Indywidualny program edukacyjno - terapeutyczny ucznia z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim

INDYWIDUALNY PROGRAM EDUKACYJNO-TERAPEUTYCZNY
ucznia z lekkim upośledzeniem umysłowym

I. Dane personalne ucznia (tzw. metryczka ucznia - zmienione)

Adrian (...)
Urodzony: (...)r. w (...)
Zamieszkały: (...)
Orzeczenie nr (...)

II. Informacje o uczniu (z wywiadu rodzinnego, często ujęte w orzeczeniu)

U chłopca występuje niedowład połowiczny lewostronny, stan po Dziecięcym Porażeniu Mózgowym. Od okresu niemowlęcego objęty opieką Poradni Rehabilitacyjnej.
Ogólna sprawność umysłowa ucznia wskazuje na nieharmonijny profil zdolności, znacznie obniżony w stosunku do przeciętnego rówieśnika. Niewykluczone, że posługiwanie się tylko prawą ręką podczas wykonywania skal niewerbalnych miało niekorzystny wpływ na wyniki testu. W teście Bender-Koppitz ilość błędów sugeruje dwuletnie opóźnienie w koordynacji wzrokowo-ruchowej. W sferze emocji wrażliwość, niepewność siebie i zahamowanie swobodnej ekspresji uczuć.
Badanie pedagogiczne wykazało wolne tempo czytania(55 wyrazów/minutę) technika mieszaną (przewaga sylabizowania, głosowanie, czasami całościowa przy krótkich wyrazach) z niskim rozumieniem samodzielnie czytanego tekstu zarówno głośno jak i cicho. Podczas czytania występują błędy przestawiania kolejności liter (inwersje dynamiczne) lub zamiany na inne. Zaburzone różnicowanie słuchowe. Pismo niekształtne, czasami nieczytelne, litery uproszczone o niepewnej linii. Niski poziom graficzny pisma świadczy o obniżonej sprawności manualnej oraz o zaburzonym rozwoju funkcji analizatora kinestetyczno-ruchowego. Uczeń opisze w dobrym tempie (51 liter/minutę), popełnia jednak liczne błędy, które świadczą o wyższym poziomie trudności w pisaniu.
Z zakresu języka polskiego uczeń prawidłowo stopniuje przymiotniki, rozpoznaje podstawowe części mowy oraz rozróżnia rodzaje zdań. Z zakresu matematyki dobrze opanowane algorytmy dodawania i odejmowania liczb dwucyfrowych z pomocą. Posługuje się tabliczka mnożenia w postaci słupkowej (nieopanowana pamięciowo), ma trudności z rozumieniem zadań z treścią, nieutrwalony system pozycyjny i dziesiątkowy.
Podczas badań w ppp chłopiec prawidłowo nawiązał kontakt werbalny i emocjonalny. Wymaga jednak stałej opieki, pomocy, dodatkowych wyjaśnień i pomocy nauczyciela wspomagającego.
Badanie logopedyczne wykazało parasygmatyzm szeregu szumiącego, słabą sprawność artykulatorów oraz nieprawidłową realizację głosek k’, g’ w sylabach –kie, -gie. Uczęszcza na zajęcia logopedyczne w szkole.

III. Diagnoza funkcjonalna

· Informacje związane z poruszaniem się
Adrian porusza się samodzielnie – chodzi, biega, potrafi wejść i zejść ze schodów. Potrafi przekręcać się na plecy i brzuch w pozycji leżącej; wstaje i siada samodzielnie. Uczeń siedzi w miejscu, nie wstaje z krzesła, zawsze pyta o pozwolenie wyjścia.

· Sprawność manualna
Chłopiec posługuje się prawą ręką, natomiast lewa jest stale usprawniana na zajęciach rehabilitacyjnych.

· Umiejętności samoobsługowe
Sygnalizuje potrzeby fizjologiczne, pyta o pozwolenie wyjścia do toalety. Nie potrzebuje pomocy przy korzystaniu z toalety. Samodzielnie i chętnie spożywa obiad (bądź kanapki) na szkolnej stołówce. Samodzielnie zdejmuje i nakłada części garderoby.

