"Królewna Śnieżka"

„KRÓLEWNA ŚNIEŻKA”

Wróżka (śpiewa piosenkę): „Był sobie król...”
Narrator: W ogromnym zamku mieszkała złotowłosa królewna, którą wszyscy nazywali Śnieżką. Jej mama od dawna nie żyła, a tata król ożenił się z piękną lecz złą królową, bardzo zazdrosną o urodę młodej królewny. Królowa codziennie pytała czarodziejskie lustro, kto jest najpiękniejszy na świecie.
Królowa (pyta lustra): Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Lusterko: Tyś Królowo najpiękniejsza jest na świecie.
Narrator: Królowa była zadowolona, bo wiedziała, że lusterko tylko prawdę może powiedzieć. Tymczasem Śnieżka podrastała i z każdym dniem stawała się piękniejsza, a kiedy skończyła 7 lat była piękna, jak jasny dzień, piękniejsza nawet od królowej. Pewnego dnia królowa stanęła przed lusterkiem i zapytała:
Królowa: Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Lusterko: Królowo, jesteś piękna, jak gwiazda na niebie, ale Śnieżka jest tysiąc razy piękniejsza od Ciebie.
Królowa (wpada w złość): Ona jest najpiękniejsza na świecie! Wezwać mi leśnika z lasu! ( wchodzi leśnik) Zgładź mi tę Śnieżkę bo szkoda czasu, gdy spełnisz prędko swą rolę kata, wtedy zostanę wreszcie miss świata.
(Leśnik wychodzi ze Śnieżką))
Narrator: Ale ten leśnik miał miękkie serce i uwolnił w lesie Śnieżkę czym prędzej.
Leśnik: Uciekaj Śnieżko czym prędzej do lasu zanim macocha narobi hałasu.
( na scenę wchodzą zwierzęta leśne – muzyka z odgłosami lasu)
Narrator: Potem zajączek z miłą sarenką wskazali Śnieżce chatkę maleńką. Był to domek krasnali, co grudki złota zbierają w oddali. (Śnieżka wchodzi do domku)Stało w nim 7 małych łóżeczek i był tam wielki nieporządeczek. (Śnieżka zmęczona kładzie się w łóżeczku i zasypia)
(wracają krasnoludki, maszerują gęsiego i śpiewają piosenkę „My jesteśmy krasnoludki” )
Krasnoludek 1 : Kto siedział na moim krzesełku?
Krasnoludek 2 : Kto jadł z mojego talerzyka?
Krasnoludek 3 : Kto używał mojego widelczyka?
Krasnoludek 4 : Kto kroił moim nożykiem?
Krasnoludek 5 : Kto upił z mojego kubeczka?
Krasnoludek 6 : Kto wchodził do mojego łóżeczka?
Krasnoludek 7 : I w moim też ktoś leżał!
Krasnoludek 1 :Śpi w domu dziwna istota.
Krasnoludek 2 : To królewna, sprawa jest jasna.
Krasnoludek 3 :Królewnę trzeba prędko obudzić, żeby w tej bajce się nie nudzić.
( fragment melodii „Jak dobrze wstać”)
Śnieżka (budzi się) : Przepraszam was mili gospodarze, że weszłam tu bez pytania. Zła okrutna macocha kazała leśnikowi mnie zabić, ale on okazał się człowiekiem o dobrym sercu i darował mi życie. Chcę zostać z wami – proszę. Będę wam sprzątać i trzepać poduszki, będę wam smażyć z jagodami placuszki.
(krasnale krzyczą chórem) : Zgoda.
Krasnoludek 4: Śnieżka zostaje, będzie wspaniale!
(wszyscy tańczą i śpiewają piosenkę) „Podajmy sobie ręce”
(krasnoludki idą do pracy i śpiewają piosenkę) : „Hej , ho, hej ho do pracy by się szło....”
(Śnieżka tańczy i śpiewa piosenkę:
Choć mam rączki małe i niewiele zrobię posprzątam tę chatkę niech będzie weselej (bis) Choć w niej nieporządek i bałagan wielki ustawię garnuszki i zmyję rondelki (bis) Zamiotę izdebkę, wytrzepię serwetkę niech się ktoś raduje , że tu ład panuje (bis)
Królowa: Lustereczko, lustereczko powiedz przecie, kto jest najpiękniejszy na świecie?
Lusterko: Tyś piękna królowo jak gwiazdy na niebie, ale za lasami, ale za górami żyje Śnieżka z krasnalami tysiąc razy piękniejsza od ciebie.
Królowa: Co!!! Śnieżka co u krasnali za lasem mieszka! (przebiera się - w tle słychać muzykę – idzie do chatki krasnali) Witaj śliczna dzieweczko, kup od starej, biednej kobiety jabłka. Skosztuj, jakie smaczne!
(Śnieżka gryzie jabłko i upada)
Królowa (śmieje się głośno) : Nareszcie koniec z tą Śnieżką.
(Krasnoludki wracają z pracy przy melodii piosenki „Hej, ho hej, ho do domu by się szło...”)
Narrator: Wracają skrzaty z pieśnią na ustach, chcą zjeść placuszki a taca jest pusta. Po siedmiu buziach siedem łez kapało, chlipało siedem małych nochali w siedem chusteczek siedmiu krasnali.
(krasnoludki płaczą i kładą Śnieżkę na łóżku, obsypują kwiatami – w tle słychać smutną melodię)
(Melodia „Mały książe” – książe wjeżdża na koniu)
Książe : Nigdy dotąd nie widziałem tak pięknej dziewczyny! (książe całuje królewnę)
Królewna: Kim jesteś wybawco?
Książe: Jestem księciem, chcę żebyś została moją żoną.
Król: Moja królowo wypij ten nektar miłości i niech więcej w Tobie nie będzie złości.
Narrator: I zła królowa złość zgubiła i Śnieżkę polubiła. Książe uczynił Śnieżkę królową i żyło im się bardzo bajkowo.
( Melodia Mendelsona, wszyscy idą w orszaku)
( osoby: Śnieżka, królowa, król, książe, 7 krasnoludków, lusterko, leśnik, wróżka, sarenka, zajączek, narratorzy)