Poznajemy tajemnice powietrza - scenariusz zajęć w terenie

GRUPA: 6 LATKI

Temat: Poznajemy tajemnice powietrza
Data: 25.10.2010
Prowadząca: Anna Kruszewska

Cele ogólne:
• Kształtowanie postawy szacunku i ochrony przyrody
• Rozwijanie umiejętności rozumienia świata roślin

Cele operacyjne:
• Wyciąga wnioski z prowadzonych obserwacji przyrody w parku, lesie, ogrodzie
• Eksperymentuje wraz z nauczycielką poznając właściwości i znaczenie powietrza

Metody:
Podające - rozmowa, pokaz
Ekspresyjne - zabawy integracyjne, zabawy twórcze
Aktywizujące – działania w terenie: polisensoryczne poznawanie tajemnic powietrza
Formy pracy;
- indywidualnie
- w zespołach
- z całą grupą

Środki dydaktyczne: gitara, papierowe rurki, liście dla dzieci, pojemniki z zapachami, ławeczki, stoliczki, chusta animacyjna, kartki, słomki, farby, świeczki, słoiki różnej wielkości, chmurki niebieskie i czarne

1. Powitanie „Muzyczna zabawa” sł. i muz. M. Zalewski z akompaniamentem gitary

I. Rączki moje są,
klaszczą kiedy chcą,
Cichuteńko tak,
Głośno klask, klask, klask.
Ref: nieustannie i miarowo, cicho, głośno, odlotowo,
Rączka lewa, rączka prawa to muzyczna jest zabawa.
II. Nóżki moje są,
Tupią kiedy chcą,
Cichuteńko tak,
Głośno klap, klap, klap.
Ref.....

2. Dzieci siadają na wcześniej przygotowanych ławeczkach i słuchają wiersza, który mówi nauczyciel
„Powietrze” (wg. pomysłu nauczyciela)
Każdy człowiek, czy zwykły, czy szycha
ma ten zwyczaj, że ciągle oddycha.
W domu, w pracy, w smokingu czy w swetrze,
wciąga w siebie z lubością powietrze.

Powietrze jest wszędzie czy w lesie,
czy w polu jest nawet w twoim domu
i w przedszkolu.

Powietrze potrzebne jest tobie i mnie
Roślinom, zwierzętom więc szanuj je.

3. Rozmowa o powietrzu.
O czym był wiersz?
Co to jest powietrze?
Czy możemy zobaczyć powietrze?
Czy możemy poczuć powietrze?
Czy powietrze ma kolor?
Powietrze można poczuć kiedy jesteśmy w ruchu, kiedy
wiatr targa włosy, na mokrej skórze. W powietrzu czujemy zapachy- po deszczu,
kwiatów, łąki itp. W powietrzu roznoszą się dźwięki.

4. Zabawa z chusta animacyjną: „Wiatr” nauczyciel opowiada dzieciom że dzięki chuście przenosimy się do krainy gdzie cały czas wieje wiatr, czasem jest to leki wietrzyk a czasem jest to potężna wichura. Dzieci z nauczycielem poruszają chustą najpierw wolno ( lekki wiaterek), następnie coraz szybciej (silny wiatr, wichura).
Dzieci klękają na brzegu chusty w kole Rozmowa z dziećmi: Co czuliście podczas lekkiego wiaterku i podczas wichury? W czym pomaga, a w czym przeszkadza wiatr? Pomaga np.: szybowiec, latawiec, balon, pcha żaglówkę, rozsiewa nasiona, rozpędza deszczowe chmury, chłodziw gorący dzień, porusza wiatrakiem wytwarzając prąd elektryczny. Przeszkadza: podnosi kurz, utrudnia chodzenie( pod wiatr), zwiewa czapki z głów, obniża temperaturę w zimie, powoduje sztormy, łamie drzewa.

5. Zabawa oddechowa „Listeczki” dzieci szukają sobie liść, najpierw trzymają liść za ogonek i dmuchają na niego doprowadzając do odchylenia , następnie kładą liść na dłoni i zdmuchują na ziemię , śledzą wzrokiem, gdzie upadł, podnoszą i dmuchają ponownie. Nauczyciel demonstruje jak należy wykonać ćwiczenie oddechowe; nabieramy powietrze nosem, wypuszczamy ustami.

6. Zapach. Dzieci ustawiają się w kole. Nauczyciel wprowadza atmosferę tajemniczości mówiąc wierszyk: (wg. pomysłu nauczyciela)
Czary mary, czary mary
Rozpoczynam dzisiaj czary.
Dzisiaj każdy przedszkolaczek,
nie przeszkadza i nie płacze.
Nasze buzie zamykamy
i zmysł węchu wytężamy.
Nauczyciel przygotowuje pojemniki w których znajdują się różne zapachy . Do każdego z pojemników wkładany watkę nasączoną intensywnym zapachem: np. cytryna, ocet, cebula, benzyna. Może być też jeden bez zapachu.
Dzieci podają sobie pojemnik z rąk do rąk, nic nie mówiąc. Na znak nauczyciela dzieci mówią co to był za zapach.

7. Zabawa orientacyjno-porządkowa „Latawce i wiatr” dzieci dzielimy na 5 osobowe zespoły tworzące koła- latawce. W rytm wygrywany na gitarze latawce poruszają się w kole: wolno, szybciej, wolniej szybciej. Kiedy muzyka milknie – wiatr przestał wiać – dzieci robią przysiad.

8. Dmuchawa. Rurkę tekturową np. po ręczniku kuchennym z jednej strony
dokładnie zaklejamy taśmą. Na rurce wycinamy okienko. Dzieci na okienku kładą listek i dmuchają w nie zaklejony otwór to listek będzie się unosił w powietrzu.

9. Powietrze i ogień. Zapalamy świeczkę i ustawiamy na stole. Pokazujemy dzieciom pusty słoik i pytamy: Czy w słoiku jest powietrze? Następnie przykrywamy słoikiem świeczkę i czekamy aż zgaśnie, Pytamy dzieci Jak myślicie dlaczego świeczka zgasła? Powtarzamy doświadczenie z różnej wielkości słoikami. Pytamy: Dlaczego w małym słoiku świeczka paliła się krótko, a w wysokim długo?

10. Praca plastyczna . Eksperymentowanie z rozdmuchiwaniem przez słomkę kolorowych plam na dużym arkuszu papieru. Określanie co może przedstawiać powstała praca.

11. Podsumowanie zajęć. Dzieci otrzymują chmurki niebieskie i czarne, jeśli zajęcia podobały im się wybierają chmurkę niebieska, jeśli nie to czarną.

12. Zakończenie zajęć: Zebranie i utrwalenie wiadomości zdobytych przez dzieci podczas wykonywania doświadczeń. Dzieci są cicho jeśli to co usłyszą jest prawdą, klaszczą jeśli się nie zgadzają z tym co powiem.
Zabawa„Prawda– Fałsz”.
Człowiek bez powietrza może żyć. (fałsz)
Powietrze jest potrzebne tylko człowiekowi. (fałsz)
Powietrza nie można zobaczyć. (prawda)
Powietrze nas otacza, jest wszędzie. (prawda)
Powietrze ma niebieski kolor. (fałsz)
Ruch powietrza powoduje wiatr. (prawda)
Powietrze ma zapach cytryny. (fałsz)