Teatr Malucha - scenariusz spotkania w przedszkolu z rodzicami i bliskimi z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru

Dnia:25 marzec 2011r.
Miejskie Przedszkole nr 7
Prowadząca: mgr Gabriela Cieślik
Treści programowe:
• wspomaganie rozwoju mowy(3.1)
• wychowanie przez sztukę-dziecko widzem i aktorem (7.1)
• wychowanie przez sztukę-muzyka i śpiew, pląsy i taniec (8.1)
• kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w sytuacjach zadaniowych (1.3)

Cele ogólne:
- wprowadzanie dzieci w świat wartości estetycznych,
- rozwijanie umiejętności wypowiadania się poprzez małe formy teatralne i muzykę ,
- nawiązanie bliższego kontaktu między dziećmi, rodzicami i nauczycielką,
- tworzenie atmosfery radości, przyjaźni i zaufania,
- integrowanie się we wspólnej zabawie dzieci, rodziców i nauczycielki
- zaprezentowanie umiejętności dzieci,
- kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie.

Cele szczegółowe:
- wie jak zachować się podczas występu,
- zna tekst wierszy, inscenizacji i piosenek,
- potrafi zaprezentować poznane wiersze, inscenizacje i piosenki,
- posługuje się mową, gestem i ruchem,
- umie posługiwać się rekwizytami,
- potrafi mówić do mikrofonu.

Środki dydaktyczne i pomoce : dekoracja sali, rekwizyty i stroje do przebrania dla: Wiosny, żuka, biedronki, muchomora, piosenki
z akompaniamentem na płycie CD, mikrofon bezprzewodowy ,upominki dla dzieci.
Metody: słowna, czynna .
Forma :zbiorowa, indywidualna.


Przebieg;
1. Powitanie zaproszonych rodziców i bliskich przybyłych na występ.

2. Zbiorowa recytacja wiersza: LOKOMOTYWA J.TUWIMA z odpowiednią gestykulacją.

3. Zabawa ruchowa przy piosence : POCIĄG.

Jedzie pociąg z daleka,
Ani chwili nie czeka.
A więc prędko wsiadajmy
I nad morze ruszajmy! (bis)

4. Przedstawienie inscenizacji :WITAJ WIOSENKO! TERESY FIUTOWSKIEJ
z podziałem na role.
Szymon:
Zima była miła.
Dobrze, że już się skończyła.
Paweł K.:
Wcale tego nie widzę
Wcale nie czuję.
Zimno za oknem
Wiatr chyb wieje.
Ola:
Stwierdzić tego nie mogę,
Dopóki nie wyjdę na drogę.
W domu nie zobaczę
Wiosny śladu...

Paweł K.
Ona ma rację.
Koniec gadu, gadu.
Piotr B.:
Idziemy na drogę, na długi spacer,
Aż do samego obiadu.
Nikola :
Powietrze inne niż w zimie.
Mrozu już nie ma.
Oliwia P. :
Miękko się idzie.
Niezamarznięta ziemia.
Igor W.
Patrzcie bazie na wierzbie.
Tosia :
Coś żółte na tym krzewie.
Nikola :
To pąki forsycji nie udawaj, że nie wiesz...
Patrzcie wyjrzało słonko.
Ola :
Powitamy je gorąco.
Każdy jak potrafi,
Niech kolejno je powita.
Paweł ;
Słonko! Kochają cię dzieci.
Michasia- Ola :
Cieszymy się, że wreszcie świecisz!
Kamil :
Witamy! Witamy !
Nie chowaj się za chmurami!
Dawid :
Lubimy Cię słoneczko,
Za to, że jesteś z nami !
Julia B. :
Patrzcie bocian leci !
Paulina :
Słonko świeci, bociek leci,
Na gałęziach pąki i bazie
Wiosnę mamy prawie !
Igor :
Nie prawie, nie prawie,
To rzecz całkiem pewna.
Michasia – Ola :
Ja myślę, że wiosna wygląda
Jak piękna królewna,
W zielonej sukni, w wianku na głowie...
Paweł B. :
Chcesz by tu przyszła ?
Zaproś ją sobie !
Igor ;
Nie sobie, nie sobie,
A do nas wszystkich...
Wiosenko! Przyjdź do wszystkich
Znajomych i bliskich,
Bo bardzo na ciebie czekamy
Dość już zimy mamy !
Razem :
Czekamy, czekamy !
Gdzie jesteś?
Hania :
Jestem w śpiewie skowronka
I w promykach słonka.
Jestem w baziach na drzewach
I w pąkach na krzewach.
Jestem z wami i zostanę do lata!
Nadia :
Jakaś ty piękna !
Nikola :
Piękna twoja szata!
Oliwia :
Wianek pachnący kwiatami.
Nadia, Nikola, Oliwia :
Dziękujemy, że przyszłaś.
Razem :
Cieszymy się wszyscy.
Wiosna już jest z nami.

5. Zabawa taneczna w kole przy piosence WIOSENNY SPACER.

6. Ustawienie w półkolu i recytacja wiersza ŻUK -J BRZECHWY z podziałem na role :żuk, biedronka i narratorzy.
Do biedronki przyszedł żuk,
W okieneczko puk- puk- puk.
Panieneczka widzi żuka:
“Czego pan tu u mnie szuka?”
Skoczył żuk jak polny konik,
Z galanterią zdjął melonik
I powiada: “Wstań, biedronko,
Wyjdź, biedronko, przyjdź na słonko.
Wezmę ciebie aż na łączkę
I poproszę o twą rączkę”
Oburzyła się biedronka:
“Niech pan tutaj się nie błąka,
Niech pan zmiata i nie lata,
I zostawi lepiej mnie,
Bo ja jestem piegowata,
A pan – nie!”
Powiedziała, co wiedziała,
I czym prędzej odleciała,
Poleciała, a wieczorem
Ślub już brała – z muchomorem,
Bo od środka aż po brzegi
Miał wspaniałe, wielkie piegi.
Stąd nauka
Jest dla żuka:
Żuk na żonę żuka szuka.

7. Podziękowanie przybyłym gościom i dzieciom za zaprezentowanie różnorodnego programu artystycznego i wręczenie przygotowanych przez nauczycielkę upominków.