Przypadek dziecka wymagający konsultacji psychologicznej

Data urodzenia: ....2001r.

Klasa I

1. Charakterystyka dziecka.
..... jest bardzo żywym i skręconym chłopcem. Ciężko mu przesiedzieć w ławce 45 min. Na lekcji często wyciąga jedzenie i picie, stale chce wychodzić do łazienki. Ma zachowania infantylne, które nie są już raczej spotykane u jego rówieśników. Wykazuje wiedzę i słownictwo poniżej poziomu wiedzy swoich rówieśników.
..... ma duże kłopoty z koncentrowaniem się na wykonywaniu zadań. Zapytany odpowiada śmiele, ale odpowiedzi nierzadko odbiegają od konkretnej sytuacji zadaniowej.

2. Inne wiadomości o uczniu.
..... wychowuje się w pełnej rodzinie. Ma starszą siostrę, która jest dla niego autorytetem i może liczyć na jej pomoc. Mama ..... bardzo dużo pracuje, aby utrzymać rodzinę, natomiast tata często sięga do kieliszka. Atmosfera w domu z tego powodu nie jest dobra. ..... często mówi, że boi się ojca. W domu rodzinnym często słychać przekleństwa, dlatego chłopiec nierzadko sam ich używa. Pytany nie potrafi powiedzieć co znaczy słowo, którego właśnie użył. W domu jest pomocny i uczynny, ale nie zaznaje ciepła rodzinnego. Mówi, że nie pamięta kiedy ostatnio był przytulany przez rodziców.
..... jest lubiany przez swoich rówieśników i często spędza z nimi czas, ale nie ma tak naprawdę przyjaciela. Często jest wykorzystywany przez swoich kolegów i koleżanki do różnych zadań, które rówieśnikom sprawiają jakiś kłopot. Twierdzą oni, że ..... niczego i nikogo się nie wstydzi.

3. Wiadomości i postępy w nauce szkolnej: /jakiego typu trudności/ aktualne wyniki.

..... ma bardzo wolne tempo pracy. Często nie nadążą za poleceniami nauczyciela. Ma duże trudności z czytaniem i pisaniem. Czytanie dłuższych wyrazów sprawia mu ogromne trudności. Nie rozumie przeczytanego przez siebie tekstu. Ten sam tekst czytany przez inną osobę rozumnie częściowo (np.. wymienia postacie w nim wymienione, ale nie potrafi dostrzegać związków, zależności, nie wyciąga wniosków).Ze słuchu pisze z wieloma błędami. ..... sprawia dużą trudność liczenie w pamięci.
Bardzo szybko traci ochotę do pracy, kiedy napotyka nawet najmniejszy problem nie chce sam sobie z nim poradzić, tylko od razu rezygnuje z wykonania polecenia. Podczas wykonywania zadania zadaje różne pytania, często niezwiązane z poleceniem, zmienia temat, „kręci się”.
..... nie lubi zajęć wychowania fizycznego na których uczy się grać w różnego rodzaju gry zespołowe. Pytany rozumie zasady gry, ale nie potrafi zastosować ich podczas gry. Jedynie chętnie uczestniczy w bardzo prostych zabawach np. berek.

4. Zdolności i zainteresowania.
..... jest zawsze bardzo chętny do organizowania różnego rodzaju imprez klasowych i szkolnych, zawsze aktywnie uczestniczy w ich organizacji. Można w każdej chwili poprosić chłopca o pomoc, a on bardzo chętnie i całym sercem się w nią zaangażuje. ..... stara się sumiennie wywiązywać z podjętych przez siebie funkcji w klasie. Jest typem społecznika i w takich rolach się spełnia. Sprawiają mu to dużą satysfakcję.

