"Łapki - człapki" scenariusz zabawy

Łapki – człapki

Miejsce zajęć: sala przedszkolna
Osoby uczestniczące: dzieci 5 letnie
Osoba prowadząca zajęcia: Bożena Kopka

Forma zajęć: grupowa

Metody: praktycznego działania, pedagogika zabawy, wzmocnień pozytywnych,
Czas trwania zajęć: 40 minut
Środki dydaktyczne: kartki papieru, nożyczki, kredki, flamastry, zielony materiał, balony , płyta CD z odgłosami łąki (owady), tacki z wodą

Cele ogólne:
*Rozwijanie umiejętności społecznych dziecka i otwartości w stosunku do drugiej osoby
*Stwarzanie warunków sprzyjających wspólnej i zgodnej zabawie
*Kształtowanie poczucia przynależności do grupy rówieśniczej
*Doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała i różnicowanie stron

Dziecko:
*Integruje się z grupą rówieśniczą
*Potrafi dzielić przestrzeń z innymi dziećmi
*Różnicuje strony prawa – lewa
*Orientuje się w schemacie własnego ciała
*Poprawnie przelicza w zakresie pięciu
*Rozpoznaje i nazywa kolory


Przebieg zabawy:
1. Przywitanie dzieci na zajęciach wierszykiem: jak tu miło i wesoło, wszyscy tworzymy koło.
Stojąc w kole bawimy się do wierszyka „Zabawy paluszkowe” – K. Sąsiadek
Gdy się rączki spotykają to od razu się witają ( dzieci podają sobie prawe rączki)
Gdy się kciuki spotykają to od razu się witają (dzieci dotykają się kciukami)
Gdy się palce spotykają to od razu się witają (dzieci dotykają się wszystkimi paluszkami)
Gdy się nóżki spotykają to od razu się witają (dzieci dotykają się raz prawą stopą, raz lewą)

2. Nauczyciel rozkłada na podłodze kartki papieru. Dzieci podskakują w rytm tamburyna z jednej nogi na drugą, gdy przestaje grać przedszkolaki szukają wolnej kartki i ustawiają się na niej. Każde dziecko otrzymuje flamaster i próbuje odrysować swoje buty. Jeśli pojawiają się problemy nauczyciel pomaga w tej czynności.

3. Dzieci siadają do stolików i wycinają swoje buty, a następnie kolorują wg własnego pomysłu przestrzegając jednej ważnej zasady: prawy i lewy ślad buta ma wyglądać identycznie, czyli te same kolory, wzory, w tych samych miejscach. W ten sposób powstają „człapki”

4. Z wyciętymi śladami butów przechodzimy na dywan i rozkładamy je przed sobą, prawy ślad przed prawą nogą lewy przed lewą nogą. Zaczynamy zabawę:
Prawa noga wędruje na prawy ślad
Lewa noga wędruje na lewy ślad
Podskok na ślady – jednocześnie prawa i lewa noga
Zeskok do przodu, zeskok w tył, czynności możemy powtarzać kilka razy.

5. Dzieci układają swoje” człapki” tworząc ścieżkę spacerową, na końcu której znajdują kolorowe kartki papieru. Każde dziecko zabiera jedną kartkę, wraca na dywan i zaczynamy zabawę paluszkową do wierszyka K. Sąsiadek , gdzie każdy paluszek porusza się do odpowiednich słów:
Ten pierwszy to dziadziuś,
a obok babunia,
największy to tatuś,
a przy nim mamunia,
a to dziecinka mała trala, la ,la
a to rączka cała trala, la, la

6. Po wyliczance paluszkowej dzieci ponownie siadają do stolików i tym razem odrysowują swoje dłonie, następnie je wycinają i kolorują zachowując te same zasady, czyli ślad prawej dłoni ma wyglądać dokładnie tak samo jak lewy ślad dłoni. Układają je na stoliku prawa „łapka” przed prawą dłonią i lewa przed lewą dłonią.
Kładziemy prawą rękę na prawą „łapkę”
Lewą rękę na lewą „łapkę”
Możemy zabawę powtórzyć kilka razy.

7. Dzieci zabierają swoje „łapki” na dywan i zaczynają nimi machać do kolegi, koleżanki. Na początek witają się tylko prawe „łapki” – dzieci podchodzą do siebie i dotykają łapkę do łapki. Potem robimy to samo z lewymi „łapkami” – dotykają się tylko ślady lewych łapek.

8. Na rozłożonym materiale robimy pieczątki z dłoni. Dzieci moczą ręce w wodzie i przykładają do zielonej tkaniny. Następnie przeliczamy paluszki prawej dłoni potem lewej wskazując mokre ślady na materiale.

9. Dzieci układają na tkaninie swoje ślady – „człapki” tak, aby zaprowadziły nas do niespodzianki.
Wybieramy się na spacer ścieżką z przygotowanych śladów, które zostały rozłożone. Ruch zaczynamy od tej nogi, którą zaznaczył ślad stopy - „człapka”.
Na końcu ścieżki dzieci znajdują nadmuchane balony, każde zabiera jednego balonika i wraca na dywan. Dzieci przykładają do balonika prawą rękę i próbują odrysować potem lewą bardzo blisko siebie. Odrysowane dłonie tworzą postać motylka. Wszystkie baloniki wrzucamy na zielony materiał, słuchając muzyki „Zachód słońca” – podrzucamy do góry. Balony unoszą się w powietrzu jak motyle nad łąką. Wspólna zabawa z dziećmi – odbijanie baloników

10. Relaks przy muzyce
Dzieci wyobrażają sobie kolorowe motylki i na koniec opisują ich wygląd.