Promocja zdrowia u dzieci w wieku przedszkolnym

Podniesienie poziomu świadomości w zakresie promowania zdrowia stanowi jeden z kluczowych warunków upowszechniania zdrowych stylów życia. Jest to możliwe dzięki zwiększeniu skuteczności edukacji zdrowotnej dzieci.
Zdrowie dziecka jest podstawowym warunkiem pomyślnego procesu wychowawczego. Dzieciństwo to okres w życiu człowieka, w którym kształtują się jego postawy determinujące aktualne i przyszły zachowania dotyczące zdrowia. Utrwalone wówczas przyzwyczajenia i nawyki decydują o jego późniejszym stylu życia. Dlatego edukację zdrowotną należy rozpoczynać jak najwcześniej wspólnie z rodzicami.
Edukacja zdrowotna jest to proces, w którym dzieci nabywają umiejętności dbania o zdrowie własne i społeczności, w której żyją. Jest podstawowym prawem, powinna być więc obecna na co dzień w ich życiu. Upowszechnianie wiedzy o właściwych zachowaniach zdrowotnych jest istotne, lecz ważniejsze wydaje się promowanie i kształtowanie zdrowego stylu życia już od najmłodszych lat.
Celem edukacji zdrowotnej jest przygotowanie dziecka do tego, aby było niezależnym, zdrowym i twórczym obywatelem, pobudzenie pozytywnego zainteresowania sprawami zdrowia. To również kształtowanie świadomości i rozumienia zdrowia, wiedzy o zdrowiu, czynnikach zwiększających potencjał zdrowia lub zagrażających zdrowiu. W edukacji zdrowotnej ważne jest kształtowanie prawidłowej postawy wobec zdrowia własnego oraz zdrowia innych ludzi, a także rozwijanie umiejętności niezbędnej dla kształtowania zachowań sprzyjających zdrowiu i radzenia sobie w nowych sytuacjach, podejmowanie własnych decyzji i wyborów.
Edukacja zdrowotna w przedszkolu opiera się na potrzebach zdrowotnych wychowanka, które zależne są od rozwoju dziecka.
Podejmowane działania powinny w dłuższej perspektywie wzbogacić wiedzę dzieci z dziedziny zdrowia, wykształcić u nich postawę prozdrowotną; umożliwić nabycie określonych umiejętności oraz przyswojenie prawidłowych przyzwyczajeń i nawyków higieniczno-zdrowotnych.
Edukacja zdrowotna to proces wzajemnie ze sobą powiązanych elementów, takich jak: wiedza o zdrowiu związana z funkcjonowaniem własnego organizmu, umiejętność zapobiegania i radzenia sobie w sytuacjach trudnych, wiedza i umiejętności związane z korzystaniem z opieki zdrowotnej, wiedza o czynnikach środowiskowych, społecznych i politycznych wpływających na zdrowie.
Celem edukacji zdrowotnej jest kształtowanie poczucia odpowiedzialności za zdrowie, wyposażenie dzieci w wiedzę i umiejętności, kształtowanie odpowiednich postaw i nawyków. Łączymy wiedzę i doświadczenie dziecka wyniesione z domu z tym, co powinno znać i umieć oraz rozumieć, kiedy wkroczy w dorosłe życie. Zwracając uwagę przedszkolakom na to, co zdrowe i bezpieczne, uczymy ich dbania o swoje dobre samopoczucie psychiczne, fizyczne i społeczne. Podczas podejmowanych działań dostarczamy wiedzę o zdrowiu, kształcimy czynne postawy wobec zdrowia i bezpieczeństwa, hartowania, kształtujemy prawidłową postawę i uczymy, jak dbać o zdrowie. Celem nauczyciela jest ukazanie dzieciom wartości zdrowia jako potencjału, jakim dysponują, kształtowanie odpowiednich postaw i nawyków wobec zabiegów zdrowotnych, które pozwalają zdrowie chronić, doskonalić i pomnażać.
Biorąc pod uwagę fakt, jak ważna jest promocja zdrowia w edukacji zdrowotnej dzieci w wieku przedszkolnym, postanowiłam opracować program, którego celem głównym jest: Ukazanie dzieciom wartości zdrowia jako potencjału, którym dysponują.

