Scenariusz przedstawienia na zakończenie nauki w szkole podstawowej - klasa V i VI

SCENARIUSZ PRZEDSTAWIENIA NA ZAKOŃCZENIE NAUKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ - KLASA VI i V

( Przy tworzeniu tego scenariusza wzorowałam się na innych znanych zamieszczanych tekstach.)

Przebieg uroczystości:

Pożegnanie przygotowane przez uczniów kl.VI

Uczeń klasy VI:
Po raz ostatni zadźwięczał dzwonek -
Śpiew, oklaski i wrzawa.
A potem nagle wszystko zapada
W ciszę tak wielką,
Że tylko słychać, jak brzęczy za szybą
Samotnej muchy skrzydełko.
I już po wszystkim. I już składamy
pióra, zeszyty i książki.
Więc żegnaj, szkoło! Już milczy teraz
Klasa i pusty korytarz.
Szkoło! Już nigdy nas nie powitasz!

Baczność!!!
Do hymnu! - (odśpiewanie hymnu państwowego)
Spocznij.
Uczeń I:
Panie Dyrektorze, Drodzy nauczyciele, pracownicy szkoły i zaproszeni goście, Kochani Rodzice, koleżanki i koledzy. W imieniu uczniów klas VI witam wszystkich na dzisiejszej akademii. Ma ona wyjątkowy charakter. Jest to nasz ostatni dzień w szkole podstawowej. W szkole, która była naszym drugim domem, w której czuliśmy się potrzebni, ważni, doceniani, a u Was - drodzy nauczyciele- znajdowaliśmy życzliwość i zrozumienie.
Uczeń II:
Przyszedł jednak czas "odlotu" a zatem czas pożegnań. Przed nami gimnazjum, nowi koledzy i koleżanki, nowe przedmioty, nowy, nieznany świat. Życie będzie stawiało przed nami coraz to nowe problemy, których rozwiązanie będzie trudniejsze. Z każdym dniem będziemy wchodzić w świat ludzi dorosłych, kolorową krainę dziecięcych marzeń przesłoni szara mgła codzienności.

Uczennica mówi: „Czas rozpocząć widowisko, bo wakacje bardzo blisko.”
Uczeń III: Pożegnanie szkoły podstawowej i odejście do gimnazjum wydawałoby się łatwą sprawą, ale dziś już wiemy, że wcale tak nie jest. Sporo jest różnych szkół na świecie, ale takiej jak nasza, nigdzie nie znajdziecie. Tu zostają nasi przyjaciele, koledzy i znajomi. Tu pozostaną pierwsze sukcesy i porażki, zdarzenia wesołe i smutne. Dziś żegnamy, przepraszamy i dziękujemy!
Tekst „Starsi uczniowie”- wykonywany przez uczniów, 1 recytuje zwrotki , pozostali, na melodię „Starsi panowie dwaj”, śpiewają refren.
„Nadszedł dzień, gdy w naszej ukochanej szkole
zezwolono nam na żarty i swawole.
A że dzień się taki zdarza tylko raz,
Posłuchajcie więc kochani dzisiaj nas.
Ref.: Starsi uczniowie, starsi uczniowie, starsi uczniowie dwaj,
Choć pusto w głowie
I marne zdrowie,
To w sercach ciągle maj...
W naszej szkole rozwijają się zdolności,
Tu się nigdy na nikogo nikt nie złości,
Czemu więc kolego drogi czujesz lęk,
Gdy szkolnego dzwonka rano słyszysz dźwięk?
Ref.: Starsi ...
W naszej szkole najłatwiejsze są klasówki.
Wiedza co dzień sama wchodzi nam do główki.
Czemu więc, kolego drogi, marszczysz brew,
Gdy masz iść na lekcję inną niż w-f?
Ref.: Starsi....
W naszej szkole rozwijają się talenty,
Kto tu wejdzie, czuje się jak wniebowzięty.
Czemu więc twojego ojca świerzbi dłoń
I siwieje niejednego belfra skroń?
Ref.: Starsi...
W naszej szkole najładniejsze są dziewczęta,
Nasza szkoła da ojczyźnie prezydenta,
Bo choć niewątpliwie ma troszeczkę wad,
Bez niej nudny byłby nasz uczniowski świat!
Ref.: Starsi...

