Strach ma wielkie oczy - radzimy sobie ze swoimi emocjami

SCENARIUSZ ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH KSZTAŁTUJĄCYCH UMIEJĘTNOŚCI ROZPOZNAWANIA, PRZEŻYWANIA I WYRAŻANIA EMOCJI

GRUPA 5 -6 LATKÓW


Temat: „ Strach ma wielkie oczy ” – radzimy sobie ze swoimi emocjami.
Cele ogólne:
- kształtowanie umiejętności radzenia sobie ze swoimi emocjami;
- doskonalenie umiejętności nazywania, rozpoznawania i pokazywania
swoich uczuć
- budowanie pozytywnego obrazu własnej osoby
Cele operacyjne:
Dziecko:
- poprawnie rozpoznaje i nazywa uczucia, stany emocjonalne;
- potrafi pokazać swoje emocje;
- stara się panować nad własnymi emocjami.
- rozróżnia dobre i złe emocje,
- wczuwa się w określone sytuacje,
- wypowiada się na temat emocji,
- rozumie i akceptuje uczucia innych.


Metoda: słowna, czynna (samodzielnych doświadczeń), zabawowa,
aktywizująca

Forma: indywidualna, zbiorowa

Środki dydaktyczne: , maskotka np. pluszowy miś, płyta CD z muzyką relaksacyjną, piórko, lusterka, karton, klej, farby plakatowe, różnorodne odpady (wstążki, pudełka, bibuła, sznurki, butelki...), nożyczki.

Literatura: M. Bogdanowicz „Psychologia kliniczna dziecka w wieku przedszkolnym”, A. Kozłowska „Jak pomagać dziecku z zaburzeniami emocjonalnymi”, K.Vopel „Gry i zabawy interakcyjne”.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. "Bądź wśród nas" - integracyjne powitanie każdego uczestnika, śpiewane na melodię "Panie Janie"
witaj... (imię), witaj... (imię)-dzieci podają sobie ręce
jak się masz, jak się masz-poklepują się po plecach
wszyscy cię witamy- machanie dłonią
wszyscy cię kochamy- ręce na sercu
bądź wśród nas, bądź wśród nas-ukłon Powitanie piosenką „Witaj Kasi

2. Zabawa „Niedokończone zdania” - „ Gdy się czegoś boję...”.
Wybrane dziecko zajmuje miejsce w środku koła i wypowiada zdanie:
„ Mam na imię ......... . Boję się...” W tym momencie dziecko mówi czego się najbardziej boi. Pokazuje gestami , miną co robi, gdy się boi, jest wystraszone. Pozostałe dzieci naśladują gest lub minę pokazaną przez wybrane dziecko. Na znak nauczyciela wszyscy stają w bezruchu. Następnie kolejne dziecko przedstawia się i prezentuje swój sposób wyrażania strachu. Zabawa trwa tak długo, aż każde dziecko zaprezentuje swój strach.

3.Zabawa w kręgu – „Przesyłanie maskotki”- bez użycia rąk np. pod pachą. Nauczyciel pyta dzieci „Jak się czuł miś?”. Dzieci próbują nazwać te emocje np.- miś bał się, że spadnie, było mu niewygodnie, coś mogło go boleć...

4. Zabawa ruchowa np. „Raz, dwa, trzy, czarownica patrzy.”, „ Stary niedźwiedź „,”Uciekaj myszko do dziury”.

5.Gra twarzy- dzieci siedzą w kręgu, na dywanie rozsypane są fotografie przedstawiające twarze wyrażające różne emocje, zadaniem dzieci jest wybrać te, które przedstawiają ” strach”.

4Zabawa ruchowa "Pasażerowie statku" - uczestnicy wyobrażają sobie, że są pasażerami statku. Prowadzący wyjaśnia znaczenie komend:
na prawą burtę-wszyscy biegną na prawą stronę
na lewą burtę-biegną w lewą stronę
cała naprzód-bieg do przodu
na rufę-do tyłu
sztorm-łapią się za ręce
kapitańskie tango-tańczą w parach .

5. Lusterka- każde dziecko otrzymuje lusterko, dzieci przeglądają się w nich, rozmawiamy o tym, jak wygląda twarz, całe ciało, kiedy się czegoś boimy. Wyjaśniamy, co oznacza zdanie „Strach ma wielkie oczy”.

6. Przesyłamy miny przedstawiające „strach” – w kręgu.

7.Zabawa ruchowa „Ciuciubabka”.

9.Zabawy w parach: „Wystraszony kotek”- jedno dziecko jest kotem, drugie jego właścicielem, zadaniem właściciela jest uspokojenie, pocieszenie kotka. Dzieci wykonują zadanie zmieniając się rolami.

10. „Strach” – praca plastyczna. Dzieci w grupach lub indywidualnie wykonują z różnorodnych materiałów „stracha”- metodą collage. Dzieci po skończonej pracy opowiadają o niej, oglądają swoje dzieła.

11.Wyrzuć strach – cała grupa „wyrzuca” strach (za drzwi, przez okno ...), zamienia „strach” w inną emocję- np. radość.

12.Relaks – zabawa wyciszająca przy muzyce- dzieci otrzymują piórko, poruszają się przy muzyce, muszą opiekować się swoim piórkiem (nie może spaść na podłogę).