Cel główny:
Ukazanie dzieciom wartości zdrowia jako potencjału, którym dysponują.

Cele ogólne:
1. Propagowanie zdrowego stylu życia.
2. Nabywanie przez dzieci umiejętności dbania o zdrowie własne i społeczności, w której żyją.
3. Kształtowanie właściwej postawy wobec otaczającego środowiska.

Cele szczegółowe:
1. Wzbogacenie wiedzy dziecka z dziedziny zdrowia, wykształcenie u niego postawy prozdrowotnej.
2. Kształtowanie postaw i nawyków wobec zabiegów zdrowotnych pozwalających chronić zdrowie.
3. Wyposażenie dziecka w podstawowe wiadomości dotyczące zdrowia, zapoznanie z tym, co sprzyja i co zagraża zdrowiu.
4. Promowanie zdrowia fizycznego, wpływ aktywności ruchowej na dziecko.
5. Rozbudzenie zamiłowania do ruchu i sportu poprzez rozwijanie aktywności ruchowej.
6. Kształtowanie umiejętności zapobiegania i radzenia sobie w sytuacjach trudnych, bezpieczeństwo w życiu codziennym.
7. Przekonanie o konieczności dbania o środowisko, w którym żyjemy.

Propagowanie zdrowego stylu życia, nabywanie przez dzieci umiejętności dbania o zdrowie własne i społeczności, w której żyją a także kształtowanie właściwej postawy wobec otaczającego środowiska to działania podjęte na rzecz promocji zdrowia w przedszkolu. Aby podejmowane działania były skuteczne i przynosiły oczekiwane rezultaty, stosowałam odpowiednie metody pracy wychowawczo-dydaktycznej:
1. Metoda organizowania środowiska edukacji zdrowotnej:
- dbałość o czystość i estetykę środowiska,
- organizowanie życia codziennego.
2. Metoda informowania:
- opis,
- opowiadanie,
- pogadanka.
3. Metoda zachowań korzystnych dla zdrowia:
- stawianie wymagań,
- współzawodnictwo indywidualne i zespołowe,
- inspirowanie do podejmowania działań prozdrowotnych.
4. Metoda utrwalania pożądanych zachowań zdrowotnych.

Metody te służyły do nabywania umiejętności i przekształcania ich w nawyki, które zapewnią ochronę i wzmocnią zdrowie na całe życie. Kształtowały pozytywne postawy wobec środowiska, czym pośrednio wpływały na dobre samopoczucie i stan zdrowia społeczeństwa.
Na ogólny rozwój dziecka wpływa wiele czynników: czynniki genetyczne, środowiskowe, styl życia i aktywność własna.
Największy wpływ na rozwój dziecka mają warunki, w jakich ono żyje. Nie zawsze jednak warunki sprzyjają zdrowiu i prawidłowemu rozwojowi dziecka, ponieważ skłaniają do ograniczenia ruchu, a potrzeba ruchu u dzieci w wieku przedszkolnym jest szczególnie duża, a wręcz niezbędna.
Systematycznie prowadzone przeze mnie ćwiczenia rozwijające doskonaliły takie cechy motoryczne jak: szybkość, siłę, zwinność, wytrzymałość, uczyły sprawności ruchowej w biegu, skokach, wspinaniu, rzutach i chwytach. Kształtowały również wartościowe cechy charakteru takie jak: odwaga, samodzielność, wytrwałość, gotowość do niesienia pomocy, ambicja, umiejętność kolektywnego działania i pokonywanie trudności.
Okres wczesnego dzieciństwa jest szczególnie kształcący dla rozwoju motorycznego dziecka, dlatego troska o jego prawidłowy rozwój fizyczny jest działaniem na rzecz szeroko pojętego zdrowia fizycznego, psychicznego i społecznego. Dobry stan zdrowia warunkuje prawidłowe przystosowanie się do środowiska społecznego. Dobre samopoczucie i odporność organizmu umożliwiają systematyczne uczęszczanie do przedszkola, a także ułatwiają zabawę i naukę. W ciągu całego roku organizowałam dzieciom różnorodne zabawy ruchowe, wykorzystując zróżnicowane metody (metoda W. Scherborne'a, ćwiczenia P. Dennisona, podkład muzyczny: muzykę dyskotekową i poważną do ćwiczeń oddechowych i relaksacyjnych). Dzieci z mojej grupy uczestniczyły w turnieju sportowym „Mikołajki na sportowo” zorganizowanym przez dyrekcję Szkoły Podstawowej Nr 3 i w zawodach sportowych „Walentynkowe zmagania dla dobra serca”, podczas których pokonywały tory przeszkód, brały udział w slalomie, biegach z przeszkodami, przeciąganiu liny. Aby rozbudzić zamiłowanie do ruchu i sportu, organizowałam dzieciom zabawy ruchowe na świeżym powietrzu, budząc w nich przekonanie, że świeże powietrze służy zdrowiu, chroni przed zaraźliwymi chorobami i hartuje organizm.
