Scenariusz uroczystości związanej z dwusetną rocznicą urodzin Fryderyka Chopina "Opowieść o zbójcach"

Scenariusz uroczystości związanej z dwusetną rocznicą urodzin Fryderyka Chopina „ Opowieść o zbójcach”
w wykonaniu uczniów klasy III Szkoły Muzycznej

W opracowaniu wykorzystano tekst Marii Kędziorzyny
pt. ”Opowieść o zbójcach”

Prowadzący:
Witam serdecznie wszystkich gości, a szczególnie dzieci z klasy I i II. W tym roku obchodzimy dwusetną rocznicę urodzin Fryderyka Chopina, genialnego polskiego kompozytora. Z tej okazji uczniowie klasy III przygotowali dla was wiersze, piosenkę oraz przedstawienie o małym Fryderyku Chopinie.

1.Przedstawienie ważnych wydarzeń z życia F. Chopina.
• Fryderyk Chopin to najsłynniejszy polski kompozytor.
• Tworzył głównie muzykę fortepianową.
• Urodził się w 1810 roku w Żelazowej Woli.
• W Warszawie u stóp pomnika Fryderyka Chopina w parku łazienkowskim odbywają się koncerty w wykonaniu sławnych pianistów.
• Co pięć lat organizowane są w Warszawie konkursy Chopinowskie. Biorą w nich udział pianiści z całego świata.
• Fryderyk Chopin zmarł w 1849 roku w Paryżu.
• W kościele św. Krzyża w Warszawie znajduje się jego serce.

2.Piosenka F. Chopina pt. „Życzenie” w wykonaniu dziewczynek z klasy III.

3.Wiersz W. Chotomskiej pt. „W Żelazowej Woli”

4. Wiersz Cz. Janczarskiego pt. „Żelazowa Wola”

5.Przedstawienie o małym Frycku na podstawie tekstu M. Kędziorzyny
„Opowieść o zbójcach” w wykonaniu uczniów z klasy III.

Występują: narrator, pan Barciński (uczeń klasy III), Frycek (uczeń klasy III), pięciu chłopców (uczniowie klasy III), matka Frycka (uczennica klasy III),
trzy siostry Frycka (uczennice klasy III).

(Na scenie biegają, krzyczą, biją się chłopcy. Pan Barciński idzie przed sceną.)

Narrator czyta:

Pan Barciński szedł szybko- im wyżej, tym szybciej. Cała kamienica trzęsła się od krzyków i okropnego wrzasku. Zdawało się, że stary dom warszawski napadła gromada zbójców. Wreszcie dobiegł do drzwi i otworzył je. W dużym pokoju kotłowało się. Kilku chłopców pchało się, właziło na stół i spadało stamtąd na podłogę. Na stole piętrzyły się dwa krzesła,na których siedziało kilku innych chłopców i broniło się zaciekle przed tymi, co na dole. Jedni i drudzy krzyczeli, wyli, gwizdali.
(Przy oknie stoi Frycek.)
Z boku przy oknie stał szczupły chłopiec z jasnymi włosami. Nie brał udziału w walce, ale śmiał się serdecznie. Opiekun nie był zachwycony tą zabawą. Wołał coś głosem mocnym i srogim. Ale jego słowa przepadały i ginęły w potężnym wrzasku wojennym.
(Pan Barciński udaje, że krzyczy. Podbiega do Frycka.)
Szczupły chłopiec zanosił się od śmiechu. Pan Barciński podbiegł do niego. Chwycił go za rękę i szybko wyprowadził za drzwi. Drzwi zamknął. Chłopiec z jasnymi włosami był bardzo zdziwiony.

Frycek:
-Ja przecież nic...Sam pan widział.

Pan Barciński:
-Widziałem, widziałem, ale coś trzeba zrobić. Pomożesz mi?

Frycek:
-Spróbuję!

Narrator:
Frycek przebiegł przez pokój i otworzył drzwi do sąsiedniego salonu. Było w nim ciemno, tylko księżyc kładł słaby blask na lśniącym pudle fortepianu. Usiadł przy instrumencie. I uderzył kilka mocnych akordów.
(Frycek siada przy fortepianie i gra fragment Poloneza g- moll F. Chopina)
Nie zagłuszył wrzasków, ale przecież walczący usłyszeli go. Walka ucichła, a wówczas Frycek zawołał:
-Kto chce słuchać historii o zbójcach?

Narrator:
Wojownicy rzucili się ku drzwiom.

Chłopiec:
-Będziesz grał i opowiadał?

Frycek:
-Siadajcie!

Narrator:
Zmęczeni chłopcy siadali byle jak i byle gdzie: na fotelach, na dywanie, na kanapie... Powoli uciszało się.
(Chłopcy siadają wokół fortepianu.)
Frycek położył ręce na klawiszach i zaczął opowiadać:
-Banda zbójców wracała z wyprawy...
(Frycek opowiada i gra Polonez g- moll)
-Szli szybko, nierówno, bardzo się śpieszyli. Było wyraźnie słychać wiele kroków...
(W tym czasie pan Barciński wchodzi do salonu.)
-...Zbójcy weszli do lasu i ...

Narrator:
Kroki zbójców były teraz coraz cichsze i nie takie pośpieszne.

Frycek:
-...odetchnęli z ulgą. Wiedzieli, że tu już ich nikt nie znajdzie. Zaczęli sobie nawet podśpiewywać...
-...wreszcie doszli do jaskini i zwalili skarby na ziemię.

Narrator:
Brzęk! Upadły na ziemię srebrne misy dzbany, potoczyły się perły, rubiny i szmaragdy dźwięcznym deszczem.

Frycek (cichym głosem)
-Ognisko już się dopala...zbójcy się zmęczyli...kładą się spać. Milkną kroki. Wyraźnie słychać senne westchnienia i słaby brzęk...szelesty...ciszej i ciszej...
-Ogień zgasł...-szeptał Frycek.-Zbójcy śpią...Gdzieś daleko szemrze strumyk...

Narrator:
Muzyka brzmiała coraz ciszej, aż umilkła zupełnie. Frycek zsunął ręce z klawiatury. Wokół siebie usłyszał oddechy przeciągłe sapania. Wstał cichutko i wymknął się z salonu. W pierwszym pokoju naokoło stołu siedziały siostrzyczki i matka.

(Frycek podchodzi do matki i siostrzyczek.)
-Mamo- szepnął tajemniczo- Proszę iść za mną. Coś pokażę.

(Pani Chopinowa bierze lichtarz, siostry wstają i idą do salonu.)

Frycek:
-To uśpieni zbójcy.

(Na podłodze wokół fortepianu leżą i śpią chłopcy, pan Barciński chrapie na krześle. Dziewczynki chichoczą, matka uśmiecha się. Frycek podchodzi do fortepianu i mocno uderza w klawisze. Uśpieni zbójcy zerwali się na równe nogi. Trzy siostrzyczki głośno się roześmiały, ale najgłośniej śmiał się sam Frycek.
Wszyscy stają przy fortepianie, a Frycek jeszcze raz gra Poloneza g- moll.)

6.Walc as dur F. Chopina na fortepianie w wykonaniu uczennicy klasy II Szkoły Muzycznej II stopnia.

7.Etiuda Ges dur oraz Etiuda e-moll F. Chopina na fortepianie w wykonaniu uczennicy klasy VI Szkoły Muzycznej II stopnia.

Prowadzący:
To już wszystko, co dla was przygotowaliśmy. Mam nadzieję, że Wam się podobało i chociaż trochę przybliżyliśmy wam postać wielkiego polskiego kompozytora Fryderyka Chopina.