My dzieci mamy swoje prawa

Metody: podające, problemowe, poszukujące, ekspresyjne, praktycznego działania, aktywizujące

Cele ogólne:
- nabywanie wiadomości o prawach dziecka ( utrwalenie poznanych
wcześniej praw),
- kształcenie umiejętności wyrażania uczuć i emocji,
- tworzenie atmosfery przyjaźni i życzliwości,
- rozwijanie inwencji twórczej,
- rozwijanie umiejętności współpracy w zespole.

Cele szczegółowe:
Dziecko:
- zna własne prawa,
- dostrzega potrzebę tworzenia praw i norm,
- potrafi formułować podstawowe powinności moralne,
- potrafi wyrażać emocje i uczucia,
- dostrzega potrzeby innych,
- myśli i działa empatycznie,
- tworzy atmosferę radości, przyjaźni i zaufania,
- aktywnie współpracuje z grupą.

Pomoce:
„O prawach dziecka” – wiersz M. Brykczyńskiego, „Lena chce mieć lalkę” – fragment „Opowiastek familijnych” B. Andrzejczuk, płyta z dowolną muzyką, napisy do globalnego czytania – prawa dziecka, odkrywanka obrazkowa, ilustracje przedstawiające różne stany emocjonalne, duże kostki do gry (jedna z cyframi), kartki, ołówki, pastele.


Przebieg:

1. Zabawa integracyjna „Ramię przy ramieniu”.
Stoimy ramię przy ramieniu
Możemy być wielcy w oka mgnieniu
Możemy być całkiem mali
Lecz nigdy nie będziemy sami!
Dzieci witają się wzajemnie przez podanie ręki.
Zawieszenie napisu PRAWO DO RADOŚCI

2. Słuchanie opowiadania B. Andrzejczuk „Lena chce mieć lalkę”
- ocena zachowania dziewczynki,
- rysowanie ołówkiem prezentu dla kolegi ( każde dziecko rysuje
tylko jeden element, w przerwie muzycznej podaje kartkę osobie po
prawej stronie).
Zawieszenie napisu PRAWO DO WŁASNOŚCI

3. Nazywanie stanów emocjonalnych na podstawie ilustracji. Kończenie zdania np.: Jestem smutny, gdy...
Czuję się szczęśliwy, ponieważ...
Boję się, gdy...
Jestem zły, ponieważ...
Czuję się zadowolony, gdy...
Jest mi wesoło, kiedy...
Zabawa ruchowa „Lustro” – wg klanzy (mowa ciała, mimika)
Zawieszenie napisu PRAWO DO WYRAŻANIA SWOICH UCZUĆ I MYŚLI

4. „Kostka”
Dzieci tańczą przy muzyce w dowolny sposób. W przerwie utworu:
- łączą się w grupy liczące tyle dzieci ile oczek wypadło na kostce
(o 2 więcej, o 3 mniej),
- zgodnie z pokazaną na kostce cyfrą dotykają podłogi tyloma
częściami ciała.
Zawieszenie napisu PRAWO DO NAUKI POPRZEZ ZABAWĘ

5. Pytanie problemowe Czy wiecie czym jest TPD? Dlaczego nie wiecie?
Wyjaśnienie znaczenia i zawieszenie napisu PRAWO DO NIEWIEDZY

6. Zabawa dydaktyczna „Pokaż ruchem to co przedstawia obrazek”. Pozostałe dzieci odgadują jaka rzecz jest ukryta na ilustracji.
„Zgadnij co to” – na plecach jednego z dzieci jest przypięty obrazek z prostym wyrazem, grupa cicho odczytuje i pokazuje ruchem treść, a osoba w środku odgaduje jaki wyraz ma przypięty na plecach.
Zawieszenie napisu PRAWO DO UPADKÓW (prób i błędów).

7. Słuchanie historii „O kotku, który szukał czarnego mleka” H. Bechlerowej . Rozmowa na temat szacunku i tolerancji. Pudełko z lusterkiem w środku – N zaprasza pojedynczo dzieci i w sposób bardzo tajemniczy pokazuje im najważniejszą osobę na świecie.
Zawieszenie napisu PRAWO DO BYCIA SOBĄ

8. Odczytanie praw zawieszonych na tablicy, zastanowienie się czym są prawa, kto ma swoje prawa, dlaczego potrzebne są prawa, czy są to wszystkie prawa dzieci?
Wysłuchanie wiersza M. Brykczyńskiego „O prawach dziecka”

9. Rysowanie na temat „Moje prawa” – kredki pastelowe, dzieci rysują piktogramy do poszczególnych praw.

10. Przesłanie iskierki przyjaźni

11. Zaproszenie do odpoczynku po zajęciach, bo dzieci mają również PRAWO DO ODPOCZYNKU – zawieszenie ostatniego napisu.