Jak można przeciwdziałać przemocy wśród młodzieży ?

Przemoc jest to przede wszystkim intencjonalne, czyli zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie skierowane przeciwko drugiej osobie, które narusza prawa i dobra osobiste powodując cierpienie i szkody. Przyczyny takich zachowań mogą tkwić w genetycznych skłonnościach, ale głównym ich źródłem są czynniki tkwiące w środowisku rodzinnym i szkole.
W ostatnim czasie czynnikiem wywołującym agresję są pogłębiające się różnice w naszym społeczeństwie. Przemoc w mediach jest również wszechobecna i wielu nastolatków czerpie z takich wzorców pomysły do własnych działań. Do agresywnych zachowań prowadzą także zaniedbania w rodzinach. Genetyczne uwarunkowania ujawniają się zwykle przy sprzyjającym wpływie czynników środowiskowych.

W takich sytuacjach ważne jest prowadzenie różnego rodzaju treningów wychowawczych. Program "Stop przemocy" proponuje kształtowanie zachowań asertywnych oraz umiejętność zastępowania agresji. Program ten składa się z trzech głównych komponentów :
- treningu umiejętności zachowań prospołecznych (polega na nauce efektywnego słuchania,
prowadzenia dyskusji, współdziałania w grupie);
- treningu kontroli złości (polega na przygotowywaniu przez uczestników na każdą sesję opisu
sytuacji wywołujących złość i rozpoznawaniu czynników ją wywołujących);
- treningu zasad etycznych (to poznawanie wartości akceptowanych społecznie na przykład
takich, że należy szanować innych i pomagać im).

Rozwiązywanie konfliktów drogą negocjacji :

Z grupą wychowanków dobrze jest przećwiczyć umiejętność rozwiązywania konfliktów drogą negocjacji. Negocjacje ,to takie komunikowanie się ludzi, które ma na celu osiągnięcie porozumienia, gdy istnieje konflikt. Optymalne negocjacje są oparte na zasadach : przy rozwiązywaniu problemów stosujemy obiektywne kryteria, na przykład opinie ekspertów, przepisy prawa, itp. Przy nauce negocjacji ważne jest , aby :
- szukać wspólnych korzyści,
- nigdy nie poddawać się, mówiąc, że porozumienie jest niemożliwe,
- nie bronić własnej osoby,
- skierować atak na problem,
- nauczyć się relaksować,
- mówić wprost.

Umiejętności rozwiązywania konfliktów można nauczyć się tylko na konkretnych przykładach. Przykładem może być wybrany konflikt, który naprawdę zaistniał na terenie placówki. Dzieci w grupach opracowują sposoby rozwiązania konfliktu. Po odczytaniu wszystkich pomysłów można wybrać optymalny wariant postępowania w analizowanej sytuacji konfliktowej.



Bibliografia
1. Danilewicz J. "Agresja u dzieci", Warszawa 2003, W S i P .
2. Jaros P. : "Konkretne i wspólne działanie" Gazeta Szkolna,2004 nr 3.
3. Mączyńska – Dipis A. "Aby świat był bezpieczny" Gazeta Szkolna, 2003 nr 36.
4. Rosenberg B. "Porozumienie bez przemocy" ,Warszawa 2003, Jacek Santorski &CO.


Elżbieta Terpińska
Dom Dziecka w Lubieniu Kujawskim