Uczeń IV : Ktoś kiedyś powiedział, że życie jest jak bombonierka, nigdy nie wiadomo, co się komu
trafi. I nam zdarzały się różne przygody, jednym słowem „samo życie”.

Wszyscy śpiewają piosenkę z serialu „Samo życie”.

Nie przeczytasz o nim w żadnym z pism,
kolorowy film nie zwiedzie cię,
bo co w życiu najważniejsze jest,
w głębi twego serca zawsze rodzi się.
Czasem ma wspaniały gest,
Czasem sypnie piaskiem w oczy,
Takie właśnie jest samo życie,
Samo życie takie właśnie jest.
Samo życie, samo życie
Takie właśnie jest.

Uczennica:
Pierwszego września przed siedmioma laty,
kiedy jesienne kwitły jeszcze kwiaty,
mama za rękę mnie prowadziła,
abym tej szkoły próg przekroczyła.
Szeptałam wówczas
jej z niepokojem:
mamusiu zostań,
bo ja się boję.
Do drugiej klasy szłam już wesoło,
same znajome twarze wokoło;
a najważniejsze, że była z nami
najlepsza na świecie – nasza pani.
Kłopoty później różne bywały,
psoty czy waśnie, szkolne kawały;
to już za nami, to wszystko wczoraj:
dzisiaj rozstania nadeszła pora.
W niejednym oku
łza się zakręci –
Zostaniesz, szkoło,
W naszej pamięci.

Piosenka (M. Rodowicz) „Ale to już było”- wszyscy

1. Każdy chodził tu siedem lat i zostawił tu życia połowę.
Tu poznawał nieznany świat i tu wbijał wiedzę dogłowy.
Czasem trafił się jakiś bal albo seans niedozwolony,
Czasem podróż najlepszym z aut, częściej szare życie znudzone.
Ref.: Ale to już było i nie wróci więcej
I choć szkołę się skończyło, to tak dziwnie dziś łomoce nasze serce.
Ale to już było, znikło gdzieś za nami,
Choć w papierach nam przybyło,
To naprawdę wciąż jesteśmy tacy sami.
2. Na świadectwach legiony cyfr, co wstawiali nasi belfrowie.
A przed nami kolejny zryw, więc marzenia chodzą po głowie.
One lecą do innych szkół i mijają nieznane twarze,
Ale przecież za parę lat
To się wszystko fraszką okaże.
Ref.: Ale to już...

