Scenariusz zajęcia otwartego dla rodziców
„Wielkanocne śniadanie” – grupa 6 – latków.
Cele ogólne:
· Rozwijanie mowy i myślenia dziecka,
· Wdrażanie do wysłuchania opowiadania,
· Poznanie tradycji wielkanocnych,
- Doskonalenie umiejętności dodawania w zakresie 10.
Cele szczegółowe – dziecko:
· Potrafi opowiedzieć treść opowiadania,
· Wie, jakie symbole kojarzą się ze świętami wielkanocnymi,
· Kształtowanie umiejętności poprawnego redagowania wypowiedzi ustnych na podany temat,
· Wie, co powinno się znajdować w koszyku wielkanocnym,
· Zna tradycje związane z świętami wielkanocnymi,
- potrafi sprawnie dodawać w zakresie 10.
- umie rozwiązywać zagadki,
- potrafi dopasowywać napisy do obrazków,
- dokonuje syntezy wzrokowej i słuchowej na bazie sylaby.
Przebieg zajęć:
1. Powitanie przez nauczycielkę zebranych gości:
Witajcie goście i widzowie mili
Cieszymy się żeście tu do nas przybyli
Chcemy by to spotkanie
W pamięci zostało
I o polskich wielkanocnych zwyczajach Wam przypominało.
2. Rozwiązywanie przez dzieci zagadek związanych z symboliką Świąt Wielkanocnych:
Ma długie uszy i pięknie skacze,
lubi marchewkę oraz sałatę. (zając)
Na stole stoi kosz,
a w nim leżą białe, żółte, nakrapiane,
na Wielkanoc malowane. (pisanki)
Świecimy je na tydzień przed Wielkanocą.
Są barwne, kolorowe zrobione
z gałązek wierzby, bazi
lub sztucznych kwiatów.(palma wielkanocna)
Żółciutkie kuleczki za kurką się toczą.
Kryją się pod skrzydła, gdy wroga zobaczą (kurczątka)
Ma mięciutką wełnę i złociste różki,
a w Wielkanoc siedzi na łące z rzeżuszki. (baranek)
Na wierzchu skorupka, w środku żółto-białe,
można z nich zrobić pisanki wspaniałe. (jajka)
Wiklinowy i pleciony na święconkę
Przeznaczony. (koszyk)
Z czym się wam kojarzą wszystkie rozwiązania zagadek? Z jakimi świętami są związane?
3. Dzieci losują kartonik, na którym umieszczone jest działanie matematyczne. Rozwiązują działanie i podają wynik, a następnie odwracają umieszczony na tablicy kartonik z podanym przez siebie wynikiem. Stopniowo odsłaniane jest hasło WIELKANOC. Wszyscy wspólnie odczytują hasło.
Na tablicy przypięte są kartoniki z sylabami. Dzieci układają z rozsypanki sylabowej wyrazy zw. Z Wielkanocą, a następnie dobierają odpowiedni obrazek i przypinają go wokół wyrazu WIELKANOC, tworząc w ten sposób mapę mentalną.
ba ra nek pal ma jaj ka
WIELKANOC
pi san ki kur czak za jąc
4.
Słuchanie opowiadania „Bajeczka wielkanocna” A. Galicy z wykorzystaniem ilustracji.
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
- Jeszcze chwilkę – mruczały wierzbowe Kotki – daj nam jeszcze pospać, dlaczego musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
- Tak to już jest, że wy musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałęziach siedziało już całe stadko puszystych Kotków, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk-puk i przygrzewało mocno.
- Stuk-stuk – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki, żółty Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
- Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłoby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz Słońce zaczęło rozglądać się dookoła po łące, przeczesywało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
- Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
- Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
- Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zgubić w trawie.
- Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
A Słońce wędrowało po niebie i rozglądało się dokoła, aż zanurzyło złote ręce w stogu siana i zaczęło z kimś rozmawiać.
- Wstawaj śpioszku – mówiło – baś, baś, już czas, baś, baś.
A to „coś” odpowiedziało mu głosem dzwoneczka : dzeń-dzeń, dzeń-dzeń.
Zajączek z Kurczątkiem wyciągali z ciekawości szyje, a wierzbowe Kotki pierwsze zobaczyły, że to „coś” ma śliczny biały kożuszek i jest bardzo małe.
- Co to? Co to? – pytał Zajączek.
- Dlaczego tak dzwoni? – piszczał Kurczaczek.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
- To już święta, święta, święta – szumiały wierzbowe Kotki, a Słońce głaskało wszystkich promykami, nucąc taką piosenkę:
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
Kiedy będzie Wielkanoc?
Wierzbę pytają.
Rozmowa na temat opowiadania.
Kto wędrował nad łąką?
Kogo najpierw obudziło słoneczko?
Kto jeszcze został obudzony przez słoneczko?
Z jakiego powodu słonce wszystkich budziło?
Czy wiecie, że są to symbole Świąt Wielkanocnych?
