Scenariusz zajęcia matematycznego: Czy tu i tu jest tyle samo?

Oddział: pięciolatki
Prowadząca: Aneta Spintzyk
Temat: Cz tu i tu jest tyle samo?
Obszary z podstawy programowej:
1. Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną
- ustala równoliczność dwóch zbiorów, a także posługuje się liczebnikami porządkowymi
- liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego
2. Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec
- śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru; chętnie uczestniczy w zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu
3. Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej
- uczestniczy w zajęciach ruchowych
4. Wspomaganie rozwoju mowy dzieci
- zwraca się bezpośrednio do rozmówcy
Treści programowe:
1. Rozwijanie umiejętności szeregowania i klasyfikowania
- budowanie danego szeregu w toku praktycznego działania
- klasyfikowanie przedmiotów
- porównywanie liczebności zbiorów poprzez ustawianie elementów w pary lub ich liczenie
- liczenie z wymienianiem kolejnych liczebników
2. Słuchanie i śpiewanie piosenek; wyrażanie muzyki ruchem
- zbiorowe śpiewanie piosenek
- improwizowanie piosenek ruchem
- maszerowanie w rytmie muzyki
3. Wspomaganie rozwoju ruchowego
- uczestniczenie w zabawach ruchowych
4. Stosowanie prawidłowych form składniowych
- odpowiadanie na pytania; wypowiadanie się złożonymi zdaniami

Cel ogólny:
1. Ustalanie równoliczności w dwóch zbiorach poprzez przeliczanie znajdujących się tam obiektów
2. Ustalanie równoliczności zbiorów przez ustawianie w par: łączenie elementów parami, nakładanie jednego na drugi.

Cel szczegółowy, zakładane efekty:
- potrafi ustawić się w kole
- potrafi maszerować wysoko unosząc kolana
- zna tekst i melodię piosenki
- rozumie polecenia nauczycielki
- oczekuje spokojnie na swoją kolej
- przelicza kasztany i fasole
- wie czego jest więcej
- ustala równoliczność przeliczając i dobierając w pary
- odpowiada na pytania
- rozumie zasady zabawy
- wie, jak należy bezpiecznie poruszać się podczas zabawy ruchowej
- prawidłowo reaguje na sygnał
- reaguje na zmianę tempa w muzyce określonym zachowaniem
- łączy elementy parami
- nakłada elementy jeden na drugi
- wie czego jest więcej
- umie skakać obunóż
- potrafi przeskoczyć przeszkodę
- prawidłowo reaguje na sygnał

Metoda: słowna, czynna – zadań stawianych do wykonania
Forma: praca z całą grupą, indywidualna
Pomoce dydaktyczne: magnetofon, płyta CD, kasztany, fasola, kółka papierowe duże i małe, szarfy.

Literatura: „Dziecięca matematyka” E.Gruszczyk – Kolczyńska, E.Zielińska, „Nasze przedszkole. Program edukacji przedszkolnej wspomagający rozwój aktywności dzieci”, MAC, M.Kwaśniewska, W.Żaba-Żabińska;

Uwagi: W zajęciach wykorzystano fragment scenariusza nr 2 strona 147 z działu Pomaganie dzieciom w uświadomieniu sobie stałości liczb elementów w zbiorze, chociaż obserwują one zmian sugerujące, że przedmiotów jest więcej lub mniej. Równoliczność.

Przebieg zajęcia:

1. Jestem sobie przedszkolaczek - powitanie i zaśpiewanie piosenki (sł.M.Terlikowska, muz.L.Miklaszewski) – Moje 3i4 lata, Wydawnictwo Mac Edukacja.
Dzieci ustawiają się w kole i maszerując wysoko unosząc kolana śpiewają piosenkę o przedszkolaku.

2. Czego jest więcej? – ustalanie równoliczności.
Dzieci siadają w kole. Nauczycielka przed każdym kładzie tackę z dwoma kubeczkami: w jednym ziarna fasoli (16), w drugim kasztany (12). Nauczycielka organizuje zadania:
- Wysypcie kasztany ... Wsypcie fasolę, ale tak, żeby nie pomieszała się z kasztanami...
- Popatrzcie, zastanówcie się, czego jest więcej kasztanów czy fasoli? ... Będę pytać po kolei (zaczyna od lewej strony). Jak myśli Kacper? ... Mateusz?... Ala? ... (dzieci kolejno szacują: kasztanów więcej, fasoli więcej, tle samo);
- Co trzeba zrobić, żeby się dowiedzieć, czego jest więcej? ... Można policzyć, można ustawić w pary.
- Proszę to zrobić. Kto chce może liczyć. Kto chce może ustawić w pary
- Czego jest więcej? ... Tak macie rację, więcej jest fasoli, a wdawałoby się, że kasztanów.
- Proponuję jeszcze sprawdzić. Ci, co liczyli, ułożą pary – jedna fasola i jeden kasztan ... Ci, co ustawiali w pary, niech policzą fasole i kasztany.

3. Zbieramy kasztany zabawa muzyczno – ruchowa.
Nauczycielka wysypuje kasztany na dywan. Dzieci biegają w rytmie ósemek, a w rytmie ćwierćnut zbierają kasztany do kosza. Powtarzamy kilka razy.

4. Czego jest więcej? - ustalanie równoliczności na dwa sposoby.
Dzieci siadają w kole. Nauczycielka rozdaje tacki z kółkami, a następnie układa zadanie:
- Wysypcie na tackę kółka... Rozdzielcie osobno duże, osobno małe....
- Ciekawe, których kółek jest więcej: dużych czy małych? Zastanówcie się .... Zapytam was kolejno, czego jest więcej? Jak myśli Kinga? ... Justyna? ... Krzyś? ... (dzieci szacują i stwierdzają np.: kółek dużych więcej, a małych mniej, ... chyba tle samo).
- Ułóżcie kółka w rzędach: duże osobno i małe też osobno ...
- Sprawdzamy, najpierw liczymy ... Ile jest małych kółek i dużych kółek u Piotrka? ... Julki? ... Wiktora? ... (dzieci kolejno odpowiadają).
- Sprawdzamy tak: na każde duże kółko proszę nałożyć małe kółko ...
- Gotowe? Podejdę i zobaczę, a każde z was powie mi, czego jest więcej i o ile więcej?

5. Kałuże – zabawa ruchowa.
Dzieci swobodnie biegają po sali przy muzyce omijając kałuże (szarfy rozłożone na dywanie). Podczas przerwy w muzyce staja przed kałużą i przeskakują ją obunóż.

6. Zakończenie zajęć