Scenariusz uroczystości szkolnej - " Wielkanocne obyczaje"

Scenariusz z uroczystości szkolnej pt. "Wielkanocne obyczaje"
Ośrodek tematyczny: Święta Wielkanocne

Cel główny: Kultywowanie tradycji Wielkanocnych.

Dekoracja: Dwie stojące tablice nakryte zielonym materiałem. Na zielonym tle duży napis WIELKANOCNE OBYCZAJE. Pod napisem wielki koszyczek z kartonu, zapełniony kolorowymi pisankami. Z jednej i z drugiej strony w rogu, gałązki bazi związane wstążeczką.

Wykonawcy programu
Uczniowie stoją przy stole nakrytym białym obrusem, na którym ustawiono: wazon z baziami i palmami wielkanocnymi, talerz z pisankami, kurczęta, baranki, zajączki w zielonej trawie, półmisek z wędzoną wędliną, babki wielkanocne.
Dzieci trzymają w rękach symbole Świąt. Dwoje uczniów jest przebranych za pisanki, mają zawieszone na szyi duże kolorowe jajko z kartonu. Dwóch chłopców trzyma w ręku wózek z kurkiem.

Dziecko I
Wielkanoc, Wielkanoc!
Wielka radość w sercu,
gdy chodzisz po świecie
- kwitnącym kobiercu.

Na stole pisanki
tęczą malowane.
Wśród zieleni trawy -
cukrowy baranek.

Bazie w wazoniku,
ciasta i wędliny.
WIELKANOC - i wielkie (Ryszard Przymus)
spotkanie rodziny.

Dziecko II
Nasz stół wielkanocny
haftowany w kwiaty.
W borówkowej zieleni
listeczków skrzydlatych,
lukrowana baba
rozpycha się na nim,
a przy babie -
mazurek w owoce przybrany. (Ewa Skarżyńska)

Dziecko III
Na półmisku rośnie owies -
jak przystało -
prababci ręką wysiany,
cukrowy baranek
skubie go nieśmiało,
a obok misa pisanek. (Bożena Mściwujewska)
Na scenę wbiega dziecko przebrane za kurę (głośno gdacze). Za nim biegnie chłopiec.
W koszyczku ma jajka. Po recytacji oboje wychodzą.

Chłopiec
Zniosła mi kura
jajek sześć.
Pytam, więc kury:
- Czy mogę zjeść?

Kura
- Ko... ko... ko...
Ani sadzonych,
ani na twardo
i jajecznicy - nie.
I na miękko
- nie!
Nie dam!
Choćbym miała pęknąć!

Chłopiec
Więc pytam grzecznie
kury: - Czy mogę
utrzeć te jaja
na kogiel-mogel?
Spojrzała na mnie...
jak na osła...
i zagdakała,
Wielce wyniosła,
że...

Kura
Jaja na pisanki zniosłam!

Dziecko IV
Zwyczaj malowania jajek Wielkanoc wywodzi się (...) ze starych tradycji (...). Jajko było symbolem sił odradzającej się na wiosnę przyrody. W czasie uroczystego śniadania wielkanocnego dzielimy się święconym jajkiem, co ma zapewnić zdrowie i pomyślność całej rodzinie.
(Elżbieta Brzoza)

Dzieci-Pisanki (śpiewają piosenkę "Dobrze być pisanką"):
Jak dobrze być pisanką, pisanką,
pisanką,
mieć kolorowe wdzianko,
tak jak my.
Jak dobrze być pisanką, pisanką,
pisanką,
mieć kolorowe wdzianko
i kolorowe sny.
Bo pisankom śnią się kurczaki
malowane w barwne zygzaki.
W kratkę, w paski, w kurze
stopki
i pomarańczowe kropki.
Takie wzorki to niezła rzecz,
każdy kurczak
chciałby je mieć.
Jak dobrze być pisanką, pisanką,
pisanką...

Dziecko V
A na Kurpiach palmy
splata się wysoko...
Wiatr im wstążki porywa,
chce je zanieść obłokom.
A która Kurpanika
najwyższą w kiju
palmę uwije
- to aż pod powałę
wyrośnie jej synek...
Te kurpiowskie palmy
z pachnącego ziela,
długo w chacie przetrwają,
aż do wesela.
(Teresa Chwastek-Latuszkowa)

Dziecko VI
(...) Polskie palmy robi się z gałązek wierzbowych, suszonych kwiatów, kłosów i kolorowych wstążek. Miały chronić przed chorobami i zapewnić dobre plony. (...)