5. Rozpoznanie.
Praca z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych
Przez specjalne potrzeby edukacyjne należy rozumieć te potrzeby, które w procesie rozwoju dzieci i młodzieży wynikają z ich niepełnosprawności lub są efektem innych przyczyn trudności w uczeniu się.
Rozpoznawanie i zaspokajanie tych potrzeb dotyczy wszystkich dzieci – zarówno tych z zaburzeniami i dysfunkcjami rozwojowymi, jak również tzw. przeciętnych oraz wybitnie zdolnych. Im wcześniej dokona się rozpoznania i zdiagnozowania deficytu u dziecka, tym większa będzie skuteczność w zaspokajaniu jego specyficznych potrzeb.
Istota edukacji „niepełnosprawnych” sprowadza się do indywidualnego traktowania w procesie nauczania osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych z uwzględnieniem ich właściwości fizycznych, psychicznych i społecznych oraz stworzenia warunków do ich rozwoju.
Nauczyciel pracujący z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych powinien respektować w praktyce trzy zasady:
1. Częściowego udziału – dziecko o specjalnych potrzebach nie jest w stanie wykonać wszystkich zadań w czasie lekcji, mimo to jego praca jest sensowna i celowa.
2. Korzystania z koncepcji intelektualnego zaangażowania – dziecko powinno otrzymywać polecenia i zadania adekwatne do swoich możliwości.
3. Inteligencji wielorakich według teorii Gardena- zgodnie z którą nie istnieją
tylko dwa rodzaje inteligencji: logiczno- matematyczna i werbalno- lingwistyczna, mierzone w teście na inteligencję, istnieją również inne inteligencje- muzyczno-rytmiczna, wzrokowo-przestrzenna, fizyczno-ruchowa czy interpersonalna.

..... jest dzieckiem z inteligencją niższą niż przeciętna. Można to wywnioskować z charakterystyki dzieci z podobnymi problemami, które wykazują:
- wolne tempo pracy- uczeń nie nadąża za objaśnieniami nauczyciela, za dyskusją
w klasie , brakuje mu czasu podczas pisania klasówek, a za to wszystko oskarża się go, bo nie uważa na lekcji,
- mały krytycyzm- uczeń podaje pierwszą odpowiedź, która mu przyjdzie do
głowy, ma problemy z odróżnieniem odpowiedzi lepszych od gorszych, poprawnych
od niepoprawnych,
- niewielka płynność i produktywność- uczeń ma tylko jeden pomysł odpowiedzi
na pytanie, jedno rozwiązanie zadania, podczas gdy inni mają ich po kilka,
- sztywność- uczeń rozwiązuje zadania według raz ustalonego schematu, nie potrafi zmienić schematów ani ich wytwarzać, ma trudności z odstąpieniem od raz wybranej, utartej drogi, nawet, gdy widzi, że nie prowadzi ona do rozwiązania problemu.

Formy pracy z uczniem z inteligencją niższą od przeciętnej
W przypadku tych dzieci konieczne jest dostosowanie wymagań zarówno w zakresie formy, jak i treści wymagań. A więc przede wszystkim w tej grupie możemy mówić
o obniżeniu wymagań.

Dostosowanie wymagań powinno polegać na;
- istotnym zmniejszeniu materiału, ograniczeniu liczby zadań do rozwiązania na klasówkach i w domu,
- omawianiu niewielkich partie materiału i o mniejszym stopniu trudności,
- pozostawieniu więcej czasu na jego utrwalenie,
- dawaniu więcej czasu do namysłu i więcej czasu na wykonanie wyznaczonych zadań,
- kierowaniu odpowiedziami dziecka poprzez pomocnicze pytania, zostawiając na koniec prośbę o syntetyczne przedstawienie całości (np. akcji opowiadania),
- podawaniu polecenia w prostszej formie, unikaniu trudnych czy bardzo abstrakcyjnych pojęć,
- częstym odwoływaniu się do konkretu, przykładu,
- unikaniu pytań problemowych, przekrojowych,
- w miarę możliwości odrębnym instruowaniu,
- wyrabianiu samodzielności myślenia i działania, wycofywaniu pomocy, gdy uczeń jest
w stanie kontynuować zadanie samodzielnie.
- pobudzaniu do myślenia i tworzenia wielu różnych rozwiązań.

Z powyższego wnioskuję, że ..... powinien zostać poddany badaniom psychologiczno-pedagogicznym, w celu zweryfikowania obserwacji i diagnozy nauczyciela.