· Sposoby poznawania świata; umiejętności poznawcze
Chłopiec jest pogodnie usposobiony, cichy, podporządkowany. Dominującymi nastrojami są spokój, często zmęczenie na ostatnich godzinach lekcyjnych. Rozpoznaje stany emocjonalne, ale nie zawsze potrafi wyrazić swój własny. Lubi muzykę, ożywia się gdy ją słyszy. Przewaga prawej ręki nad lewą, gdy otrzymuje przedmiot do lewej, przekłada go zawsze do prawej. Nie ma swojej ulubionej potrawy, ale uwielbia słodycze.

· Porozumiewanie się
Chłopiec rzadko zabiera głos, jest osobą nieśmiałą, niepewną siebie, zagubioną. Nie lubi, gdy jest w centrum uwagi. Nie lubi również, gdy ktoś go dotyka. Posługuje się prostą mową, zasób słownikowy ubogi.

· Preferencje
Lubi bawić się na podwórku w wąskim gronie rówieśników, a na przerwach również w małej grupie. Chętnie słucha muzyki, robi to często w domu. Uwielbia słodycze.


IV. Oczekiwania rodziców związane z edukacją, terapią, wychowaniem i profilaktyką
(...)

V. Edukacja

Wymagania edukacyjne dostosowano do potrzeb i możliwości ucznia w zakresie realizowanych programów nauczania. Dostosowanie wymagań edukacyjnych z poszczególnych przedmiotów odbywa się w planowaniu dydaktycznym dostępnym u nauczycieli poszczególnych przedmiotów:

Lp./Przedmiot/Numer programu/Liczba godzin/Nauczyciel

1. Język polski
2. Matematyka
3. Historia
4. Przyroda
5. Język niemiecki
6. Muzyka
7. Plastyka
8. Technika
9. Informatyka
10 W-f
11. Religia

V. Wskazania ogólne

· Należy udzielać uczniowi pomocy podczas lekcji, stosować dodatkowe wyjaśnienia, upewniać się, czy uczeń rozumie polecenia, kontrolować sposób wykonania zadania.
· Przeznaczać więcej czasu na wykonywanie prac pisemnych, sprawdzianów i klasówek (o 50%).
· Zastosować kryteria oceniania uwzględniające dysfunkcje ucznia.
· Zachęcać do czytania książek, czasopism i korzystania ze słownika ortograficznego.
· Motywować, wzmacniać do pokonywania trudności.
· Dostosować zewnętrzną organizację nauczania – przestrzeń klasowa (posadzić ucznia blisko nauczyciela z uczniem dobrym).
· Włączać chłopca w pogadanki, dyskusje, rozmowy o treści wysłuchanych opowiadań, baśni, o zjawiskach społeczno-przyrodniczych itp.
· Stosować pochwały za poprawne zachowanie oraz wykonanie zadania w celu wzmocnienia zaangażowania ucznia.
· Otoczyć ucznia troską i życzliwością.

VI. Terapia, rodzaje pomocy i wsparcia

Uczeń uczestniczy w dodatkowych formach wsparcia ze strony szkoły:
· zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze (2 godziny w tygodniu);
· zajęcia logopedyczne;
· koło gier dydaktycznych;
· zajęcia na basenie;
· rehabilitacja ruchowa.

Rodzaje pomocy/Liczba godzin/Imię i nazwisko prowadzącego/Kierunki pracy

zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze 2godz. ...
zajęcia logopedyczne 30 min. ...
koło gier dydaktycznych 1 godz. ...
zajęcia na basenie co 2 tyg. 1 godz. ...
rehabilitacja ruchowa 1 godz. ...

VII. Zadania i cele wychowawczo-opiekuńcze

· Dostosowanie wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia, umożliwiających sprostanie tym wymaganiom.
· Udział w zajęciach terapii pedagogicznej w celu:
- usprawnienia percepcji wzrokowo-ruchowej;
- koordynacji wzrokowo-ruchowej;
- operacyjnego rozumowania;
- rozwijania myślenia od konkretno-obrazowego do abstrakcyjnego;
- ćwiczenia pamięci i uwagi;
- usprawniania pracy półkul mózgowych;
- usprawniania funkcji odpowiedzialnych za czytanie i pisanie.
· Odpowiednie dobranie ćwiczeń ruchowych na zajęciach wychowania fizycznego na miarę możliwości dziecka.
· Ćwiczenie pamięci z wykorzystaniem różnego rodzaju zabaw oraz gier dydaktycznych.
· Stwarzanie atmosfery, w której uczeń może odczuwać akceptację ze strony rówieśników i poparcie ze strony nauczycieli.

VIII. Ocena funkcjonowania ucznia

(...) raz na pół roku