Czynniki wpływające na komunikację w kontekście uczenia się

Uczenie się jest złożonym procesem obejmującym ogromną ilość wzajemnie powiązanych czynników. Każdy nauczyciel będzie bardziej efektywny w klasie, kiedy zrozumie istotę tych czynników oraz tak rozwinie swoje strategie nauczania, że będą spełniać odpowiednie cele w szczególności będą zaadresowane do potrzeb swoich uczniów.
Z definicji komunikacji wynika, że ludzie działają na podstawie przekazów (znaczeń), które sobie sami konstruują. Dlatego też błędem jest myślenie, że uczniowie są jak puste butelki niewypełnione płynem, a raczej aktywnymi członkami kreowania i zarządzania materiałem edukacyjnym.
Brooks i Brooks (1993) podsumowali proces nauczania oraz stwierdzili, że “każdy z nas odkrywa świat poprzez syntezę nowych doświadczeń, z tym, co wcześniej udało mu się zrozumieć”. Bardzo często napotykamy przedmiot, ideę, relację lub zjawisko, które nie ma dla nas żadnego sensu. Wówczas staramy się interpretować to, co jest nam obce i nieznane w sposób, który jest zgodny z pewnym przyjętym przez nas zbiorem zasad i przepisów, które pokazują dany porządek świata, lub, jesteśmy w stanie, jako istoty ludzkie wygenerować nowy zbiór zasad i przepisów, które bardziej odzwierciedlają to, co widzimy a czego nie rozumiemy, dlatego też nasza percepcja i zasady, jakimi się kierujemy w życiu polega na odwiecznej walce tylko po to, aby zrozumieć.
Wobec powyższego uczenie się przejawia nieustanną budowę, integrację, organizację poznawanego materiału edukacyjnego.
Nie można także zapomnieć o kulturze, która wpływa na poszczególne zachowania społeczne uczących się, np.: mieszkaniec Turcji, który właśnie przyjechał do USA po wejściu do sklepu odzieżowego najprawdopodobniej zacznie targować się o cenę, dlatego, że utożsamia akt kupna odzieży z jego rodzimym krajem, gdzie negocjacje cenowe są powszechną praktyką.
Niestety programy nauczania są sporządzone w sposób uniwersalny. Oznacza to, że uczniowie postrzegani są, jako pewnego rodzaju masa bez odpowiedniego dopasowania do ich indywidualnych potrzeb. W rzeczywistości uczniowie przychodzą do klasy z pewnym bagażem doświadczeń, w szczególności z zapleczem kulturowym. Garcia (1999r.) wskazał na społeczno-kulturowe, językowe i eksperymentalne pochodzenie uczniów. Wenger (1998) określił, że uczniowie wykorzystują swoje doświadczenia i zdolności, aby wydobyć sens z materiału edukacyjnego. Friedrich (1982) wykazał, że trzy ze sobą powiązane zmienne wpływają na proces uczenia się: zdolność uczniów, motywacja uczniów i jakość komunikacji w klasie.