Bawimy się słowami. Scenariusz zajęcia

Scenariusz zajęcia

Grupa: V Smerfy (5,6-latki)
Temat kompleksowy: W krainie poezji i baśni

Temat zajęcia: Bawimy się słowami. Zgłębianie bogactwa języka ojczystego poprzez korzystanie z literatury ze szczególnym uwzględnieniem poezji jako nośnika emocji, rytmu, melodii i gry słów.

Cele dydaktyczne:
• Tworzenie warunków do doświadczeń językowych w zakresie reprezentatywnej i komunikatywnej funkcji języka
• Poznawanie poezji – przenośnie, metafory, budowanie nastroju za pomocą wyrazów dźwiękonaśladowczych, wyszukiwanie rymów
• Wykorzystywanie fragmentów utworów do ćwiczeń ortofonicznych
• Wykonywanie ćwiczeń ortofonicznych i emisyjnych w oparciu o różne melodie
• Rozwiązywanie prostych działań matematycznych z użyciem znaków
+, -,=
• Tworzenie warunków sprzyjających spontanicznej i zorganizowanej aktywności ruchowej dziecka
• Umożliwienie dziecku odkrywania znaczenia komunikowania się w sposób niewerbalny

Cele operacyjne: dziecko:
• potrafi uważnie wysłuchać utworu literackiego
• wypowiada się na temat wysłuchanego utworu – jego nastroju, tempa oraz zastosowanych wyrazów dźwiękonaśladowczych i rymów
• ćwiczy prawidłową wymowę podczas zabaw ortofonicznych
• potrafi przedstawić treść słuchanego wiersza za pomocą ruchu, gestów i mimiki zgodnie z melodią utworu muzycznego
• wykonuje proste działania matematyczne
• aktywnie uczestniczy w zabawach ruchowych
• stara się poprawnie wykonywać polecenia nauczyciela

Metody pracy: słowna, aktywności własnej, ruchowa
Formy pracy: indywidualna, grupowa
Pomoce dydaktyczne: teksty utworów literackich wykorzystanych podczas zajęć („Lokomotywa” J. Tuwima, „Idzie pani, wietrzyk wieje” M. Bogdanowicz, „Biedroneczka”), ilustracje do wierszy, maskotka-pacynka biedronki, płyta CD z nagraniem utworu muzyki relaksacyjnej - „Dla Elizy” L. van Beethoven, karty pracy, kredki

Przebieg zajęcia:
1. Zabawa integracyjna – „Wszyscy są, witam Was, na zabawę już czas”
2. Wprowadzenie do tematyki zajęć – rozmowa z dziećmi na temat znanych im odgłosów i dźwięków (zwierząt, natury, urządzeń, itd.). Naśladowanie tych odgłosów.
3. Wysłuchanie fragmentu wiersza J. Tuwima „Lokomotywa”. Rozmowa na temat treści utworu, jego nastroju i tempa, zwrócenie uwagi na wyrazy dźwiękonaśladowcze i rymy.
4. Improwizacja ruchowa do utworu, ćwiczenia ortofoniczne
Dzieci stają w rzędzie, kładą ręce na ramionach kolegi tworząc pociąg. Nauczyciel staje z przodu jako maszynista. Prowadząc pociąg recytuje fragmenty wiersza - lokomotywa stoi i sapie, dyszy i dmucha, dzieci naśladują odgłosy (wykorzystanie wyrazów dźwiękonaśladowczych „buch, puff, uff”), później rusza „najpierw powoli jak żółw ociężale (...) po szynach ospale” (dzieci zdejmują ręce z ramion i wraz z prowadzącym naśladują ruch tłoków i odgłosy lokomotywy „tak to to”), a potem mknie zwinnie i szybko „ jak gdyby to była piłeczka nie stal”. Dzieci dostosowują się do tempa recytacji.
5. Wyjaśnienie pojęcia „rymów” na podstawie wiersza „Biedroneczka”, wykorzystanie maskotki-pacynki biedronki. Odkrycie, że wiele słów pasuje do siebie, ponieważ ich brzmienie jest podobne, można je płynnie wypowiedzieć, przypominają wierszyk lub piosenkę.
6. Zabawa ruchowa „Rymowanki” – dzieci dobierają się w pary, jedno z nich pokazuje jakąś czynność lub zwierzę, drugie odgaduje co to i wymyśla do danego słowa inne rymujące się. Potem zamiana ról.
6. Zabawa relaksacyjna – przedstawienie treści wiersza „Idzie pani, wietrzyk wieje” M. Bogdanowicz za pomocą ruchu, gestów i mimiki zgodnie z melodią utworu muzycznego. Dzieci siadają w kole, plecami do siebie i „rysują” treść wiersza na plecach kolegi.
7. Karty pracy – rozwiązywanie prostych zadań matematycznych, kolorowanie wagonów lokomotywy według kodu. Dorysowywanie krajobrazu do rysunku według pomysłu dziecka.