Krótko i na temat, czyli o zaburzeniach odżywiania dla rodziców i nauczycieli

Krótko i na temat – dla rodziców i nauczycieli ... czyli o zaburzeniach odżywiania ( anoreksja i bulimia)

Kult pięknego , szczupłego ciała jest bardzo widoczny we współczesnym świecie. Lansują go głównie modelki , gwiazdy filmowe oraz muzyczne , które codziennie ogląda rzesza nastolatek.
Jeśli chcesz być kimś i liczyć się w towarzystwie – musisz nosić rozmiar ubrania 36 lub mniej – tak myśli wiele młodych kobiet oraz dziewcząt .
W dążeniu do ideału są one w stanie zrobić wiele . Obsesyjnie liczą kalorie zawarte w spożywanych potrawach , ćwiczą godzinami na siłowni lub sali gimnastycznej . W drastycznych przypadkach przestają jeść , połykają np. waciki nasączone sokiem , aby oszukać głód , stosują środki przeczyszczające , prowokują wymioty. Niektóre potrafią się objadać do granic wytrzymałości żołądka , a potem godzinami wymiotują w poczuciu wstydu i wstrętu do samych siebie.
Wszystkie one cierpią na tzw. zaburzenia odżywiania – anoreksję lub bulimię. Rozpoznawaniem i leczeniem tego typu problemów zajmują się specjalnie przeszkoleni psychiatrzy dziecięco – młodzieżowi .
Rodzice i nauczyciele często pytają o to . Jak rozpoznać jadłowstręt psychiczny ( anoreksję ) i tzw. wilczy głód( bulimię ).Jest to trudne , gdyż w pierwszej fazie obu chorób wszelkie objawy mogą być bardzo subtelne i dobrze maskowane przez wiele miesięcy , a nawet i kilka lat.
Przeciętna nastolatka , cierpiąca na anoreksję ,to dobra lub wzorowa uczennica ,perfekcyjna w swoich działaniach , posiadająca niską samoocenę. Swoje kompleksy „ leczy ”ucząc się panować nad własnym ciałem . Dążąc do osiągnięcia satysfakcjonującego życia i całkowitej kontroli nad potrzebami często mówi „ nie ” wtedy , gdy organizm domaga się pożywienia. Wypatrzony obraz własnej osoby „ naprawia ” poprzez stosowanie głodówek i wyniszczanie własnego ciała. Często kończy się to poważnym uszczerbkiem na zdrowiu . Nieliczne przypadki prowadzą do zgonu .
Anorektyczka potrafi bardzo dobrze się maskować . Często dużo czasu mija , zanim rodzina zorientuje się , że coś się dzieje. Cierpiąca na jadłowstręt psychiczny nastolatka chowa jedzenie w szafkach ,kieszeniach ubrań , woreczkach , które później wyrzuca , dokarmia zwierzęta domowe ( i tak np. pies w krótkim czasie może bardzo przytyć bez wyraźnej dla pozostałych członków rodziny przyczyny ). „ Je” zazwyczaj w samotności , w swoim pokoju , żeby nikt nie kontrolował co robi z jedzeniem.
Często dużo ćwiczy np. biega , chodzi na zajęcia ruchowe , siłownię. Maskuje swoje wychudłe ciało ubraniami . Choć jej waga znacznie odbiega od normy ( jest drastycznie niska) , to zawsze twierdzi , że jest za gruba. Brak lub zanikanie miesiączki , wypadanie włosów , łamliwość paznokci , zasłabnięcia tłumaczy sobie na wiele sposobów np. stresem , zbyt dużą ilością nauki itp.
Bulimia ma znacznie inny obraz , ale podobne podłoże psychologiczne. Cierpiąca na tę chorobę nastolatka pochłania jednorazowo ogromne ilości wysokokalorycznych potraw , a następnie w wyniku poczucia winy „ oczyszcza ”organizm prowokując wymioty lub zażywając środki przeczyszczające .
Potrafi nieźle oszukiwać najbliższych . Gdy wymiotuje w toalecie najczęściej puszcza wodę z kranu lub prysznica , żeby zagłuszyć odgłosy „ oczyszczania ” organizmu. Stosuje naprzemiennie okresy obżarstwa i rygorystycznej diety ( głodówki ). Drastycznie przybiera i traci na wadze.
Je zazwyczaj mało estetycznie i samotnie , aby nikt nie wiedział ile pokarmu potrafi jednorazowo przyjąć. Zawsze znajdzie wytłumaczenie , gdy „ oczyści ” lodówkę ( np. przyszli znajomi , którzy byli bardzo głodni ).
Zarówno anoreksja , jak i bulimia stanowią bardzo duże niebezpieczeństwo dla organizmu . Dzięki szybkiej interwencji i odpowiedniemu oddziaływaniu można wyleczyć z objawów lub przynajmniej pomóc w kontrolowaniu tych zaburzeń. Jeśli rodzice lub nauczyciele zaobserwują u swoich nastoletnich dzieci niepokojące oznaki zaburzeń odżywiania , powinni natychmiast poprosić pediatrę lub lekarza rodzinnego o kontakt ze specjalistą z zakresu psychiatrii dziecięcej lub młodzieżowej.