Uczeń I: Dzisiaj, kiedy wrócę ze szkoły, rodzicom świadectwo pokażę
I zaraz odpłynę w krainę wspomnień i marzeń.
Zapadnę w wielki sen uczniowski
I przywołam wszystkie radości i troski.
Uczeń II: A ja straty i zyski podsumuję,
Przecież świadectwo ukończenia szkoły podstawowej dzisiaj otrzymuję.
Uczeń III: Masz kolego rację,
Krótki rachunek sumienia i na wakacje.
Uczeń IV : Oj chyba tego rachunku tak szybko nikt z nas nie odwali.
Przypomnijmy sobie, cośmy narozrabiali.
Uczeń I: Ja nauczycielom szpileczki w krzesło wbijałem
I na efekt z niecierpliwością czekałem.
Uczeń II: Zamiast się uczyć - sypiałem
Z książką pod poduszką.
Uczeń III: A później za złe wyniki
Winiłeś swoje łóżko.
Uczeń IV: "Mowa jest srebrem, a milczenie złotem"
ten morał był dla mnie święty.
Kiedy mnie pytano
milczałem jak zaklęty.
Uczeń I: Gdzie woda nawet wniknąć nie chciała,
Ja zawsze swój nos wciskałam.
Uczeń II: Czy słoneczko grzało,
Czy też wietrzyk chłodził
kolega zawsze ostatni na lekcje przychodził.
Uczeń III: Mnie przed klasówką
zawsze szwankowało zdrówko.
Uczeń IV: Patrzcie, jak się te nasze dziewczyny w szkole ładnie uśmiechają....
Uczeń I: Widzisz coś w tym dziwnego?
My nie rozrabialiśmy kolego.
Uczeń II: Dziewczyny też nie rozrabiały,
Tylko sprawdziany i klasówki ciągle przekładały.
Dziewczynki z kl. V: Dzisiejszego niestety, nie uda się im przełożyć. Warunkiem otrzymania świadectwa ukończenia szkoły podstawowej jest złożenie egzaminu końcowego przed wszystkimi, którzy zgromadzili się na tej sali, aby Was pożegnać. Wolicie egzamin ustny, czy pisemny?
Uczniowie klasy VI: Żadnego!
Uczeń III: Dzisiaj? Przecież świadectwa już wypisane.
Dziewczynki z kl. V: Nie szkodzi, w każdej chwili mogą być zatrzymane.
Uczeń IV: To nauczyciele -dręczyciele.
Uczennica kl.V: Powtórz, bo nie zrozumiałam.
Uczeń IV: Przepraszam, ja tylko głośno rozmyślałem.
Uczennica kl.V: Wyciągnijcie, więc moje dziateczki po raz ostatni swoje karteczki.
Uczniowie kl.VI: Nieeee! Prosimy, w gimnazjum na pewno wszystko nadrobimy.
Uczennica kl.V: Zrozumcie, to jest zarządzenie i ja go już nie zmienię.
Uczniowie (chłopcy): Wolimy odpowiadać ustnie.
uczennice kl.VI: Nieee! Pisemnie.
Uczeń I: Cicho kujonie! Ustnie zawsze coś nawiniemy, a pisemnie, bez ściągawek - zginiemy.
Uczennica kl.: Co to jest węglowodan?
Uczeń II : Węgiel zamoczony w wodzie
Uczennica kl.V: Jakie znasz środki piorące?
Uczeń II: Pasek mojego taty
Uczennica kl. V: Gdzie leży Kanał Sueski?
Uczeń II: Nie wiem. W naszej telewizji kablowej takiego kanału nie mamy.
Uczennica kl. V: Kiedy była bitwa pod Grunwaldem?
Uczeń III: Na pewno jeszcze przed moim urodzeniem...
Uczennica kl. V: Jedynka!
Uczeń III: Nie zasłużyłem na jedynkę!
Uczennica kl.V: Masz rację, ale niższych ocen nie ma!

Uczennica kl.V: Co wiesz o jaskółkach?
Uczennica kl. VI:
To bardzo mądre ptaki. Odlatują, gdy tylko rozpocznie się rok szkolny.
Uczennica kl. V:
Kim chciałabyś zostać w przyszłości?
Uczennica kl.VI:
Żyrafą, żeby mnie tata nie mógł targać za uszy.