Ważnym elementem rozwoju dziecka jest kontakt z naturą. Intensywnie rozwijające się fizycznie i umysłowo dziecko w wieku przedszkolnym jest ciekawe świata. Chce badać, poznawać, odkrywać i poszukiwać. Do takich działań potrzebuje większej niż dom przestrzeni. Tę przestrzeń stwarza mu środowisko przyrodnicze, np. łąka, las, park, skwer. Przedszkole, wychodząc naprzeciw potrzebom poznawczym dziecka, codziennie organizuje kontakt bezpośredni lub pośredni ze środowiskiem przyrodniczym. Edukacja ekologiczna, poprzez liczne spotkania dziecka z przyrodą, ma prowadzić do nabywania przez dzieci świadomości, że wszystko w naturze jest ostatecznie ze sobą powiązane.
Aktywność ruchowa to nie tylko zabawy i ćwiczenia ruchowe, to również umiejętność spędzania i organizowania sobie czasu wolnego w formie aktywnej: spacery, wycieczki, sport. Zauważyłam, że dzięki przebywaniu na świeżym powietrzu dziecko odpręża się psychicznie i fizycznie. Wiele spacerów i wycieczek umożliwiło dzieciom poznanie osobliwości przyrody, relaks oraz odpoczynek fizyczny i psychiczny.
Bardzo ważne w wieku przedszkolnym jest zapobieganie wadom postawy. Piętnaścioro dzieci z wadami postawy uczestniczyło w ćwiczeniach korekcyjnych prowadzonych przez specjalistę.
Ruch jest podstawowym bodźcem rozwojowym, jest przejawem życia, środowiskiem do eksperymentowania i poznawania świata. Aktywność ruchowa służy wytworzeniu u dzieci przyzwyczajenia do uprawiania gimnastyki, czynnego wypoczynku i rekreacji. Ruch jest skuteczny, gdy jego częstotliwość i intensywność są adekwatne do predyspozycji i możliwości organizmu dziecka na danym etapie.

Propagowanie zdrowego stylu życia to jednocześnie dbanie o higienę. Higiena dzieci w edukacji w wieku przedszkolnym rozpatrywana jest głównie w kontekście wpływu najbliższego środowiska na dziecko. Treści dotyczące higieny odnoszą się do troski o własne ciało, poznawanie podstawowych zasad racjonalnego odżywiania i aktualnych zagrożeń dla zdrowia oraz przestrzegania zasad higieny osobistej i najbliższego otoczenia. Dzieci wiedzą, że lekceważenie podstawowych zasad higieny może być przyczyną wielu chorób. Przedszkolaki z grupy wiedzą, dlaczego trzeba dbać o czystość, wiedzą, jak często w ciągu dnia trzeba myć ręce i dlaczego. Przekonanie o konieczności przestrzegania zasad higieny osobistej wymagało codziennej systematycznej pracy w grupie. Dbając o higienę osobistą, musimy pamiętać również o dbałości o higienę otoczenia, czystość i ład wokół dziecka, dlatego starałam się wytłumaczyć dzieciom, jak ważna jest dbałość o czystość zabawek i miejsc do zabawy, jak ważne jest wykonywanie czynności higienicznych (przyswajanie nawyku zasłaniania ust i nosa podczas kichania i kaszlu, nie stykanie się bezpośrednio z osobą zaraźliwie chorą, nie korzystanie z przedmiotów osobistego użytku należących do innych, rozumienie szkodliwości niewłaściwego zachowania się, „niebezpiecznej zabawy” - umieszczania ciał obcych w ustach, uszach, nosie). Dbałam o to, by dzieci przestrzegały zasady „mówimy umiarkowanym głosem” w trakcie zabaw dowolnych i organizowanych przez nauczycielkę.