Nauczycielka wyjaśnia znaczenie poszczególnych symboli:
Baranek – zwycięstwo, niewinność, wolność,
Jajka – nowe życie,
Borówki – wiosna, zieleń radość, nadzieja,
Szynki, wędliny – dobrobyt,
Chleb – ciało Chrystusa,
Wspólne ustalenie co powinno się znaleźć w koszyczku wielkanocnym oraz na świątecznym stole. Wypowiedzi dzieci na temat zwyczajów związanych ze świętami na podstawie własnych doświadczeń oraz ilustracji umieszczonych na tablicy.
Zwyczaje:
- święcenie pokarmów,
- dzielenie się jajkiem,
- msza rezurekcyjna,
- śmigus – dyngus,
Zabawa ruchowa: „Budzimy Bazie – kotki”. Dzieci siedzą w przysiadzie podpartym, nauczycielka gra cicho na tamburynie. Coraz głośniejsza muzyka powoduje,że kotki budzą się ze snu i wyciągają się ku promieniom słońca.
Praca w książkach – uzupełnianie koszyczka wielkanocnego potrzebnymi przedmiotami i ozdabianie go.
Część druga; przedstawienie pt. „Wielkanoc”
1. Piosenka „Maszeruje wiosna”
Idzie wiosna, dobra wiosna
A z nią pora wielkanocna
Święta, Święta Wielkanocne !
Jest wesoło i radośnie !
Już słoneczko mocniej grzeje
Miły wietrzyk wkoło wieje. Wszyscy
Wielkanocne obyczaje wszyscy dobrze znamy
Pamiętajmy o nich, gdy przy stole się zbieramy.
Wpuśćmy wiosnę
Niech słońcem zabłyśnie za stołem
W wielkanocne świętowanie
Jak wiosna wesołe !
Jestem wiosna, zielona wiosna.
Kiedy nadchodzę,
świąteczne dary w koszyku przynoszę.
To jest zając, tu palemka,
tu kurczaczek z barankiem mieszka.
A na końcu pisanki:
białe, żółte, malowane,
na talerzyku pięknie poukładane.
Młoda trawka się zieleni,
Srebrem lśnią wierzbowe kotki.
Już słoneczko mocniej grzeje,
Miły wiatr wokoło wieje.
Przyleciały kurczaczki z radosną nowiną,
Zaśpiewały przelatując ponad oziminą.
kurczak 1
Przyszła wiosna, dobra wiosna,
A z nią Święta Wielkanocne.
kurczaczek 2
Stół pięknie przybrany, obrus haftowany,
Na nim ciasta , wędliny, bazie w wazoniku,
a obok baranka pisanki w koszyku.
Leżą w koszyczku piękne pisaneczki
kolorowe, malowane, ładnie układane.
Pierwsza ma kropeczki,
druga gwiazdki złote,
a na trzeciej siedzi malowany kotek.
Piosenka „ Święta biją dzwony”
W Wielkanocny poranek
Dzwoni dzwonkiem Baranek,
A Kurczątko z Zającem
Podskakują na łące.
Wielkanocne Kotki,
Robiąc miny słodkie,
Już wyjrzały z pączka,
Siedzą na gałązkach.
- Kiedy będzie Wielkanoc?
Wierzbę pytają.
Na wielkanocnym stole
kolor miesza się z kolorem.
Śmieją się z każdej strony
owsa wstążeczki zielone.
Bazie srebrne jak deszczyk...
I co jeszcze?
Przy obrusie biała falbanka,
złoty dzwonek baranka
i tysiąc różnych kolorów
na świątecznych pisankach.
Pisanki, pisanki, z tęczy malowanki,
Przedziwne kolory, napisy i wzory.
Poczekam cierpliwie i może zobaczę,
W jakim kolorze wyjrzy kurczaczek
Pisanki, pisanki, jajka malowane,
nie ma Wielkanocy bez barwnych pisanek!
Pisanki, pisanki, jajka kolorowe,
Na nich malowane bajki pisankowe.
Przed owalnym lustrem
tłoczą się wydmuszki.
Przymierzają przed nim
pisankowe ciuszki.
Już w lustrze różowo,
zielono i biało,
a wydmuszkom ciągle
kolorów za mało!
Zajrzały do szuflad,
szafy otworzyły,
kropeczki, paseczki
na siebie włożyły.
Gdy tyle kolorów
w lustrze się odbiło,
to w końcu się lustro
w pisankę zmieniło!
Piosenka „ Tu na stole stoją”
Śmigus – dyngus na uciechę!
Z kubła wodę lej ze śmiechem.
Jak nie z kubła to ze dzbana,
śmigus – dyngus już od rana.
Staropolski to obyczaj,
żebyś wiedział i nie krzyczał,
Gdy w Wielkanoc, w drugie święto,
będziesz kurtkę miał zmokniętą.
Cukrowy baranek
ma złociste różki.
Pilnuje pisanek
na łące z rzeżuszki.
A gdy nikt nie patrzy,
chorągiewką buja
i cichutko meczy
świąteczne,,Alleluja''.
Piosenka „Święta Wielkanocne”
Złożenie życzeń i wręczenie dzieciom prezentów wielkanocnych.
Opracowała:
Anna Gonerska
SP Przygłów