PIOSENKA POŻEGNALNA KLASY 6-TEJ [melodia: Wilki - Baśka] - wszyscy
1. Szósta klasa jest o.k (okej)
Chociaż czasem lubi rozrabianie
Lecz do uczniów z klasy tej
Efektywnie trafia też nauczanie.
Nasza pani fajna jest
Lecz największym stresem jednak był ten kwietniowy test
Ale rok kończy się
I wakacje będą wnet
A więc z tego cieszymy się
Ref. Ach, my szóstaki, uuuuu ?
Swą szkołę żegnamy,
Wspomnienia z tych czasów, uuuu
Dziś w świat zabieramy
2. Już gimnazjum czeka nas
Tam powoli dorastać będziemy
Pogłębimy wiedzę swą -
Dzięki belfrom prędko zmądrzejemy
Dzisiaj opuszczamy Was
Lecz wrócimy do Was myślą jeszcze niejeden raz
Przecież tu było nam
Zawsze wesoło tak
Zatęsknimy do Was, to pewny fakt
Ref. Ach, my ...
2.
Uczeń I: - Pragniemy z całego serca
Podziękować naszym nauczycielom
za to, że biegamy coraz śmielej.
Po ścieżkach wiedzy, ku przyszłym celom.
WSZYSCY - Dziś, dziękujemy Wam, Nauczyciele.
UCZEŃ I: Dziękujemy za naukę pisania i czytania.
I za "Kodeks zabraniania"
UCZEŃ II: Za tabliczkę mnożenia
I za bujne marzenia
UCZEŃ III: Za wędrówki w nieznane,
I za bitwy wygrane,
UCZEŃ IV: Za rozgrywki sportowe,
Za przyśpiewki ludowe
Uczennica kl.VI: I za piątki i szóstki,
Za minusy i plusy,
Za cenzurki z paskami,
I za wiem, umiem, chcę,
I za "kim być"? "jakim być"?
Za naukę "jak żyć"?

WSZYSCY-Dziękujemy!

Uczeń I: Zakończenie roku szkolnego to ważny moment w naszym uczniowskim życiu. Zamykają
się za nami drzwi jednej klasy, a otwierają drugiej. Podsumujmy więc wyniki pracy i
sporządźmy bilans sukcesów i porażek. Pierwszy utwór dedykujemy tym, którzy uczyli
nas języka ojczystego i odkrywali przed nami świat poezji i prozy.
Uczeń IV: Poznaliśmy wszyscy razem,
Że „Koń” tylko jest wyrazem.
Lecz „Koń ciągnie” – to już zdanie,
Chociaż proste niesłychanie.
- Chcę je rozwinąć – powiedział Daniel.
No i napisał: „Koń ciągnie sanie”.
Mateusz popatrzył, pokręcił głową
I zaczął pisać zdanie na nowo:
„Koń ciągnie sanie z wielkim hałasem
Po oblodzonej drodze pod lasem”.
-Więcej – rzekł Daniel- pisać się nie da,
Bo mi się właśnie skończyła kreda!
Dumny, że zdanie się rozwinęło,
Zręcznie zakończył kropką swe dzieło.
Na takich lekcjach czas miło płynie.
Kto mi to zdanie dalej rozwinie?
Uczeń II: W naszej pamięci na zawsze pozostanę ci, którzy uczyli nas tabliczki mnożenia, matematycznych reguł i wzorów. Niech wiersz rozjaśni wasze twarze, a w pamięci zachowajcie tylko dobre chwile z naszą klasą.
Uczennica kl.VI: Co to jest algebra? Pewno ktoś zapyta,
Po prostu rachunki lub matematyka
-A gdzie jest piosenka? Na następnej stronie.
Jeśli ktoś chce śpiewać, nikomu nie bronię.
Słabym zaś z tabliczki polecam gorąco-
Będą znać dwie liczby odtąd „śpiewająco”.
Na palcach nie liczę, ale zdarza to się,
Że człowiek zapomni „osiem razy osiem”.
Zapamiętaj wierszyk: „Kruki lubią sery,
Osiem razy osiem jest 64”.
Teraz idź do domu. Czołem, czuwaj, cześć!
Osiem razy siedem jest 56!

Uczeń I:
Następny utwór przeznaczamy dla tych, którzy pracowali z nami w klasach młodszych. Dla nich również mamy wielkie uznanie.
Szczególne zaś podziękowania kierujemy do naszych kolejnych wychowawców, którzy byli z nami na dobre i na złe, zawsze cierpliwi i wyrozumiali, uczyli nas i wychowywali.