Dziecko VII
A w poniedziałkowy ranek...
Pisk! Krzyk! Śmiechy!
Cała wieś tu biegnie!
Wiadra, miski, konwie i dzbanek...
Któż się dzisiaj zimnej wody
zlęknie?
Chyba tylko ten z cukru baranek!
(Bożena Mściwujewska)

Dziecko VIII
Śmigus-dyngus,
dyngus-śmigus,
nie kryjże się,
nie wymiguj,
bo dziś każdy,
stary, młody,
nie uniknie wiadra wody!
Prysznic, prysznic
koło studni,
już od rana pompa dudni.
Kto choć z okna nos wysunie,
wnet na niego strumień lunie! (...)
Dyngus-śmigus,
śmigus-dyngus,
śmieje się, córko,
śmiej się, synku,
Tak się śmieje wieki całe
Wielkanocny Poniedziałek.
(Hanny Łochocka)

Dziecko I
W Wielkanocny Poniedziałek stary zwyczaj każe oblewać się wzajemnie wodą, wołać przy tym: "Śmigus! Dyngus!" Dziś wystarczy, by zachować zwyczaj, buteleczka zwykłej wody lub odrobina wody kolońskiej, ale kiedyś w "lany poniedziałek" zdarzały się i całe wiadra... (...) Ludzie śmiali się i bawili.
(Elżbieta Brzoza)

Na scenę wchodzi grupa kilu chłopców z "kurkiem wielkanocnym" - kolorowym, tekturowym kogutem na kółkach.

Dziecko II
Od podwórka do podwórka
idą chłopcy, niosą kurka.
A niezwykły jest to kurek.
Skrzydła z dykty, ogon z piórek.
Grzebieniasty, kolorowy.
Wielkanocny. Dyngusowy! (...)

Chłopiec I (prowadzący kurka)
Lato idzie, zima schodzi,
nasz kureczek boso chodzi.
Dajcie choć po dwa grosiki,
by kogutek miał buciki!

Dziecko III
Gdy z chaty wygląda okienkiem dziewczyna,
kurek wtedy inną piosenkę zaczyna.

Chłopiec II (z kurkiem)
Za stodołą ścieżka,
chowaj, matko, pieska,
Masz córeczkę ładną,
to ci ją ukradną! (...)

Dziecko VII
Gospodyni teraz
szybko drzwi otwiera.
Do kobiałki wkłada
ciasto, kawał sera.
Parę barwnych jajek
kładzie ręką szczodrą,
by się w gospodarstwie
jak najlepiej wiodło.
Dziękują chłopaki.
Zaskrzypiały koła.
Odjechała dalej
gromada wesoła,
by śpiewać dyngusową piosenkę.

Chłopcy (z kurkiem wychodząc)
Idze lato, zima schodzi,
nasz kogutek boso chodzi.
Dajcie, dajcie, chociaż grosik,
niech kureczek butki nosi,
oj, nosi, nosi!

Dziecko VIII
Wielkanocne obyczaje
wszyscy dobrze znamy,
pamiętamy o nich,
gdy przy stole się zbieramy. (...)
Siada mama przy stole,
a przy mamie - tata.
I my.
Wiosna na nas
zza firanek zerka,
a pstrokate firanki
chcą tańczyć, oberka.
Wpuśćmy wiosnę.
Niech słońcem
zabłyśnie nad stołem
w wielkanocne świętowanie,
jak wiosna wesołe!

Wszystkie Dzieci (śpiewają piosenkę "Pisanki")
Pisanki, pisanki, jajka malowane,
nie ma Wielkanocy
bez barwnych pisanek.
Pisanki, pisanki, jajka kolorowe,
na nich malowane bajki pisankowe.
Na jednej kogucik,
a na drugiej słońce,
śmieją się na trzeciej laleczki tańczące.

Na czwartej kwiateczki,
a na piątej gwiazdki,
na każdej pisance piękne opowiastki.

Piosenka "Śmigus dyngus" - śpiewają wszyscy.
Życzenia na Święta.
Wiersz p.t. "Wielkanoc" w wykonaniu trojga dzieci.

Dziecko I
Wśród pisanek i strojnych palemek,
Wśród święconek w koszach wiklinowych
Zmartwychwstanie Jezusa na ziemi
Przypomina baranek cukrowy.
(dziecko unosi baranka do góry)

Dziecko II
Nowe życie w przyrodzie nastaje,
Czego jajko symbolem jest trwałym.
Jajkiem więc dzielimy się nawzajem,
Bo tak każe obyczaj prastary.
(dziecko unosi talerz z pisankami)

Dziecko III
A życzenia składamy najmilsze,
Takie szczere i takie serdeczne.
Nie zapomnij ich złożyć najbliższym.
Niech uśmiechy zakwitną świąteczne.
(wszystkie dzieci podają sobie ręce i składają wzajemnie życzenia)
Podziękowanie za udział w uroczystości.

Literatura:
1. R. Przymus - Inscenizacje pełne radości dla klas 1-3
2. E. Lipska - Muzyka 2
3. L. Jankowska, D. Wasilewska - Muzyka 3
4. H. Dobrowolska, A. Konieczna - Wesoła szkoła - podręcznik kl.2 cz.3