Preferowanie zachowań prospołecznych i wyciszanie zachowań agresywnych

Do naszego przedszkola, przy SOSW, trafiają dzieci z różnymi zaburzeniami w zachowaniu. Jedni przejawiają zachowania gwałtowne, destruktywne. Inni przejawiają zachowania antyspołeczne, zamykanie się w sobie, bunt i inne. Często występują u nich zaburzenia w zachowaniu przejawiające się w reakcjach gwałtownych, agresywnych w braku podporządkowania, bądź też w zamykaniu się w sobie. Dzieciom sprawiającym kłopoty wychowawcze, agresywnym, nieprzystosowanym społecznie należy się szczególna uwaga i zainteresowanie ze strony osób pracujących z dzieckiem. Brak akceptacji ze strony grupy rówieśniczej znacznie ogranicza szansę rozwoju społecznego. Celem głównym oddziaływań na dzieci agresywne jest doprowadzenie do zaniechania przez nie niewłaściwych zachowań w stosunku do rówieśników, nauczycieli, rozwinięcie umiejętności prawidłowego funkcjonowania w grupie, wdrażanie do akceptacji norm społecznych.
W pracy z dziećmi nadpobudliwymi, agresywnymi można wykorzystywać metodę Ruchu Rozwijającego W.Sherborn. Dzieci podczas odpowiednio dobranych aktywności wyciszają się, skupiają uwagę na wykonywanych czynnościach. Bardzo ważnym elementem terapii są wspólne aktywności, podczas których zaangażowana jest cała grupa. Wpływa to na integrację, zwiększa poczucie przynależności do grupy wśród dzieci biorących udział w zajęciach, uczy odpowiedzialności za drugą osobę. Bardzo korzystne jest prowadzenie zajęć z dogoterapii, podczas których dzieci się uspakajają głaszcząc czy czesząc psy. Obecność zwierzęcia uspakaja w przypadku stresów, stanów lękowych, nadpobudliwości, a jednocześnie pobudza do aktywności w przypadku apatii, depresji. Obecność psa uspakaja, relaksuje. Jego spokój, pogoda oraz chęć pracy z człowiekiem to cechy, które są niezastąpione w rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W celu wyciszenia u dzieci zachowań agresywnych wykorzystuje się również różne techniki relaksacji. Między innymi metodę relaksacji Anny Polender. Metoda ta redukuje napięcia mięśniowe i psychiczne. Jest oparta o bajkę. W trakcie czytania przez nauczyciela bajki (tekstów relaksu) dzieci leżą na kocykach. Słowom towarzyszy wyciszająca, relaksująca muzyka. Troszcząc się o wszechstronny rozwój dzieci istotne jest również to, aby potrafili funkcjonować w społeczności szkolnej. Należy stwarzać sytuacje interpersonalne nie tylko między rówieśnikami ale także starszymi kolegami m. in. poprzez uczestniczenie w imprezach i uroczystościach organizowanych w placówce. Poprzez obserwację zachowań starszych kolegów dzieci przyswajają sobie formy grzecznościowe, zasady współżycia w grupie, zasady zachowania się w miejscach publicznych i podczas występów innych osób. Opieka ze strony nauczyciela, tłumaczenia, życzliwość powinna przynosić rezultaty. Na każdym kroku należy dowartościowywać dzieci poprzez pochwały, podkreślanie drobnych sukcesów, powierzanie różnych funkcji. Dzieci w osobie nauczyciela powinny znaleźć zaufaną osobę. Nie karami lecz rozmową, wskazaniem systemu wartości można osiągnąć pozytywne wyniki. Kary, nakazy pogarszają stan psychiczny dzieci. Zaburzone zachowania będą się zmieniać, gdy nastąpi odpowiednie indywidualne podejście do dziecka podejmując zaradcze działania można zmienić negatywne zachowania, można zdobyć umiejętność panowania nad negatywnymi emocjami, zachowań adekwatnych do sytuacji, przestrzegania zasad i norm społecznych. Dzieci powinny być otoczone atmosferą ciepła, życzliwości przy jednoczesnym określeniu obowiązujących zasad.