Dlaczego ludzie odrzucają Jezusa? Ateizm

Szkoła ponadgimnazjalna


Temat: Dlaczego ludzie odrzucają Jezusa? - Ateizm

(konspekt I kl. szk. średniej)

Cel: Uczniowie winni uświadomić sobie przyczyny odrzucania Jezusa, poznać źródła niewiary oraz wyzwolić się z kompleksu wyznawania „światopoglądu nienaukowego”

I Wprowadzenie
Kiedy czytamy Ewangelię na pewno zastanawia nas fakt, że ludzie, którzy słuchali Jezusa nie zawsze przyjmowali Jego naukę. Także dzisiaj możemy spotkać się z podobnym zjawiskiem.
Dyskusja:
Odczytanie Łk 22,70 – 23,1. Dlaczego Jezus został odrzucony przez przywódców Narodu Wybranego? – w imię religii (nie wierzyli, że jest Synem Bożym – mieli inne wyobrażenia)
Odczytanie Dz 17,32. Dlaczego odrzucili Jezusa Ateńczycy? – Jego nauka nie zgadzała się z ich poglądami filozoficznymi
W imię czego odrzuca dziś Jezusa wielu współczesnych? – w imię ateizmu
Zapis: Jezus odrzucony: w imię religii (Żydzi), w imię filozofii (Ateńczycy-poganie), w imię ateizmu (współcześni)

II Bunt rozumu
I dzisiaj trochę przyjrzymy się temu ostatniemu zjawisku. Zagadnienie ateizmu było gruntownie studiowane na SVII (1962-1965) i zostało zaliczone do „najpoważniejszych spraw doby obecnej”
Co to jest ateizm? „Wyrazem ateizm oznacza się zjawiska różniące się bardzo między sobą. Kiedy bowiem jedni przeczą wyraźnie istnieniu Boga, inni uważają, że człowiek w ogóle nic pewnego o Nim twierdzić nie może; a inni znów zagadnienie Boga poddają badaniu taką metodą, żeby ono wydawało się bez sensu. Wielu, niewłaściwie przekroczywszy granice nauk pozytywnych, usiłuje albo wszystko tłumaczyć tylko drogą naukowego poznania, albo też przeciwnie, nie przyjmuje istnienia żadnej w ogóle prawdy absolutnej”. (KDK 19)
Zapis: ateizm (z gr. a-przeczenie, theos-Bóg) – doktryna lub postawa człowieka będą wyrazem odrzucenia Boga. Na gruncie filozofii oznacza zaprzeczenie istnienia Boga, w teologii zaś równa się osobowemu zerwaniu z Bogiem i utracie zaufania do Boga.

III Przyczyny ateizmu
Ojcowie soborowi podają przyczyny ateizmu.
Rozumowe – zob. tekst powyżej a także:
„Niektórzy tak bardzo wywyższają człowieka, że wiara w Boga staje się jakby bezsilna i więcej im chodzi, jak się zdaje, o afirmację człowieka aniżeli o przeczenie istnieniu Boga. Inni znów tak sobie Boga wymyślają, że twór ten, odrzucany przez nich, żadną miarą nie jest Bogiem Ewangelii”. (KDK 19)
Zapis: Rozumowe przyczyny ateizmu: afirmacja człowieka, przeciwstawianie religii poglądom naukowym, niewłaściwe rozumienie Boga, złe metody badawcze, bezwzględna wiara w naukę.

Życiowe
„Inni nie przystępują nawet do zagadnień dotyczących Boga, ponieważ zdają się nie odczuwać niepokoju religijnego i nie pojmują, dlaczego mieliby troszczyć się o religię. Nierzadko poza tym ateizm rodzi się bądź z namiętnego protestu przeciw złu w świecie, bądź z niesłusznego przyznania pewnym dobrom ludzkim znamienia absolutu, tak że bierze się je już za Boga. Także dzisiejsza cywilizacja nie tyle sama za siebie, ile raczej dlatego, że zbytnio uwikłana jest w sprawy ziemskie, może często utrudniać dostęp do Boga.
Zapewne nie są wolni od winy ci, którzy dobrowolnie usiłują bronić Bogu dostępu do swego serca i unikać zagadnień religijnych, nie idąc za głosem swego sumienia”. (KDK 19)
Zapis: Życiowe przyczyny ateizmu : brak zainteresowania sprawami ducha, fascynacja światem doczesnym i dobrami materialnymi, niesłuchanie swojego sumienia, niechęć do podejmowania wysiłku.

IV Moja odpowiedzialność
Jest jeszcze jedna przyczyna niewiary:
„Jednakże i sami wierzący ponoszą często za to pewną odpowiedzialność. Dlatego w takiej genezie ateizmu niemały udział mogą mieć wierzący, o ile skutkiem zaniedbań w wychowaniu religijnym albo fałszywego przedstawiania nauki wiary, albo też braków w ich własnym życiu religijnym, moralnym i społecznym, powiedzieć o nich trzeba, że raczej przesłaniają, aniżeli pokazują prawdziwe oblicze Boga i religii”. (KDK 19)
Zapis: Brak naszego zaangażowania, zaniedbania w zakresie wiary i moralności mogą być przyczyną zgorszenia i źródłem niewiary dla innych.

Na zakończenie odczytanie Kol 2,6-8: „Jeśli więc przyjęliście naukę o Chrystusie Jezusie jako Panu, tak w Nim postępujcie: Zapuście w Niego korzenie i w Nim dalej się budujcie i umacniajcie się w wierze, jak was nauczono, pełni wdzięczności. Baczcie, aby was kto nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie”.
Katecheza może być pomocą, aby te wiarę ugruntować.