanik.
(dzieci stają na palcach)
Dobrze, już jest. Wsiądźmy z powrotem do środka.
(dzieci siadają)
Włączamy teraz silnik.
(dzieci wykonują ruch nadgarstkiem, jakby próbowały przekręcić kluczyk w stacyjce samochodu)
Udało się! Silnik pracuje! Ale chyba coś nie jest tak. Słychać różne dziwne dźwięki.
(prowadzący podaje jakie, np. kląg, kląg, łup, łup, mlask, mlask)
I coś zaczęło trząść samochodem.
(dzieci podskakują siedząc)
Spróbujmy teraz naprawić silnik. Pan Mechanik dobrze wie, że w dzisiejszych samochodach sprawdzanie i regulacje silnika wykonuje się często przez podłączenie do specjalnego komputera. Tylko czasami trzeba wymieniać jakieś części. Ooo silnik już dobrze prauje!
(dzieci mówią np. brumm, brumm)
Na szczęście nie będzie potrzebna droga naprawa. Teraz zobaczymy co z kołami.
(dzieci biorą kartonowe kierownice)
Ustawiamy najpierw kierownicę prosto. Linia na kierownicy musi być ustawiona poziomo. Wtedy koła będą prosto.
(nauczyciel prosi dzieci aby wyprostowały nogi przed siebie)
Spróbujmy trochę skręcić kierownicą w lewo. O! koła też skręcają w lewo.
(nauczyciel dopilnowuje aby wszystkie dzieci przesunęły wyprostowane nogi w lewo)
Aha, powiedział Pan Mechanik. Już wiem co się stało. Trzeba trochę dokręcić śruby na lewym kole.
(dzieci odkładają kierownice i następnie sięgają dłońmi do lewej stopy. Kolana dzieci powinny być wyprostowane)
Dokręćmy jeszcze raz!
(dzieci – jak wyżej)
Weźmy kierownicę i skręćmy teraz w prawo.
(wykonujemy czynności analogiczne do poprzednich)
Aha! Powiedział Pan Mechanik. Śruby prawego koła też trzeba dokręcić.
(jak wyżej)
Dokręćmy jeszcze raz!
(jak wyżej)
Przejedźmy się teraz na próbę sprawdzając czy wszystko jest w najlepszym porządku. Ale taka próbna przejażdżka musi być bardzo ostrożna!
(dzieci wstają i biorą swoje kierownice)
Pamiętajcie, że jadąc, jeśli chce się skręcić w lewo to trzeba przekręcić kierownicą w lewo. Jeśli chcecie pojechać w prawo, to trzeba przekręcić kierownicą w prawo. Ale jedźmy pomału! Pamiętajcie, że jeżdżenie za szybko jest niebezpieczne!
(niektóre dzieci będą się zderzać ze sobą)
O! tam widzę niebezpieczną sytuację! Gdyby był tutaj Pan Policjant to taki niegrzeczny kierowca zostałby ukarany mandatem. Proszę się zatrzymać do kontroli drogowej!
(prowadząca wyhamowuje rozpędzone dzieci)
Hura! Ucieszył się Automobilek. Już wszystko w porządku! Tak się cieszę!
(dzieci pokazują jak można się cieszyć, podskakując do góry, wymachując rękoma itp.)
A teraz ustawiamy się w grzeczny sznur samochodów i jedziemy na spokojna przejażdżkę.
(dzieci, jedno za drugim jadą powoli wokół sali naśladując dźwiękiem sprawny samochód)
Odłóżmy teraz kierownice na miejsce i usiądźmy żeby chwilkę porozmawiać o samochodach.
Co może się zepsuć w samochodzie?
(rozmowa z dziećmi, swobodne wypowiedzi dzieci)
Zakończenie. Podziękowanie dzieciom za wspaniałą zabawę.
Opracowały :
Monika Jałowska
Agnieszka Stefańska