Bardzo ważnym hasłem programu było również przekonanie dzieci o konieczności korzystania z opieki zdrowotnej i podkreślenie znaczenia zawodu lekarza dla zdrowia. Dzieci z grupy wiedzą, do kogo zwrócić się w razie kłopotów ze zdrowiem (lekarz, pielęgniarka, stomatolog) i rozumieją konieczność opanowywania lęku przed zabiegami leczniczymi. Zdają sobie sprawę z potrzeby stosowania profilaktyki zdrowotnej - uczestniczą w okresowych badaniach zdrowia, poddają się szczepieniom ochronnym. Przedszkolaki wiedzą, że lekceważenie tych zasad może być przyczyną wielu chorób. Chcąc bardziej uwidocznić ten problem, zorganizowałam spotkanie z pielęgniarką i wyjście do gabinetu stomatologicznego. Podczas spotkania z pielęgniarką dzieci poznały podstawowe zasady udzielania pierwszej pomocy, sposoby zachowania się podczas sytuacji zagrażających zdrowiu, miały możliwość wykonywania ćwiczeń na fantomie, wszystkie otrzymały certyfikat oraz książeczki do kolorowania związane z tematem. Spotkanie w gabinecie dentystycznym pozwoliło na poznanie sprzętu i rodzajów zabiegów stomatologicznych. Dzieci wiedzą, że codzienne dbanie o higienę jamy ustnej czyli systematyczne mycie zębów, zapobiega próchnicy. Asystentka stomatologa wręczyła każdemu dziecku tubkę pasty do zębów oraz kolorowe książeczki związane z tematem „Dbamy o zęby”.
Dzieci z grupy rozumieją znaczenie uregulowanego rozkładu dnia dla zdrowia człowieka, wiedzą, jak ważne jest regularne spożywanie posiłków, przestrzeganie niezbędnych dla organizmu godzin snu i pobyt na świeżym powietrzu. Staram się, by dzieci codziennie przebywały na powietrzu - w ten sposób hartujemy organizm, zapobiegamy infekcjom, dostarczamy tlenu, wzmacniamy siły i chęć do życia.
Na prawidłowy rozwój dziecka, jego zdrowie, sprawność fizyczną i umysłową decydujący wpływ wywiera sposób odżywiania. Nieprawidłowe żywienie może spowodować zaburzenia we wzrastaniu i dojrzewaniu, może być przyczyną mniejszej sprawności fizycznej oraz powstawania niektórych chorób. Bardzo ważne było wyposażenie dzieci w podstawowe wiadomości dotyczące zdrowia, zapoznanie z tym, co sprzyja i co zagraża zdrowiu. Dzieci rozumieją potrzebę prawidłowego żywienia (witaminy, składniki mineralne), często spożywają warzywa i owoce, biorą udział w przygotowywaniu zdrowych posiłków (surówki, sałatki, soki), chętnie spożywają jogurty i przetwory mleczne. Przedszkolaki potrafią zachować umiar w jedzeniu słodyczy, chipsów, piciu coca-coli, spożywaniu posiłków typu „fast food”. Kształtowanie nawyku zdrowego odżywiania się wymaga codziennej, systematycznej pracy. Realizacja hasła przebiega podczas posiłków, poczęstunków z okazji urodzin oraz podczas innych sytuacji edukacyjnych, które w sposób naturalny kształtują u dzieci właściwe umiejętności, przyzwyczajenia i nawyki prozdrowotne.
Dbając o to, by przedszkolaki rozumiały potrzebę prawidłowego żywienia i opanowały umiejętność kulturalnego spożywania posiłków, oddziaływałam na nich różnymi metodami. W edukacji zdrowotnej obecności środków dydaktycznych sprzyjają takie cechy dzieci jak: skłonność do naśladowania, identyfikowanie się z bohaterami literackimi, wrażliwość emocjonalna, ciekawość świata.
