Zaburzenia zachowania u dzieci i młodzieży szkolnej to problem , z
którym często boryka się niejeden rodzic i nauczyciel . Ich podłożem może być uszkodzenie struktur mózgowych , nieprawidłowości rozwojowe lub zaniedbanie środowiskowe.
Dziecko , u którego zdiagnozowano zaburzenia zachowania ujawnia zmiany w sferze psychicznej , które warunkują kłopoty w jego codziennym funkcjonowaniu. Często zachowuje się w sposób społecznie nieakceptowalny , gdyż łamie ogólnie przyjęte normy i zasady .
Z moich obserwacji ,wynika , że zaburzenia zachowania częściej występują u chłopców , niż u dziewcząt. Nierzadko współtowarzyszą im zaburzenia koncentracji uwagi , stany lękowe , fobie i depresja.
Dziecko ( w szkole – uczeń ) , które przejawia niepotwierdzone przez specjalistę np. psychologa, psychiatrę , lekarza , zaburzenia zachowania – często uważane jest za krnąbrne , bezczelne , zdemoralizowane.
Przykłady zachowań , które ujawniają się przy zaburzeniach zachowania można ująć w następujące grupy:
agresja wobec innych np. znęcanie się , dokuczanie , groźby
niszczenie cudzej własności
kłamstwa
nierespektowanie przyjętych nakazów , norm
wycofanie z relacji społecznych , często – unikanie innych ludzi
„zamykanie ”się w sobie
czasami zachowania kryminogenne – łamanie prawa
Warto wspomnieć , że zachowania te nie muszą się objawiać w pełnym spektrum , gdy rodzice , opiekunowie , nauczyciele zareagują na czas.
Niesiona pomoc musi mieć charakter wieloczynnikowy . Grupa ludzi , w skład której powinni wejść specjaliści ( psycholog , psychiatra lub inny lekarz np. endokrynolog) , rodzice lub opiekunowie prawni , nauczyciele uczący ucznia , pedagog szkolny , powinna ze sobą ściśle współpracować w celu stworzenia kompleksowego programu niesienia pomocy dziecku. W ramach zespołu musi przez cały czas istnieć ścisła wymiana informacji
Proponowane formy pomocy mogą mieć różny charakter np.:
pomoc farmakologiczna np. przy depresji .
psychoterapia
biofeedback
terapia behawioralna
Rodzice z pomocą specjalistów powinni ustalić i dbać o konsekwencję
przy wprowadzaniu konkretnych metod wychowawczych .
W szkole , nauczyciele mogą opierać swe relacje z uczniami prezentującymi zaburzenia zachowania o tzw. kontrakty uczeń – szkoła – rodzice , w których określone zostaną reguły funkcjonowania dziecka w placówce.
Cała działalność ma prowadzić do wykształcenia u dziecka społecznie akceptowalnych postaw i wzorców postępowania oraz do zniwelowania zachowań gorszących , prowokacyjnych.
Terapia zaburzeń zachowania często trwa latami .
Opracowano na podstawie informacji znalezionych w internecie oraz serii Facts of Families opracowanej przez American Academy of Child and Adolescent Psychiatry ( AACAP)