Bawmy się razem – działania zmierzające do integracja dzieci z upośledzeniem umysłowym z dziećmi w normie intelektualnej.
Od kilku lat w ramach działań integracyjnych do naszego przedszkola, które mieści się przy SOSW zapraszam przedszkolaki z placówek masowych, a także uczniów z klas zerowych oraz I-III szkoły podstawowej.
Celem podjętych przeze mnie działań jest przełamywanie barier i lęków związanych z kontaktami dzieci zdrowych z dziećmi z niepełnosprawnościami, akceptacja dziecka niepełnosprawnego przez rówieśników z masowych przedszkoli i szkół. Kształtowanie właściwych interakcji międzyosobowych, kształtowanie postaw otwartości i samoakceptacji.
Aby zachęcić dzieci do działania wykorzystuję w swojej pracy metody, które poprzez różne formy aktywności dziecka sprowokują je do działania. Podczas prowadzonych spotkań wykorzystuję między innymi metodę RR W.Sherborn ora Pedagogikę Zabawy. Podczas proponowanych ćwiczeń dzieci są w bliskim kontakcie fizycznym, pomagają sobie. Bawią się razem dzieci o nieprawidłowym rozwoju i dzieci bez zaburzeń. Zajęcia w grupie są szansą na zdobywanie i wzbogacanie doświadczeń społecznych, pomagają dziecku w nauce bycia z innymi dziećmi, czerpania zadowolenia z kontaktów społecznych. Wspólne wykonywanie aktywności zbliża dzieci do siebie. Dzieci pełnosprawne łatwiej mogą wczuć się w problemy rówieśnika niepełnosprawnego, dostrzec jego przeżycia, uświadomić sobie, że jest to taki sam człowiek jak one, tylko gorzej widzi, słyszy, chodzi lub mówi. Podczas spotkań dzieci zachęcane są do podejmowania prób nawiązania wzajemnych kontaktów, współdziałania w zabawie i okazywania sobie dowodów wzajemnej sympatii. Dzieci z zaprzyjaźnionych przedszkoli i szkoły goszcząc w naszym przedszkolu umożliwiają naszym wychowankom pełnienie roli gospodarzy na własnym terenie, w ten sposób motywują ich do podejmowania różnych działań przygotowujących wizytę.
Na początku naszych spotkań dzieci zdrowe często odnosiły się nieprzyjaźnie do naszych przedszkolaków, tylko dlatego, że nie były oswojone z „innością”. Dzieci nie chciały siadać obok swoich niepełnosprawnych rówieśników, a co dopiero mówić o wspólnych zabawach czy ćwiczeniach. Na cała grupę przedszkolaków zdarzało się kilkoro dzieci, które podejmowały wspólne aktywności z moimi przedszkolakami. Dzieci z tak zwaną normą intelektualną wolały bawić się, ćwiczyć ze sobą.
Działania integracyjne wpływają pozytywnie na dzieci zdrowe, które zaczynają akceptować specyfikę i odmienność niepełnosprawnych rówieśników, pozbywają się strachu i obcości przed niepełnosprawnością swoich kolegów. Dzieci niepełnosprawne zaś w wyniku integracji pokonują lęk przed nowym środowiskiem. Poprzez wspólną zabawę mogą uczyć się dostrzegać potrzeby innych oraz opiekuńczości i odpowiedzialności za słabszych. Dzieci niepełnosprawne nabyły wiele umiejętności. Integracja pozytywnie wpływa również na postrzeganie dzieci niepełnosprawne przez osoby dorosłe, które zdarza się, iż boją się kontaktu z dziećmi, z osobami niepełnosprawnymi. Po kilku spotkaniach przekonują się, że nic im nie grozi ze strony naszych uczniów, że oni też potrafią fajnie się bawić, są uśmiechnięci i radośni. Integracja obejmuje nie tylko dzieci ale i rodziców i nauczycieli.