Oddziaływanie utworów literackich, piosenek, ilustracji o treściach dotyczących higieny, aktywności ruchowej wzbogaca i poszerza wiedzę oraz osobiste doświadczenia dziecka, ułatwia zrozumienie, a także zaakceptowanie przekazywanych rad, zakazów i nakazów związanych z troską o zdrowie. Dzieci aktywnie uczestniczyły w programie „Kubusiowi przyjaciele natury”, brały udział w obchodach „Dnia marchewki” organizowanym przez Program Pierwszy Polskiego Radia.
Profilaktyka zdrowia powinna być postrzegana jako rozumienie znaczenia zdrowia w życiu człowieka oraz dbałość o zdrowie własne i społeczności, w których żyje. Dlatego bardzo ważne staje się kształtowanie właściwych, pozytywnych relacji między członkami rodziny i społeczności. Najważniejsze jest kształtowanie uczucia przywiązania do swojej rodziny jako podstawy zdrowia psychicznego i fizycznego. Dziecko z mojej grupy potrafi okazać uczucia w kontaktach z dorosłymi i rówieśnikami. Starałam się, by dzieci dostrzegały i rozumiały potrzeby innych członków rodziny np. opiekowanie się rodzeństwem, niezakłócanie spokoju osobom odpoczywającym, pomoc osobom starszym i chorym, by chętnie i czynnie uczestniczyły w życiu codziennym rodziny. Zachęcałam dzieci i rodziców do wzmacniania więzi rodzinnych poprzez wspólne przeżywanie radości, przyjemności oraz smutków (wspólne wycieczki poza miasto, spacery, wspólne zabawy, propagowanie wśród rodziców i dzieci zwyczaju codziennego czytania bajek). Budowaniu właściwych relacji między rodzicami i dziećmi sprzyjały wspólne uroczystości przedszkolne, zajęcia otwarte, a także współudział rodziców w konkursach plastycznych i aktywny udział w życiu grupy.
Kształtując pozytywne cechy charakteru u dziecka, zwróciłam uwagę na to, jak ważna jest troska o każdego człowieka, tolerancja i życzliwość wobec innych, zwłaszcza wobec osób cierpiących, starszych i niepełnosprawnych. Przedszkolaki rozumieją potrzebę pomagania osobom starszym i chorym, i potrafią dostrzec potrzeby innych ludzi. Dzieci okazują szacunek osobom starszym, akceptują „inność” dzieci chorych i niepełnosprawnych. Istotnym celem w realizacji programu było przyzwyczajanie do zgodnego współdziałania w grupie rówieśniczej i społeczeństwie. Każde dziecko w grupie zna swoje prawa i obowiązki, rozumie, że inni mają takie same potrzeby. Dzieci kulturalnie zwracają się do siebie, są bardzo opiekuńcze i koleżeńskie. Potrafią okazać współczucie i pomóc w sytuacjach, gdy komuś dzieje się krzywda.
Poznanie reguł współżycia w grupie pozwala na bezpieczną zabawę z rówieśnikami i bezpieczny pobyt dziecka w przedszkolu. Dzieci znają zasady bezpiecznego zachowania się w przedszkolu, orientują się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu, znają podstawowe zasady ruchu drogowego (spotkanie z policjantem, ze strażnikiem miejskim, udział w projekcie „Dziecko widoczne na drodze” oraz udział w programie „Żyj bezpiecznie”). Przedszkolaki rozumieją potrzebę zachowania ostrożności w kontaktach z osobami „obcymi”, znają zagrożenia płynące ze świata ludzi, roślin oraz zwierząt i starają się ich unikać. Dzieci wiedzą, do kogo zwrócić się o pomoc w trudnej sytuacji, znają numery telefonów policji, straży pożarnej, pogotowia ratunkowego i numer 112.
Bardzo ważnym celem programu było wyposażenie dzieci w podstawowe wiadomości dotyczące zdrowia i kształtowanie czynnej postawy wobec zagrażającego niebezpieczeństwa własnego i innych. Moi wychowankowie rozumieją zakaz zabawy zapałkami oraz zakaz zbliżania się do przedmiotów grożących oparzeniem, wiedzą, że nie mogą samodzielnie zażywać lekarstw i środków chemicznych. Starałam się pokazać dzieciom, jakie szkodliwe konsekwencje mogą mieć „nie przemyślane zachowania” czyli podstawianie nogi, upadek spowodowany odsunięciem krzesła, mocno rozbujana huśtawka itp. Dbałam o to, by dzieci przestrzegały zakazu prowokowania sytuacji zagrażających bezpieczeństwu i zdrowiu. Bezpieczny pobyt dziecka w przedszkolu to przede wszystkim zdrowe i bezpieczne środowisko przedszkola. Tworzy je budynek i teren przedszkola odpowiednio zagospodarowany, a także miłe, higieniczne i estetyczne otoczenie.
