Portret misia. Scenariusz zajęć z edukacji plastycznej

SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH Z EDUKACJI PLASTYCZNEJ W GRUPIE 6-LATKÓW

TEMAT: Portret misia.

CEL GŁÓWNY:
· poznanie historii pluszowego misia
· zapoznanie z techniką malowania na płótnie

CELE OPERACYJNE:
-dziecko zna historię powstania pluszowego misia
- zna znaczenie terminu portret
-potrafi odróżnić portret od innych obrazów(np. pejzażu)
-potrafi wymienić przedmioty potrzebne malarzowi do wykonania dzieła: sztaluga, pędzle, płótno, paleta
-wie do czego te przedmioty służą
-potrafi namalować portret misia na płótnie

METODY:
-słowna
-percepcyjna
-czynna

FORMY: indywidualna

ŚRODKI DYDAKTYCZNE: opowiadanie- „Historia Pluszowego Misia”, sztaluga, paleta, pędzle, farby, płótno, portrety, obrazy, ramki z płótnem do malowania, czasopisma „Wielcy malarze”

PRZEBIEG:

1.Wprowadzenie do tematu zajęć poprzez oglądanie maskotki misia. Opisywanie przez dzieci jego wyglądu. Zapoznanie z historią „Pluszowego Misia”- uważne słuchanie opowiadania nauczycielki.

2.Wprowadzanie nowego pojęcia: portret- wyjaśnienie jego znaczenia. Oglądanie portretów namalowanych przez malarzy w czasopismach „Wielcy malarze”, wyszukiwanie portretów. Odróżnianie portretów od innych obrazów.

Portret- obraz lub fotografia przedstawiająca osobę lub postać od pasa w górę, z uwzględnieniem jej charakterystycznych cech w wyglądzie a także charakteru

3.Oglądanie przedmiotów niezbędnych w pracy malarza (sztaluga, pędzle, płótno, paleta, farby). Szkicowanie i malowanie farbami porteru ulubionego misia. Dobieranie odpowiednich kolorów farb. Ogłoszenie konkursu na najładniejszy portret misia.

4.Prezentacja wytworów dzieci na holu przedszkola. Wyłonienie najładniejszych portretów przez dzieci i nauczycielki. Wręczenie nagród.

-------------------------------------------------------
Historia pluszowego misia

Pluszowe misiowe szaleństwo zaczęło się od nieudanego polowania, na które wybrał się prezydent USA - Theodore Roosevelt., który był doskonałym myśliwym. Jednak 14 listopada 1902 r. na polowaniu nie szło mu najlepiej. Ktoś zaproponował prezydentowi odstrzelenie małego niedźwiadka przywiązanego do drzewa. Roosevelt zdecydowanie odmówił. Scenę tę uwiecznił dwa dni później w "Washington Post" karykaturzysta Clifford Berryman. I stworzył serię rysunków. Słynny rysunek zainspirował Morrisa Mitchoma, rosyjskiego emigranta, który prowadził na nowojorskim Brooklynie sklep ze słodyczami i zabawkami. Większość zabawek wykonywał własnoręcznie wraz ze swoją żoną Rose. Brązowy miś z ruchomymi łapkami, przygotowany przez panią Rose, znalazł się na wystawie ich sklepiku obok wyciętego z gazety rysunku Berrymana i etykietki „teddys bear". Misie sprzedawały się wyśmienicie. Mitchom miał napisać do Białego Domu list z zapytaniem, czy prezydent nie ma nic przeciwko takiej nazwie (o prezydencie powszechnie mówiono "Teddy"). Własnoręcznie przygotowana odpowiedź adresata miała brzmieć:
"Nie sądzę, żeby moje imię było wiele warte w tym niedźwiedzim interesie, ale proszę bardzo, może go pan używać".
W 1904 r. „teddy bear” był już tak popularny, że w Roosevelt wybrał go jako maskotkę swojej kampanii prezydenckiej.
I tak już ponad od stu lat misie towarzyszą dzieciom na całym świecie, dodają im otuchy, pocieszają, łagodzą lęk przed samotnością.

Opracowano na podstawie www.wikipedia.pl