Wszyscy: Wiele pięknych kwiatów znamy-
Tulipanów, róż i bzów.
I my dla Was dzisiaj mamy
Najpiękniejsze kwiaty słów.
Słowo „miłość” za wasze troski
Słowo „wdzięczność” za wasze trud
Dar to skromny, dar uczniowski
Prosto z serca, tak jak z nut.
Niech nam wszyscy dziś wybaczą,
Że byliśmy czasem źli
I z uśmiechem niech popatrzą,
Bo, co złego – to nie my.

Uczeń I: A teraz coś specjalnego dla tych, którzy uczyli nas biegać, skakać, grać w piłkę, zaś
naszemu panu od wychowania fizycznego zaraz wyjaśnimy, dlaczego nie
startowaliśmy w ostatniej olimpiadzie.

Uczeń II: Nie ruszyli z kraju na żadne zawody
Chłopcy, którzy rzadko używają wody.
Uczeń III: Mistrza w pchnięciu kulą też ominął lot,
Bowiem umie trafić tylko kulą w płot.
Uczeń II: Nie pojechał strzelec, bo ma złe wyniki,
Przy tablicy strzela tylko same byki.

Uczeń I: Dla pani, która uczyła nas przyrody i często pytała, dla pań od języków obcych my przygotowaliśmy dzisiaj pytania.

Uczennica kl.VI:
Czy rumianek jest rumiany?
Czy skrzyp skrzypi? Może wiecie?
Czy rozchodnik dla odmiany
Wciąż rozchodzi się po świecie?
Hello! Where are you from?
Czy statek to inaczej prom?
Prostitie, katoryj czias?
Kto odpowie? – Każdy z nas!

Uczeń I:
Ostatnie pytanie kierujemy do pana Dyrektora. Prosimy, aby spróbował zgadnąć „kto to może być?”
Uczeń II:
Nigdy się nie bił z chłopakami,
Nie ciągnął dziewcząt za warkocze,
Na spacer chodził z rodzicami
I uczył się przez cały roczek.
„Przepraszam”- mówił i „dziękuję”
Nogi przed spaniem mył codziennie.
Z klasówek nigdy nie miał dwójek
I wiersze deklamował pięknie.
Uczeń III:
Nie „ściągał” i nie podpowiadał,
Nie hałasował, siedział prosto,
Nie mówił „znowu tyle zadał!”-
A w domu się nie kłócił z siostrą.
Przed kolegami się nie chwalił,
Robił gazetki, śpiewał w chórze,
Jak było chłodno, nosił szalik,
I nie przechodził przez kałuże.
Uczeń II:
Nie ślizgał się po korytarzach,
Stawał w szeregu, chodził w parach,
Wszystkich śniadaniem swym obdarzał
I nigdy nie był na wagarach.
-Jak się nazywa?- zapytacie.
-Ten chłopiec zwie się IDEAŁEM.
Uczeń I:
Nigdy takiego nie widziałem.

Pożegnanie klasy VI przygotowane przez uczniów kl.V

„POŻEGNALNA” piosenka - wszyscy
Nie tak dawno żeśmy się poznali,
a już pożegnania nadszedł czas.
Tyle żeśmy z sobą przeżywali,
a dziś już wspomnienia łączą nas.
Ref: My dziś z piosenką pożegnamy was,
niech ta piosenka stale łączy nas.
Gdy usłyszcie tej melodii ton,
niech w sercach waszych radość budzi on.
I choć w życiu przyjdą chwile smutne,
i choć w życiu przyjdą chwile złe.
My wspominać was będziemy mile,
pozdrowienia wam przesyłać swe.
Ref: My dziś.........

Uczennica I: Drogie koleżanki i koledzy! W ten uroczysty nastrój pożegnania pragniemy się również włączyć i my uczniowie klasy piątej. Życzymy Wam radości i samych sukcesów w odkrywaniu nowych tajemnic, a do wymarzonej przyszłości niech wiodą Was same proste drogi.
Ponad połowa waszego dotychczasowego życia związana jest ze szkołą. Przekroczyliście szkolne progi 1 września 2004 roku. Był to wasz pierwszy krok w podróży.

