Pozyskanie drewna w trzebieżach starszych klas wieku

Wykonanie cięć pielęgnacyjnych w d-st. starszych klas wieku często może być znacznie mniej skomplikowane niż w d-st. młodszych.

Wynika to z następujących powodów:
• Szlaki operacyjne zostały już ukształtowane w latach ubiegłych
• Całkowita liczba drzew i liczba drzew wycinanych na jednostce powierzchni d-st. jest znacznie mniejsza niż w czasie pielęgnacji d-st. młodszych, a więc poszczególne operacje, w tym i zmechanizowane, są ułatwione
• Układ klas jakości drewna jest ywykle prosty (głównie najniższej jakości drewno W i stosowe S), a sposób obróbki drewna i liczba możliwych do zastosowania wariantów obróbki jest mniejsza niż w d-st. młodszych.
• Udział drzew jest mały w stosunku do całości pozyskania, a więc celowe może być stosowanie najprostszych schematów technologicznych pozyskania.


W cięciach pielęgnacyjnych e d-st.starszych klas wieku korzystne jest stosowanie SWS (sortymentowy).
Pozyskuje się mniej drewna i jest ono znacznie rozproszone po lesie dlatego, stosuje się sprzedaż loco las z przerzuceniem obowiązku zrywki i wywozu na nabywcę drewna.

Znacznie trudniejsze jest wykonanie cięć w d-st. górskich, w których trudności rosną wraz ze wzrostem kąta nachylenia stoku.
Podstawowy w górach będzie system drewna krótkiego i poziom techniki ręczno-maszynowy.
Podstawowym narzędziem do ścinki będzie pilarki, a do zrywki – koń lub ciągnik leśny.

Regułą jest, że w górach nie stosuje się rębni zupełnej, a więc nie będzie tu dużych równowiekowych d-st. poddawanych trzebieży w danym momencie (z wyjątkiem powierzchni poklęskowych, odnawianych jednorazowo).
Konfiguracja naszych gór, z uwagi na nachylenie stoków, wyklucza opłacalne pozyskanie maszynowe (z wyjątkiem zrywki).
Z reguły głębokie gleby, przede wszystkim w lasach bieszczadzkich, są czynnikiem ograniczającym zrywkę ciężkimi ciągnikami typu skider (np. LKT).
Ujemne skutki zrywki skiderem w górach to groźba erozji gleb.
Ważne jest tu maksymalne wykorzystanie koni do zrywki, często w systemie zrywki kombinowanej konno-ciągnikowej.

W okresie międzywojennym w warunkach górskich powszechnie do zrywki stosowano ryzy.
Obecnie, w związku ze zmianą systemu liczenia kosztów (dawniej nie wliczano do nich ceny drewna użytego do budowy ryzy) oraz z brakiem specjalistów, metody tej się nie stosuje.

Brak możliwości dojazdu samochodów wywozowych do każdego d-st., w którym się pozyskuje drewno, jest powodem organizowania w górach zbiorczych punktów (składnic) załadowczych o charakterze stałym lub czasowym.

Wysokie koszty zrywki, podwozu i wywozu drewna w górach są przyczyną znacznie mniejszego stopnia wykorzystania drewna w górach niż w nizinach.
Drewno gorsze, grube konary, drewno obarczone zbyt dużymi wadami (np. zgnilizną) pozostaje w lesie, mimo iż istnieje możliwość jest wykorzystania.
Ilość takiego drewna przekracza niekiedy 20% pozyskanej grubizny.