Czas najlepszym prezentem

Dziecko ze wszystkiego na świecie najbardziej potrzebuje miłości rodziców. Jeśli chcemy, by nasze dziecko wyrosło na szczęśliwego człowieka, musimy je po prostu kochać. A kochać, to znaczy dawać mu siebie, poświęcać czas i uwagę. Jak ogromne znaczenie w naszym życiu ma dom rodzinny wszyscy doskonale wiemy. Klimat domu naszego dzieciństwa pozostaje w pamięci i psychice na zawsze. Dom rodzinny jest jak ,,świątynia’’, to pierwsze i najważniejsze miejsce w życiu dziecka, które kształtuje wzorce, nawyki i charakter. Czas spędzony z najbliższą rodziną jest bardzo ważny. Dzieci potrzebują ciągłego zainteresowania i uznania ze strony matki i ojca. To one są naszym odbiciem, podążają naszym śladem, przyjmują nasze systemy wartości i wzorce postępowania. Czasami powinniśmy sięgnąć w głąb naszego ,,sumienia’’ i zadać sobie pytania: Czy rzeczywiście traktujemy dziecko jako poważnego i wrażliwego partnera? Czy poświęcamy mu odpowiednią ilość czasu?
Zmorą dzisiejszych czasów jest życie pod jednym dachem z zapracowanymi rodzicami. Stale zmieniające się warunki życia ludzi dorosłych nie pozostają bez wpływu na organizację dnia dziecka. Zapracowane mamy, późno wracający z pracy ojcowie, towarzyszący im pośpiech, nerwowość i niepewność powodują, że zbyt często pozostawiamy nasze dzieci ,,pod opieką telewizora’’. O tym, że nieodpowiednio dobrane do wieku dziecka programy telewizyjne oraz długie wpatrywanie się w szklany ekran przynoszą wiele złego, doskonale wiemy.
Największy problem współczesnych rodziców i ich dzieci to luka komunikacyjna, która tworzy się, ponieważ rodzice za dużo mówią i nie słuchają swoich dzieci. A zatem nauczmy się słuchać swoich dzieci. Mówmy mu o swoich uczuciach, dzielmy się z nimi swoimi przemyśleniami i przekazujmy mu swoje emocje.
Często jest tak, że rodzice w gonitwie między pracą, a domem sami ubierają i rozbierają swoje pociechy. Dodatkowo ograniczają samodzielność w czynnościach samoobsługowych, co wiąże się z hamowaniem aktywności dziecka w innych dziedzinach życia. Zapominając o tym ,że małe dziecko jest z natury bardzo aktywne. Niektórzy rodzice ograniczają, a nawet tłumią te aktywności, nie zaspakajają w ten sposób trzech potrzeb dziecka: działania, samodzielności i osiągnięć. Jeżeli rodzice nie pozwolą dzieciom na gromadzenie doświadczeń, nawet tych przykrych, może ono stać się osobą niezaradną i niesamodzielną, stale szukającą czyjejś pomocy. Ograniczanie zdobywania doświadczeń wywiera ujemny wpływ na samoocenę, na poczucie własnej wartości i własnych możliwości, a tym samym jest sprzeczne z troską o rzeczywiste dobro dziecka. Zatem zachęcajmy dziecko do podejmowania różnych działań, chwalmy za pomoc i w zaangażowanie w pracę na rzecz domu oraz innych ludzi. Chwalmy dzieci nawet za najmniejsze osiągnięcie, dostarczając w ten sposób motywacji zewnętrznej do dalszego działania.
Ten czas, który poświęcamy dzieciom da owoce w przyszłości. Powinniśmy nauczyć się słuchać naszych dzieci, poważnie traktować ich pytania, chociaż nie jest to wcale łatwe. Często wobec nich stajemy zaniepokojeni i zawstydzeni, dlatego trudnym dla nas wyzwaniem jest znalezienie na nie odpowiedzi. Wspólne zabawy z dziećmi, przygotowywanie posiłków, spacery, wspólne sprzątanie, czytanie bajek sprawia dzieciom dużo radości. Obok radości, jaką sprawia widok ojca budującego zamek z klocków lub mamy przygotowującej podwieczorek dla lalek, trzeba zauważyć ogromne korzyści, jakie płyną z takich kontaktów. Pamiętajmy, że dzieci bardzo lubią bawić się z rodzicami. Potrzebują ich obecności, a przede wszystkim bliskości. Dzieci w kuchni nie przeszkadzają, można się o tym łatwo przekonać włączając je do pracy. Powierzone zadania wykonują z radością, a przy okazji uczą się cierpliwości i wytrwałości w dochodzeniu do celu, estetyki sporządzania posiłków itp. Hartowanie ciała i przyjemność chodzenia po lesie i parku w rodzinnym gronie można połączyć z nauką – utrwalić nazwy drzew, kształtów liści, kolorów itp. Przyniesione do domu skarby przyrody mogą przydać się podczas wspólnie spędzonych wieczorów z dzieckiem. Powstałe z nich dzieła na pewno dadzą tyleż samo radości dzieciom, co uczestniczącym w ich powstawaniu dorosłym.
Bardzo ważne jest aby dzieciństwo każdego dziecka było pogodne i niczym nie zmącone. Miłość rodziców do dziecka powinna być wyrażona poświęconym mu czasem. Najbardziej nawet płomienne deklaracje miłości rodzicielskiej nie są w stanie zastąpić bycia razem. Warto inwestować w dziecko, troszczyć się i dbać o nie, zdobyć jego zaufanie, a nade wszystko dawać dobry przykład swoim postępowaniem. To nasza najlepsza inwestycja na dalsze lata.
Prawdziwie kochać swoje dziecko, to umieć wznieść się ponad własne doświadczenia, uczucia i traktować jego dobro jako coś ważniejszego od własnych małżeńskich zawirowań i emocji z tym związanych. Wychowanie dziecka to na pewno zadanie niosące wiele satysfakcji, pod warunkiem, że rodzice poznają prawa, zasady i prawidłowości nim rządzące oraz wyciągną z nich praktyczne wnioski
To właśnie dzięki aktywności dziecko wzbogaca psychikę, zdobywa doświadczenia, wchodzi w interakcje z innymi ludźmi, podejmuje złożone zadania, pełni coraz bardziej skomplikowane role społeczne, a tym samym zasadniczo wpływa na kształtowanie własnej osobowości.