Uczennica II: Bardzo szybko okazało się, że chodzenie do szkoły ma swoje dobre strony. Można tu było wesoło bawić się w grupie koleżanek i kolegów. To właśnie w szkole rodziły się pierwsze przyjaźnie i sympatie. Niektóre z nich przetrwały próbę czasu i towarzyszą wam nadal.
Szybko uczyliście się czytać i pisać. Wielkim przeżyciem było dla was ślubowanie klasy pierwszej i pasowanie na ucznia. Zaczęliście korzystać z biblioteki. Możliwość samodzielnego czytania książek otworzyła przed wami nowy, kolorowy świat.

Uczennica III: Klasa II to dla wielu wspomnienia związane z pierwszą komunią świętą: pierwszy w życiu egzamin, pierwszy garnitur, pierwsza suknia jak marzenie.
W klasie III czuliście się już bardzo swobodnie. Poznaliście przecież wiele tajników szkolnego życia. Jako wasi młodsi koledzy patrzyliśmy na was z podziwem i. ...zazdrością.
Klas IV to początek kolejnego etapu edukacyjnego. Panią, która uczyła was dotychczas wszystkiego, zastąpili nauczyciele różnych przedmiotów. Byliście już jednak doświadczonymi uczniami - szybko dostosowaliście się do nowych wymagań.

Uczennica I: W klasie V zazdrościliście szóstoklasistom, którzy opuszczali szkołę, by rozpocząć naukę w gimnazjum. Poza tym chyba nic ciekawego - no, może trochę więcej nauki lub jakaś rodząca się sympatia.

Uczennica II: Klasa VI zaskoczyła was ogromem wiadomości i umiejętności, które trzeba było zdobyć. W drugim półroczu zmobilizowaliście jednak wszystkie siły, by świadectwo ukończenia szkoły podstawowej było jak najlepsze. Bywało, że chcieliście podkreślić swoją dorosłość. Nie zawsze było to miłe i rozsądne.

Uczennica I: Dlaczego przypominamy to wszystko? Otóż wraz z przekroczeniem progów gimnazjum zamknie się za wami pewien okres życia, okres najpiękniejszy i jeszcze beztroski - czas dzieciństwa.

Uczennica III: - Na zakończenie gratulujemy Wam ukończenia szkoły. Jesteście wolni i szczęśliwi.
Chcielibyśmy życzyć Wam samych piątek i szóstek w dalszej nauce. Życzymy Wam, by
każda nowo zawarta przyjaźń okazała się szczera i wierna. Nowi nauczyciele niech będą
wyrozumiali i sprawiedliwi. Mamy nadzieję, ze będziecie wracać myślami do lat szkolnych,
do naszych wspólnych dni.

Wszyscy tworzą krąg i żegnają się piosenką na melodię "Ogniska już dogasa blask"

Razem: I. Już wspólnej drogi pryska czar,
ostatni uścisk rąk,
niech serca nasze grzeje żar,
najmilszych wspomnień krąg.

Ref. Kto raz przyjaźni poznał smak,
nie będzie trwonił słów.
Choć wiemy – będzie nam Was brak,
do zobaczenia znów.

II. Niech zawsze przyjaźń nasza trwa,
co połączyła nas,
nie pozwolimy, by ją starł
nieubłagany czas.

Ref. Kto raz przyjaźni poznał smak,
nie będzie trwonił słów.
Choć wiemy – będzie nam Was brak,
do zobaczenia znów.

Uczeń I -Musicie wiedzieć, że „Najdalej zajdzie ten człowiek, który wie gdzie idzie”. Dlatego
wręczamy Wam symboliczny bilet do gimnazjum i życzymy powodzenia.
(Wręczenie biletów i maskotek)