Na dobre samopoczucie dziecka, jego prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny bardzo duży wpływ wywiera atmosfera panująca w grupie, dlatego dbałam o zgodną współpracę z koleżankami. Wspólnie podejmowałyśmy działania sprzyjające zabawie, nauce i pracy. Dominowała troska o zdrowie, dobre samopoczucie dzieci, nauczycieli i pozostałych pracowników placówki. Przyjazna atmosfera towarzysząca dziecku w przedszkolu to wypadkowa kultury osobistej kadry pedagogicznej i personelu pomocniczego zatrudnianego w przedszkolu, styl życia i relacji z dziećmi, dlatego prezentowane przez wszystkich wzorce osobowe mają ogromne znaczenie.
Bardzo ważnym czynnikiem jest wdrażanie dzieci do dbania o czystość i ochronę środowiska jako środka mającego ogromny wpływ na stan zdrowia społeczeństwa. Realizując hasła programu promującego zdrowie, wdrożyłam do realizacji program ekologiczny „Kubusiowi przyjaciele natury”. W ramach tego projektu dzieci wzięły udział w wielu działaniach takich jak:
- Obchody Pierwszego Dnia Wiosny,
- Obchody Zielonego Dnia,
- Obchody Dnia Marchewki,
- Dzień Niebieski (Obchody Dnia Wody),
- Dzień Zielony.

Przedszkolaki wyruszyły na ,,Patrol ekologiczny” oraz odbyły wycieczkę do lasu. Dzieci uczyły się segregacji śmieci, tworzyły ,,Potwory Śmieciowe” oraz wykonały rzeźbę ,,Siatki Wariatki”. W innym działaniu założyły ,,Mini ogródek warzywny” oraz stworzyły „Kącik ekologiczny”. Dużo radości sprawił im konkurs na najzdrowsze i najbardziej kolorowe kanapki.
Do działań włączyłam także rodziców dzieci z mojej grupy. Wypełniali ankietę dotyczącą zachowań proekologicznych stosowanych w życiu codziennym. Celem było zachęcenie rodziców do włączenia się w działania zmierzające do ochrony natury. Wyniki tego badania opracowałam i dołączyłam do sprawozdania .
Wraz z dziećmi z mojej grupy aktywnie uczestniczyłam w wykonywaniu zadań. Realizowałam zajęcia, których celem była nauka ochrony natury poprzez zabawę. Przedszkolaki nauczyły się, że chronić przyrodę mogą także dzieci i niejednokrotnie jest to łatwe zadanie. W zrozumieniu i zachęceniu do proekologicznych działań pomogły im symboliczne postacie oraz ich obrazkowe wizerunki zaproponowane przez autorów programu. Z łatwością rozpoznają je i nazywają. W trakcie zajęć dzieci wymieniały, jakie proste czynności mogą wykonywać, aby dbać o środowisko. Zapoznały się z symbolami oznaczającymi te czynności. Następnie otrzymały do domu tabelę zadań do zaznaczania wraz z rodzicami. Po tygodniu przyniosły ją do przedszkola, aby zaprezentować czynności, dzięki którym dbały o przyrodę. Dzieci zrozumiały, że troska o naszą planetę jest obowiązkiem każdego z nas.
Celem innego zadania było zwrócenie uwagi dzieci na problem rosnącej ilości odpadów, zaśmiecania środowiska i konieczności segregowania odpadów. Cykl zajęć dotyczący segregowania śmieci zakończyliśmy wykonaniem Potwora Śmieciowego. Dzieci wykonały potwora w formie pracy przestrzennej z rozmaitych butelek, pudełek, kartoników oraz innych artykułów. Wykonały piękne prace, z których urządziłam wystawę dla rodziców i innych dzieci.
Informacje dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa wplatałam w realizację różnorodnych tematów kompleksowych. Dzieci z mojej grupy wiedzą, że należy chronić każdy żywy organizm, przejawiają pozytywny stosunek do roślin i zwierząt w otaczającym środowisku. Cykl zajęć z edukacji zdrowotnej pozwolił na poznanie przyczyn zanieczyszczenia wody i powietrza. Dzieci nabrały przekonania, że woda i powietrze są niezbędnym czynnikiem do życia na Ziemi, poznały zagrożenia wynikające z zanieczyszczania wody i powietrza. Umieją oszczędzać wodę podczas zabiegów higienicznych i innych czynności.
Pojęcie ekologii przedszkolaki poznały również podczas akcji „Sprzątanie Świata”, w której czynnie uczestniczyły, podczas obchodów „Dnia Ziemi”, „Dnia Wody”, realizacji programu „Kubusiowi przyjaciele natury” i innych sytuacji edukacyjnych. Wychowankowie rozumieją konieczność sortowania odpadów wytwarzanych prze człowieka, umieją sortować śmieci do poszczególnych pojemników. Rozumieją potrzeby ograniczania ilości śmieci poprzez używanie opakowań wielokrotnego użytku. Dzieci chętnie uczestniczą w akcjach na rzecz ochrony środowiska, czynnie włączają się w zbieranie makulatury i zużytych baterii.
Popularyzacja ochrony środowiska wśród przedszkolaków, wzrost świadomości odnośnie ochrony natury, ukazanie dzieciom piękna przyrody oraz nauczenie ich, jak ją szanować i chronić, pozwoliły na rozwój kreatywnego myślenia, samodzielności i podejmowania inicjatyw.
Edukacja i kultura zdrowotna są niezmiernie ważnym zagadnieniem w każdym społeczeństwie; od niej bowiem zależy poziom i stan zdrowia ludności. Im wyższy poziom świadomości zdrowotnej, tym szczęśliwsze i bogatsze społeczeństwo, dlatego też edukację zdrowotną należy rozpocząć jak najwcześniej, aby efekty jej stały się widoczne. Zdrowie było i jest jedną z najważniejszych wartości każdego człowieka. W nim upatrujemy podstaw naszych sukcesów w życiu codziennym i zawodowym, dlatego już od najmłodszych lat należy rozwijać u dzieci postawy prozdrowotne i umiejętności, które stają się podstawą dalszych pozytywnych zachowań. Potencjał zdrowotny, jaki zdobędą w dzieciństwie, determinuje w znacznym stopniu zdrowie i jakość dalszego życia.

Efekty:
- Dziecko rozumie i przestrzega konieczności codziennych zabiegów higienicznych,
- Dziecko przestrzega porządku i ładu wokół siebie,
- Dziecko chętnie uczestniczy w ćwiczeniach gimnastycznych,
- Dziecko wie, że musi dbać o prawidłową postawę ciała,
- Dziecko wie, że ruch na świeżym powietrzu to zdrowie,
- Dziecko zna różne formy aktywnego wypoczynku,
- Dziecko rozumie szkodliwość wielogodzinnego korzystania z komputera oraz oglądania telewizji,
- Dziecko wie, jak wyrażać swoje stany emocjonalne w sposób społecznie akceptowany,
- Dziecko zna zasady bezpiecznego zachowania się w przedszkolu,
- Dziecko zna reguły współżycia w grupie,
- Dziecko zna podstawowe zasady ruchu drogowego,
- Dziecko wie, do kogo zwrócić się o pomoc w razie zgubienia się w tłumie,
- Dziecko potrafi znaleźć wyjście z określonej trudnej sytuacji,
- Dziecko rozumie potrzeby prawidłowego żywienia,
- Dziecko unika niebezpieczeństw zagrażających jego zdrowiu,
- Dziecko chętnie i czynnie uczestniczy w codziennym życiu rodzinnym, rozumie potrzeby innych członków rodziny,
- Dziecko zna swoje prawa i obowiązki,
- Dziecko wie, że należy chronić każdy żywy organizm,
- Dziecko zna przyczyny zanieczyszczania wody i powietrza,
- Dziecko chętnie uczestniczy w akcjach na rzecz ochrony przyrody i środowiska.